Anlaşma {Mpreg}

34

Kurt'

~~~

'artık iki tane bebeğim var'

Mis kokulu saçları kolumun üzerinde darmadağın olmuştu, başını kollarımın arasına sarıp göğsüme çekip sakladım.

'bebeğim'

"İki taneyiz artık, başın belada"

Diyerek dudaklarıma doğru fısıldarken gülümsedi.

Gülüşüne kurban..

' başımın en tatlı belasısınız'

Dudaklarımı mis kokulu saçlarının arasına gömüp kokusunda ki eşsiz huzuru çektim bu defa içime..

'ikinizi de çok seviyorum'

Başını, sokulduğu yerden çıkarıp çeneme ufak bir öpücük bıraktı.

'Biz de babamızı seviyoruz.'

Gülümsedim.

Nasıl olurdu da her gün yaşam daha güzel olabilirdi derken hep daha iyisini hissettirmişti bana.

Bir gülüşü.. Bir bakışı..

Bir damla gözyaşı..

Her şeyi değiştirmemiş miydi...?

Acımı içime gömüp intikamla gözümü kararttığım bir zamanda karşıma bir başkası değilde onun çıkmış olması, olsa olsa Allah'ın bana bir lütfu olabilirdi.

'iyi ki"

'iyi ki"

Deyip karşılık verirken kolunu belime sarıp daha çok sokuldu kollarımın arasına..

"koala mısın sen?"

"Evet, sen de ağaç kovuğu mu oluyorsun o halde?"

Deyip burnu ile nazikçe göğsümü dürttüğün de dayanamayıp bir kahkaha attım.

Narin beyaz avucunu dudaklarıma usulca bastırıp fısıltıyla devam etti.

"Şş Kurt, bebeğimiz uyanacak"

~~~

Ediz~

"Kurt? Kurt?"

Eğilmiş kulağına fısıldıyordum. Nasıl derin uyuyorsa bir türlü uyanmıyordu ya da uyanmak istemeyeceği bir rüya görüyordu.

Acıktığım için uyanmıştım ve mutfağa giderken salonda onu kocaman gövdesi ile kanepeye zar zor sığışmış halde bulmuştum.

Bir kaç dakika kapının eşiğinde bekleyip gördüğümün gerçek mi yoksa hala alkolün etkisi ile gördüğüm bir hayal mi olduğunu anlamaya çalışıp gerçek olduğuna karar verince yanına gitmiştim.