" စႏၵာ သက္သာရဲ့လား ။ ဘယ္နားနာေန
ေသးလဲ ...ကိုျဖင့္ စိတ္ပူေနတာ ။ တစ္ပတ္ႀကီးမ်ား ခြင့္ယူထားေတာ့ ဒီေန့မွမလာရင္ အိမ္ကို
လိုက္လာေတာ့မလို႔ "
ဟုေျပာရင္း ခက္လက္ထဲက ထမင္းဗူးႏွင့္စာအုပ္
အခ်ိဳ႕ေရာထၫ့္ထားသၫ့္ ျကိမ္ျခင္းကို
ကိုေအာင္ေက်ာ္က ယူကာ ဌာနခန္းထဲသို႔အတူသြားမၫ့္ အရိပ္အေယာင္ေၾကာင့္ ခက္
အလ်င္အျမန္ ျခင္းကို ျပန္ဆြဲယူလိုက္ၿပီး
" အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔ ကိုေအာင္ေက်ာ္ ။ ကြၽန္မဘာသာ ျခင္းကို သယ္ပါ့မယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မခြင့္ယူ
တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မေနမေကာင္းလို႔မဟုတ္ဘူး ။
လူမႈေရးကိစၥ ရိွလို႔ယူတာ။ အဲ့ေၾကာင့္ စိတ္ပူေနစရာမလိုပါဘူးရွင္ ။ အေကာင္းႀကီးရိွေနပါေသးတယ္ "
ဌာနခန္းထဲမွေန၍ မသိမသာ ေစြေစာင္း
အကဲခတ္ျကၫ့္ေနသၫ့္မ်က္လံုးေပါင္းမ်ားစြာကို တန္ျပန္တံု႔ျပန္ရန္ ဤသို႔ေျပာရံုမွတစ္ပါး ခက္မွာ
ေရြးခ်ယ္စရာမရိွေခ်။
" စိမ္းလိုက္တာ စႏၵာရယ္ ... ကိုေတာ့ေလ
မင္းနဲ႔ ..မင္းနဲ႔မွ ခုလို အေျပာခံရတာပဲ ။ ကို စႏၵာစီက အေျဖေတာင္းထားေရာမွတ္မိရဲ့လားဟင္ ။ ညေန ေက်ာင္းထိပ္က ေစာင့္မယ္
စကားခဏေျပာၾကတာေပါ့ စႏၵာ"
ကိုေအာင္ေက်ာ္ ခက္ကို စိတ္တိုသြားသလား၊
ဘာလားေတာ့မသိ ။ ၾကားလိုက္ရသၫ့္အသံက
နည္းနည္းမာေၾကာကာ စူးရွလို႔ေနေပဧ။။္။ ညေနက်ရင္ ဟိုတစ္ေယာက္လာမွာနဲ႔...
" ေဟ့ လြန္း "
"ခဏေစာင့္ဦး စုထက္ ... ငါ လုပ္လက္စ
အလုပ္ေလး ျဖတ္လိုက္ဦးမယ္ "
မလာစဖူး လြန္းရိွရာ ကုမၸဏီထိလိုက္လာၿပီး
ၫွိုးငယ္ေနသၫ့္မ်က္ႏွာေၾကာင့္ စုထက္ လြန္းကို တစ္ခုခုေျပာဖို႔ရာ ရိွေနသည္မွာ ေသခ်ာလွၿပီ။
"ဆိုစမ္းပါဦး ေဒၚစုထက္ ...ကြၽန္မ ေဆးရံုတက္ေနတုန္းကတစ္ေခါက္ပဲေပၚလာၿပီး အခုမွဆိုက္ဆိုက္
ျမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ..."
" ျမတ္ေကာင္းခန႔္နဲ႔ ဧကရီ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး
လြန္းကိုကြက္ေက်ာ္ရိုက္သြားတာ သိလား ။
ၿပီးေတာ့ ဗြီဒီရိုဖိုင္ေကာ သိထားလား "
![[Complete]ပေါင့်ပေါင့်ဝေါသ အိုမီဂါ💟 by Kyiphyuswe](https://img.wattpad.com/cover/304895325-80-k483557.jpg)
လြန္းကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို နားေထာင္ေပးတတ္ရံုမွတစ္ပါး ဝင္စြက္ဖက္ေျပာၾကားျခင္းမရိွသၫ့္ သူက ယခုလိုေမးလာသည္မွာ ...
" လြန္းနားမလည္ဘူး စုထက္ ။ ဧကရီနဲ႔
ျမတ္ေကာင္းခနိ႔နဲ႔က ဘယ္လိုပတ္သက္ေနလို႔လဲ "
လြန္းအေမးကို စုထက္က ေလးလံသၫ့္သက္ျပင္း
ရွည္ႀကီးခ်ကာ ေျဖသည္။ ေသြးပ်က္စရာ
အေၾကာင္းအရာပါပဲ ။
" ျမတ္ေကာင္းခန႔္ရဲ့မိန္းမက ဧကရီပဲ လြန္း ။
အရင္ကထဲကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္သိေနၾကတာ ။
လြန္းကို ခ်ိဳးခ်င္လို႔ ..လြန္းပိုးအိမ္ရဲ့မာနကို ဖဲ့ခ်င္လို႔ အေကာက္ႀကံလိုက္တာ ။ ဒါပင္မဲ့ နင့္မာနအျပင္ အေသြးအသားပါ ပါသြားတာေတာ့
ငါႏွေျမာသားဟာ ... စိတ္လည္းတိုတယ္ ။
ရိုက္သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ အဲ့ေကာင္ကို
တိုတယ္ "
'အထူးသျဖင့္ လြန္း နင့္ကို ငါပိုစိတ္တိုတယ္
သိလား ။မခ်စ္ဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ ေပးလိုက္ရတာလဲ ... ဟင္ ေျပာစမ္းပါဦး။ အခုေတာ့ ကိုယ္ပဲႏွစ္ခါနာျဖစ္
ရၿပီ ။ ငါျဖင့္ သိသိခ်င္း ျမတ္ေကာင္းခန႔္ကို
ရြံလိုက္တာမွ ေျပာမေနနဲ႔ ။ အဲ့ေလာက္
ေအာက္တန္းက်လိမ့္မယ္မွန္း မထင္ထားခဲ့ဘူး ။
တကယ့္ကို စိတ္ဓာတ္က ဟိုးေအာက္ဆံုးပဲ "
စကားအရွည္ႀကီးကို ေဒါသသံႏွင့္ေျပာေနသၫ့္
စုထက္က မေမာရဘဲ လြန္းက အေမာေဖာက္ရ
ျပန္ဧ။။္ ။ လြန္း ေဆးရံုကဆင္းဆင္းခ်င္း သိႏွင့္ခဲ့ၿပီမဟုတ္လား ။ တိတ္တိတ္ေလးေျဖရွင္းရန္႔ ႀကံကာမွ စုထက္ကပါ သိေနျပန္သည္ ။ အျခား မည္သူေတြမ်ား သိႏွင့္ေနၿပီလည္း .. ျမတ္ေကာင္းခန႔္ႏွင့္ဧကရီ
ဘာေတြမ်ား ထပ္ႀကံစည္ေနျပန္ပါၿပီလဲ ။
"အဲ့စကားကို ဘယ္သူ႔စီက သိလာတာလဲ "
လြန္းရဲ့ ခပ္ျပတ္ျပတ္ေမးခြန္းႏွင့္အတူ စားပြဲေပၚသို႔
စီဒီတစ္ေခြရယ္၊ ဓာတ္ပံုအခ်ိဳ႕ရယ္ ေရာက္လာ
သည္။
"ေတာက္စ္... ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ့အေကာင္ "
ထိုေန့ညက လြန္းသာ လူယုတ္မာ
ျမတ္ေကာင္းခန႔္ေခၚေသာ ေမြးေန့ပါတီသို႔မသြားခဲ့လ်ွင္ ၊ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ေအာက္က်ိဳ႕ကာ
ခခယယေပးလာသၫ့္ လိေမာ္ၼရည္ကိုသာ
လြန္း မေသာက္မိခဲ့လ်ွင္ အေကာင္းသား ။
အခုေတာ့ ဖ်က္မရသၫ့္ အတိတ္မည္းျကီးက
လြန္းေနာက္လိုက္ကာ အေနွာင့္အယွက္ေပးေန
ခဲ့ေပဧ။။္။
