နွားကျောင်းသားလေးရဲ့ဒဏ္ဍာရီ (အတွဲ ၁)

အခန်း (၃၂)

ချင်မူ ခေါင်းမွေးများ ထောင်ထသွားပြီး တစ်မုဟုတ်ချင်း တုံ့ပြန်လှုပ်ရှား၍ ထိုဝိညာဉ်ဓားပျံကို လက်ဖြင့် ဖမ်းဆုပ်လိုက်၏။ သူ့လက်ဖဝါးဆီမှ စူးအောင့်သည့် နာကျင်မှုကို ရလိုက်သည်။

"မူ..."

အဘွားစစ်က မအောင့်အီးနိုင်ဘဲ အော်ဟစ်လိုက်မိသော်လည်း ရွာလူကြီး၏ စိုက်ကြည့်ခြင်း ခံလိုက်ရသဖြင့် ရှေ့မဆက်နိုင်ချေ။

ဝိညာဉ်ဓားပျံက ချင်မူ၏ လက်တွင်းမှ ရုန်းကန် လှုပ်ရှားနေသဖြင့် သူ့လက်ဖဝါး တစ်ခုလုံး ဒဏ်ရာ ပိုများလာပြီး သွေးခြင်းခြင်းနီသွား၏။ သူ၏ သိပ်သည်းသည့် ချီစွမ်းအင်ဖြင့် လက်ဖဝါးကို ကာကွယ်ထားသောကြောင့်သာ ဝိညာဉ်ဓားပျံက သူ့လက်ကို လှီးဖြတ်မသွားခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ထိုတစ်ခဏ၌ တတိယဓားပျံက မူလလမ်းကြောင်းမှ သွေဖည်ထွက်လာပြီး ၎င်း၏ နောက်တွင် စတုတ္ထဓားပျံနှင့် ပဉ္စမဓားပျံ ကပ်လိုက်လာ၏။

ချမ်ချိုး၏ မျက်ဝန်းထဲတွင် လှုပ်ရှားသွားသည်။ အနိုင်အရှုံးက အဖြေပေါ်ပြီ ဖြစ်၏။ ချင်မူ၏ အသက်အရွယ်မျှဖြင့် ဤအဆင့်ထိ ကျင့်ကြံထားနိုင်သည်မှာ လွယ်ကူသော အလုပ် မဟုတ်ချေ။ သို့သော်လည်း ချင်မူ့တွင် လက်နှစ်ဖက်သာ ရှိသည်မဟုတ်လား။ အဘယ်သို့ပြု၍ ဓားပျံအားလုံးကို ဖမ်းယူနိုင်လိမ့်မည်နည်း။

ရုတ်တရက် ချမ်ချိုး၏ သူငယ်အိမ်များ ကျဉ်းမြောင်းသွား၏။ ချင်မူက ဒါဇင်ချီသော လက်များ ပေါက်လာသကဲ့သို့ ဓားပျံအားလုံးကို သူ့လက်အတွင်း တစ်လက်ပြီး တစ်လက် ဖမ်းယူဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

ဓားပျံများမှာ ချင်မူ့ကို မထိုးစိုက်နိုင်မီ လက်ကိုင်ရိုးများမှ ဖမ်းဆုပ်ခံလိုက်ရ၏။

မိုးကြိုးရှစ်ချက် လက်သီးသိုင်း၏ အဋ္ဌမသိုင်းကွက်၊ လက်တစ်ထောင် ဗုဒ္ဓ...။

ချမ်ချိုး အမူအရာ ပြောင်းသွားသည်။ သူ၏ ချီစွမ်းအင်ကြိုးမျှင်ကို တုန်ခါလှုပ်ယမ်းလိုက်ရာ ချင်မူ၏ လက်ထဲမှ ဝိညာဉ်ဓားပျံများအားလုံး တဆတ်ဆတ် ခါယမ်း၍ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်ရန် ရုန်းကန်လာကြ၏။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အခြားဓားပျံများကလည်း ချင်မူ၏ မျက်လုံးနှင့် လည်မျိုဆီသို့ တိုးဝင်လာသည်။