You Are My Star 🌟 | Hyunlix

17. Bölüm: Yes!

İki tane küçük kızımız olacaktı. Bizim kızlarımız... Umarım Felix'e benzerlerdi. Çünkü Felix güzelliğin vücut bulmuş hali gibiydi. Kısık gözleri, küçük burnu, dolgun dudakları ve çilleri... Kızlarımızın da çilleri olsa ne güzel olurdu, aynı Felix gibi.

"Duydun mu Hyun? Kızlarımız olacakmış."

Ağlayan sevgilimin yanağına koydum elimi. Baş parmağımla akan gözyaşlarını sildim.

"Duydum bebeğim. Umarım ikisi de sana benzer, senin gibi eşsiz olurlar."

17.Bölüm: Yes!

(2 ay sonra)

"Hyun ben çok yorgunum. Gitmesek, bütün gün evimizde yatıp uyusak?"

"Olmaz bebeğim kalk hadi çocuklarla anlaştık, bizi bekliyorlar."

"Offf tamam. O zaman yardım et de kalkabileyim. Bu karınla zaten zar zor yürüyorum. Birde beni habire dışarı çıkartıyorsun. Ellerim ayaklarım şişiyor. Yeterince kilo aldığım yetmezmiş gibi bir de patatese benziyorum."

Hiç nefes almadan söylediğinde göz devirmiştim. Bu söylenmelerine artık alışmıştım. Habire kilo aldığından yakınıyordu ve bana sürekli "Ben çirkin miyim, beni yüz kilo alsam da sever misin?" gibi sorular yöneltiyordu.

Ehh, bende tabiki her seferinde olumlu ve nazik cevaplar veriyordum. Günde 15 kere, bıkmadan sorsa bile.

"Hyun lütfen çok kalmayalım tamam mı? Benim çok uykum geliyor sonra. Hem ben yorulunca kızların beni tekmelemeye başlıyor. Biliyorsun bu aralar çok fazla hareketliler."

Elimi yavaşça Felix'in karnına doğru götürdüm. Temasımla beraber bana doğru atılan birkaç minik tekme hissettiğimde yüzümdeki gülüşüm iyice büyümüştü. Felix'e baktığımda bana gülümsüyordu.

Yüzümü ona doğru yaklaştırdım ve alnına bir öpücük kondurdum.

"Benim güzel bebeğim, sana ne kadar teşekkür etsem az. Bana 2 tane küçük melek verdin. Şuan inan ki duygularımı sözcüklere bile dökemiyorum. Ama seni çok seviyorum."

Gözleri dolup ağlayan sevgilimin yanağına elimi koydum ve baş parmağımla gözyaşlarını sildim.

"Bende seni çok seviyorum Hyunjin. Hemde hiç tahmin edemeyeceğin kadar."

~

"Artık gözlerimi açsan mı?"

"Biraz daha bekle sevgilim az kaldı."

Şuan Felix'i onu sevdiğimi söylediğim ilk yere götürüyordum. Çocuklara etrafı biraz süslemelerini söylemiştim. Yakında bebeklerimiz doğacaktı. Bana dünyanın en güzel duygusunu yaşatacak olan adama evlenme teklifi etmek için harika bir yer olduğunu düşünüyordum.

"Hyun korkmaya başladım, düşeceğim. Lütfen gözlerimi aç artık!"

Bir eli karnını diğer eli kolumu tutan sevgilimi durdurdum. Yavaşça gözlerini açtım. Bizimkilerin aniden sürpriz diye bağırmasıyla irkilmişti. Oysaki bağırmamalarını söylemiştim. Bebekler için...

"SÜRPRİZZZZ!"

"N-ne oluyor burada?"

Birkaç adım öne doğru gittiğinde tek dizimin üzerine doğru çöktüm ve cebimdeki kutuyu çıkardım.

"Burası çok güzel olmuş." diyip ağlamaya başlamıştı.

Herkes ona sevgi dolu gözlerle bakarken Minho kaş göz işaretiyle arkasını dönmesi söylediğinde Felix yavaşça bana doğru döndü.