Sen degil O OLSUN !

9 Bölüm

Yalan yok ben bile bu faciadan sonra biraz durgunlaşmıştım, Poyrazında durumunu merak ettiğim için vücudumu tamamen ona çevirmiştim, o bile ayni durumdaydı yere bakıyordu ve kaşları çatılmıştı. Böyle yalanlara onuda alet etmek gercekten istediğim en son şeydi , ama yapmasaydım da  baş başa asla kalamayacaktık.

Poyraz'a dalmışken bir anda kafasını kaldırıp bana çok düşünceli bir bakış atmıştı, kesin lastiklerini patlattığım aklına geri dank etmişti.

Bir şey demeyip salondaki koltuğa doğru yürümeye başlamıştı. Ben de numaradan üzüldüğümün belli olması için hala kapının yanında  söyleniyordum.

Ve bir anda Poyrazın sesini duyunca irkiltmiştim. Vücudunu olduğum tarafa dondurmuştu , çok keskin bir şekilde konuştuğu için gerçek bir cevap beklediği belliydi. Biraz sakin mi olsan ya sen poyraz.

"Senin şu anda içinde bi' zafer ışıkları yanıp sönüyordur ha Zeynep yanılıyor muyum ?

Soruya bakın lütfen ya Aklı sıra böylesine uyanık sorular sorunca bende balık gibi oltaya geleceğimi sanıyordu. Acaba tadını çıkarsan şu anın ölür muydun  acaba Poyraz ya. Bak ne güzel sen varsın, ben varım azıcık bizden konuşsak nasıl olurdu ?

"Anlamadım ne ima etmeye çalışıyorsun sen ?"
Saf ayağına yatmak en iyisidir bu durumlarda.

"Harbiden düşünüyorum da ne çok ballı bir kızsın ya sen , her isteğin bir ellerini çırpmana bakıyor galiba ? Çünkü  bu dediğim değilse , ben gerçekten ortada başka bir seçenek göremiyorum."

Poyraz öyle bir bakış yollamıştı ki bunu söylerken, şuracıkta bayılabilirdim. Soruyu aurası yüzünden algılayamıyordum bile.

"Baya komikti bak bu , yemin ederim gülmekten yerlerdeyim şu an gördün mu ? Ama Poyraz bir daha ki sefere böyle imalar yapmamaya özen gösterir misin lütfen. Ve de evet genelde şanslı olduğum doğrudur."

İddialı bakışlarımla ve o sinsi gülüşümle lafımı tamamlamıştım ve bende yaşlandığım kapıdan kalkıp Poyrazın karşısındaki koltuğa geçmiştim. Bakalım daha diyecek şeyleri var mıydı.

"Müstakbel kocasının kuzenine sarkan biri için çok rahat duruyorsun ama bence kendini ne cehenneme soktuğunun daha farkında değilsin."

"Hadi canım. "

"Hatta bekle bir iddiam daha Var. Varya kesin Nisa'yı da sen hasta ettin. Kız turp gidiydi bi bacak uğruna kız hastanelik oldu. Komple palavra her şey. Sen affedersin de  bu planları yaparken  herkes'i uyuttunu falan mi düşünüyorsun, karşında çocuk falan mi var ? "

Bakın demiştim ben size bu çocuğun beyni zehiiirr diye. İnşallah çocuklarımızda babaları gibi zeki olur. Amin.

Sinsi bir gülüşle sadece önüme bakmakla yetinmiştim. Uzun bir süreden sonra kafamı kaldırmış ona da o sinsi gülüşümü göstermiştim , yüzünde  "niye bakıyorsun öyle deli deli" demek istediği belliydi.

"Kim bilir Poyraz, belkide ben her şeyi planlamışım dir."

(Bir kaç dakika sonra)

"Bu derin konuşmamızı bölmeyi varya hiç mi hiç istemezdim Poyraz.  Ama artık uyku vaktim geldi malum uzun yolculuk yaptık. Seni duvarları izlemekle baş başa bırakıyorum." Kanepeden destek alıp odamın yolunu ona bakmadan tutmuştum.Yeterince tavizsiz olduğumu belli etmiştim sanırım.

"ve sana da iyi geceler Poyraz. "
demeden de merdivenleri çıkamamıştım. Ne kadar ona gıcıklık yapmak  istesemde ona karşı yumuşayan tarafım bazen, yani her zaman ağır basıyordu.