chimera, hyunlix

ten

Seoul City Department

Felix

Changbin Hyung ile konuştuktan sonra tüm birimlere haber verip Wooyoung için tutuklama emri çıkarılmıştı. Kayıt odasının güvenlik kameralarına baktığımızda, odaya girip kayıtları silenin o olduğu açığa çıkmıştı.

Wooyoung, dava hakkında birçok ipucu elde etmemizi sağlamıştı. Burada kaç yıldır çalışmasına rağmen hiç açık vermemişti. Ve sonradan intikam almak isteyeceği birisi de yoktu. Yani demek istediğim şuydu.

Hwang bunu çok önceden planlamıştı. Wooyoung ile aralarında bir anlaşma olmalıydı. Ya da yakın dostu?

İhtimaller farklı olsa da Wooyoung'ın ihanet ettiği gerçeği değişmiyordu. Tesadüfe (!) bakın ki Wooyoung'a ulaşılmıyor ve nerede olduğu asla bulunamıyordu. Kendime olan güvenim yavaş yavaş kırılmaya başlıyordu. Dava daha çok yeniydi, farkındaydım. Fakat hata yapıyordum ve henüz düzeltebilmiş de değildim.

Hwang hiç açık bırakmıyordu. Kaçarken bile önlemini almıştı. Ve bu kaçış planı son anda yapılmış gibiydi.

Changbin Hyung merkeze gelmişti. Seungmin odama gelip beni toplantı odasına çağırmıştı. Gerçekten bir tane adama doğru düzgün bakamadığım için şahsen utanıyordum. Üstelik polis merkezinde!

Toplantı odasında herkes masanın etrafına çoktan toplanmıştı. Ben de gelip oturunca Changbin konuşmaya başladı.

"Son zamanlarda herkes işini sağlama almıyor gibi. Yanılıyor muyum?"

Haklısın dercesine kafamı salladığımda diğerleri de aynı şekilde bunu onaylamışlardı.

"Çalışma arkadaşlarımızı daha iyi tanımalıymışız. Bizimle burada 8 yıldır çalışan arkadaşımız bunu yaptıysa daha neler neler gelebilir başımıza."

"Kısaca sizden tek istediğim işinizi düzgün ve sağlam yapın. Seungmin ve Felix, lütfen bu aralar dikkatli olun. Gözünüz açık olsun."

"Haklısınız komiserim. Bu aralar fazla boşladık. Karşımızdakiler normal insanlar değiller."

"Aynen öyle. Sizden de buna göre performans bekliyorum."

"Şimdi işinizin başına dönebilirsiniz."

Changbin Hyung kapıdan çıktığında Jisung derin bir nefes verdi.

"Çok geriyor beni gerçekten."

Jeongin Jisung'un dediğine kafa sallayıp yerine oturmuştu.

"Ben bir eve uğrayıp dava dosyalarını inceleyeceğim. Burası çok baydı beni."

Odadakiler kafasıyla beni onayladığında Changbin Hyung'u arayıp izin almıştım. Anlayış gösterip sıkı çalışmamı tembihlemişti.

Aslında eve gitme sebebim biraz hava almaktı. Bugün çok kötü bir gündü benim için. Eve gidip dosyalarımla rahat bir şekilde ilgilenecektim.

Arabamı çalıştırıp eve gittim. Kapıyı tam açacağım sırada annem kapıyı açıp bana gülümsedi.

"Biz de tam seni bekliyorduk oğlum!"