"Hayat mı seni karşıma çıkaran..." nefesi boynumu ısıtırken elleri belimi sardı. O gece beni şeytanlardan korumak için sırtından dökülüp koparılmış kara kanatları beni örttü. O gece bir şeytan vardı, bir de ben vardım.
"Yoksa ben çok mu günahkar bi...
Yüksek istek üzerine bu bölümü şimdi atmaya karar verdim
Önceki bölümün sonunda herkes bi aaaaaa nasıl şimdi bunlar kardeş mi ve sevişiyorlar mı çok saçma demiş
Saçma bir olay yok aslında Ateş ve Işık asla kardeş olacak kişilikler değiller.
Bölümde yeri geldiğinde sövecek yeri geldiğinde duygusallaşacaksınız öyle duygu karmaşası olan bir bölüm oldu
Yorumlarınızı eksik etmeyin her ne kadar sınır koymasamda düşünceleriniz beni çok fazla etkiliyor
Veee kitabımızın kapağı 90k şerefine yenilendi hepinize çok teşekkür ederimm. 100k ya az kaldı 🥺✨
Işık'ın bölümünden sonra Ateş'in ağzından bir bölüm okuyacağız. Çok heyecanlıyım ilk defa Ateş'in ağzından yazıyorumm
Şimdi uzatmadan sizi bölüme yollamak istiyorum. Keyifli okumalarr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
32. BÖLÜM "KARANLIĞIN SIRRI"
Her geçen dakika, her geçen saat bedenimden bir şey söküyormuş gibi hissettirdiğinde, artık vazgeçmiştim. Hayattan değil. Yaşamaktan...
Ateş'in dudaklarından dökülen kelimeler ve benim aklıma bir şimşek gibi çarpan düşünceler üst üste bindiğinde artık altında kaldığım enkazdan canlı çıkmam mümkün değildi.
Tüm kuvvetimi kaybetmişim gibi telefon elimden kayarak yatağın üstüne düştüğünde Ateş'in endişe dolu bakışları üzerimdeydi. Dudaklarım her an bir şey söyleyecek gibi açıktı fakat boğazım kurumuşta sanki konuşamıyorum gibi hissediyordum.
