Hundred Tears

Chapter 13

Dylan's pov

Nakita ko si Alexa na umupo sa bench. I don't know what happen inside pero may narinig ako nabasag. Nung alam ko palabas na siya nagtago ako. Ng makita ko siya umiiyak gusto ko siyang lapitan. To comfort her. But I can't. She needs to be alone.

Sumunod lang siya dito ng lumakad na ito papalabas. Malungkot ito at namumugto na agad ang mata.

Walang buhay na pumasok ito ng kotse. Yung guard tingin ng tingin kay Alexa. Malamang ay dahil sa suot nito. Nakapantulog kasi ito.

"Sino ang nasa ospital?" tanong ko ng dumating na siya sa bahay. Inunahan ko talaga siya.

"Si Daddy." yun lang ang sagot nya. Ni hindi ako tiningnan. At pakiramdam ko anytime iiyak na siya.

"Ah Alexa..."

"Not now Dylan. Not now please."

Hidi na lang ako umimik t hinayaan itong mmakapasok sa kwarto nito. Pagkapasok na pagkapasok palang nito, narinig na agad nya ang pag iyak nito. God knows na gustong gusto nya itong yakapin. Gusto nyang katukin ang pinto nito. Naupo na lang siya sa harap ng pinto. At tahimik na nakikinig lang sa pag iyak nito. Kahit magkasama na sila mula pagkabata never pa ito nagkwento ng about her personal life. Sabagay di naman nya kasi ito hinahayaan na makapag usap sila ng matagal.

"Mom...Dad...i miss you so much." narinig nyang sabi nito. Ramdam na ramdam nya ang lungkot. Pati siya ang bigat din ng pakiramdam. Bakit nga ba niya ito nararamdaman din? Dahil ba magkaibigan sila? Kung tutuusin ay wala naman dapat siyang pakialam dito. O dahil... no, no.

Eris's pov

"What?!" ah bakit nga ba nagulat pa ako sa kwento ni Lexi?

"Oo. Ang sakit Eris..." nilapitan nya ang kaibigan na umiiyak na naman. Alam nya kung gaano ito nahihirapan.

"Tahan na Lexi. Alam mo din naman na mangyayari to e."

"Ang hirap lang kasi..." Huminga ako ng malalim dahil anytime ay parang maiiyak na din ako sa kwento niya.

"Pati ako naiiyak na din e. Tama na Lexi." niyakap na lang niya ito. Nang huminahon ito ay binitawan na nya ito. Isasama na lang niya itong manood ng laro ni Mark para malibang kahit papaano. Naawa na kasi siya dito.

"Tara na sa gym? Maglalaro sina babe e." tumayo na sila at saka namang pag dadaan ng team nina Dylan, at na naka akbay pa ito kay Trish. Ang sama pa ng tingin sa amin ng isang kasama nitong babae. Emily yata ang pangalan.

"Let's go na Lexi. Hayaan mo na sila."

"Sige."

Pasok ang team nina Dylan sa finals. At ang mananalo ngayon ay ang makakalaban nila bukas ng umaga. Engineering at CBA ang magkalaban.

"Go babe!" sigaw ko sa Babe ko. Nag smile siya ng makita ako. "Kyaaah! I love you Babe!" naka shoot kasi siya. "Hoy Lexi...baka naman gusto mag cheer jan?"

"Bukas na lang. Sigurado namang panalo sila eh." Wala pa ding ganang sabi nito.

o_O? Luka luka din tong kaibigan ko e. Kakasimula pa lang ng laro at lamang pa ng 3 ang kalaban panalo na agad? "eeh! Pag natalo sina babe kasalan mo!"