Unpredicted Attachment (Girl's Series 1)

9

"Hi, Kraziah and Avi tara na sa next class!" Aya at bati naman ni Timothy ng matapos na niyang makausap si Travis. Wala talaga akong gana pumasok sa next subject kasi balak ko maghanap ngayon ng partner sa major namin. Mas mahalaga iyon! minor lang naman next subject, ayoko pa non! bakit may understanding the self kasi kami!

"Wala pa ako partner sa major, Tim." Nalulungkot kong sabi sa kaniya at ayoko na kasi talaga mag take pa ng exam doon since major nga malalang review ang gagawin ko kapag nagkataon.

"Hanapan kaya kita." Ani naman ni Timothy kaya tahimik nalang ako. Alam ko naman na wala siyang mahahanap bukod sa introvert siya at hirap din sa socializing.

"We can be a partner, Avi. I also have no partner at all since tayo naman ang mag-be-benefits sa project ni Sir. We can start later, if you want?" Gulat ako sa nagsalita and that's travis. Hindi ko namalayan na andito na rin pala siya sa tapat ng Library. I was busy talking with Timothy and Kraziah earlier. At saka Akala ko ba hindi niya na ako papansinin and I thought we're really avoiding each other.

Maraming pumasok sa isip ko, but I really want to have a partner and this will be the opportunity.

If I don't grab this, ako lang mag-isa ang gagawa and it will be a long process at marami pa akong kulang sa subjects ko. Marami akomg deadlines dahil almost a month din ako nawala because of my personal and problem matter.

Kaya kahit ayoko or should I say nahihiya ako if si travis ang makakasama ko ay kailangan babaan ko ang pride ko para hindi rin ako mahirapan sa Project na ito.

As much as I want to avoid him too, fate make a way to come back to him repeatedly.

"Fine. See you at 5pm sa gate." Sabi ko nalang at umalis na siya. Gusto ko na rin kasi talaga masimulan at matapos 'yon kahit pa may issue kami ni travis, tatapusin lang namin 'yon since pareho naman kaming makikinabang sa project na 'yon.

"Oh ayan, Problem solved girl. Tara na sa next class." Pag-aaya nanaman sa akin ni Timothy.

"Yeah, thank you, tim."

"Ba't sa'kin ka nag-papasalamat eh si Travis 'yong nag-presinta na maging partner ka." Na-co-confused naman niyang sabi.

"I mean, thank you sa pag-hihintay sa akin ngayon." Sabi ko kaya natawa naman siya.

"Okay lang 'yon, ano ka ba. Tara na." Nginitian ko siya at nag-lakad na kami sa hallway.

"Ay wait pala, samahan mo muna ako sa Library, saglit lang promise! kukunin ko lang Anatomy ko." Biglang sabi ni Timothy.

"Okay, tara na."

Pumasok na kami sa loob ng Library at nauna na si Tim sa book care, at ibinigay naman kaagad sa kan'ya.

"Good morning, po." Bati ni Tim sa book care.

"Good morning." Balik ng book care sa kan'ya. Actually student lang din ang book care ngayon dito, duty siguro niya.

Walang masiyadong tao ngayon sa library. Iilan lang ang mga nag-aaral ngayon siguro may mga klase rin kaya wala masiyadong tao.

Sa t'wing napapadaan kasi ako ritp these days, maraming estudiyante palagi, maraming mga natambay at natutulog since ang library ay naka-airconditioner at masarap din talaga mag-aral dahil hindi masiyadong tutok sa araw.

The design was very normal like the other library in some university.

"I'm done na, Gotcha." Nakangiting balik ni Tim sa akin. Medyo napatagal siya sa pakikipag-usap sa book care pero hindi ko inusisa kung ano pinag-usapan nila. We must respect each other's privacy. Mas okay kung sasabihin nalang nila bigla hindi yung makiki-usisa ako.

Lumabas na kami ng Library ni Tim at dumiretso na kaagad sa class namin.

Nang makabalik na kami sa class ay sakto lang din dahil dumating na ang Professor namin.

"Sakto kayo ha." Ani Chiara.

"True, Chiara. Masungit pa naman."

"Good job, guys." Nakangiti na sabi ni Chiara. Mabait talaga si Chiara sa amin ni Timothy pero sa iba kasi ay mataray 'yan siya.

>•<

After a few hours, Nag-5pm na rin at dumiretso na ako sa exit gate para ma-hintay si travis. Sa coffee shop kami nag-usap ni Travis. Maganda rin kasi ang ambiance rito.

"What's our concept? ?About children or old?" Seryoso naman na tanong ni Travis.

Our project was all about the cardio related, kasi ang subject namin ay cardiac physiology. Ca-cardiac-in ko na professor namin dito ang daming hanash! It would be a research treatment at kung bakit namin iyon napili, may negative factors or something ba na included. How can we conduct and make a theory on it.

"Cardiomyopathy?" Tanong sa akin ni Travis. Actually maganda ang treatment na iyon lalo sa children.

"Sa children tayo mag-focus?" Tanong ko naman and he nodded, I guess we could finish this early. Since presentation lang naman ang need and the rest our observations sa hospital para if there are any questions to us may maisasagot kami based on our observations.

"So our concept would be a children, to check upon them if they had low to high heart rate and the possible treatment regarding to the other children who had cardiomyopathy." Sunod-sunod na sabi ni travis while taking notes. He's really smart.

"We can do it through research facts and references that could support our study. And we can ask din sa mga doctors kahit yung tito ko nalang. We can use referral naman for our participants." Ani naman niya and I just nodded.

Wala akong ma-iambag sa ganda ng mga ideya na binabato niya sa akin at agree rin ako doon. I am not narrow-minded when it comes to the suggestions or any ideas lalo pa kung gusto ko rin naman.

Nang makarating kami sa hospital, At first akala ko bawal kasi this is a hospital usually bawal ang visits lalo pa kung wala naman dadalawin pero ang lakas ni Travis dahil nakapasok kami because of his uncle.

Iba talaga kapag may koneksiyon mabilis ka makakapasok at mabilis ang proseso unlike kapag walang connection, papahirapan ka pa bago makuha ang kailangan mo.

"There is no cure in worst cardiomyopathy, The signs and symptoms of it are exhaustion, orthopnea and shortness of breath and other symptoms that has a high risks." Pagpapaliwang ni Dr. Alvin

Bigla ko tuloy naisipan gumawa ng treatment para sa mga bata pero hindi ko pa kaya sa ngayon at hindi pa p'wede since I'm not professional and wala pa akong lisensiya to do that, the only reason that I am here is to observe them.. how they suffer and endure the pain they felt and experienced..