Tutkudan Öte

Güz ve Alin

          'Hadi Güz daha ne kadar beklemem gerekecek seni?' diyerek içeriye seslendi Alin. Güz hep böyleydi zaten zamanında hazır olamazdı. Alin, Güz gelene kadar hazırlıkları tekrar gözden geçirmeye karar verdi. Dün gece iki kere kontrol etmişleri ama işlerini şansa bırakmak istemiyordu. Neyse ki eksik bişeyleri yoktu, herşeyi sıkı sıkı bağlamışlardı motorsikletlerinin arkasına. Alin yanlarında bulunsun diyerek fazladan pil almaya garaja girdi. 5 adet daha pili sırt çantasına sıkıştırmıştı. şarjda ki powerbankleri de alarak tekrar motorlarının yanına geçti. Güz daha çıkmamıştı. Bir sigara yakarak merdiven basamaklarına oturdu. Güz ile üniversiteden tanışıyorlardı. 5 senedir arkadaşlardı ama sanki birlikte büyümüş kadar yakınlardı. Onları görenler kardeş bile sanabilirdi ama tabi Alin'in turuncu saçları olmasaydı. Birkaç defa boyatmayı düşünmüştü ama aslında o saçlarını severdi. Sadece çevre baskısından dolayı düşünmüştü ama sonrasında vazgeçmişti. Aslında Alin heryerini beğenirdi. Kendini beğenmiş değildi sadece kendisiyle barışıktı. Güz'e göre kısa olan boyunu çok seferdi, hatta onu görenler nasıl böyle motor kullandığına bile şaşırdı. 1.57 cm lik bir boyu vardı ve kilosu sadece 51'di. Buna rağmen tutkularının peşinden gitmiş, asla boyundan dolayı laf yapanları takmamıştı. Elaya çalan bal rengi gözleri saçlarıyla uyumluydu. Kendini seviyordu. Güz ise tam tersi 8 cm daha uzundu. Siyah gözlerine tezat mavi cam gibi gözleri vardı. Güz'ün en güzel yeri ise hokka gibi olan burnuydu, Alin de burnunu kıskandığını ona itiraf etmişti. Bu kadar tezatlığa rağmen bir o kadar da aynılardı ve herkes onları kardeş sanabiliyordu. Aynı şeyleri düşünüyorlar, bazen aynı şeyleri konuşuyorlar, bazen de aynı hareket ve tavırları gösterebiliyorlardı. Aynı kişileri sevip aynı kişilerden nefret ediyorlardı.

          Üniversite de iyi anlaşıp sonrasında da birlikte yaşamaya karar verdiler. İkisi de motor bölümü okumuştu ve o bölümde olan tek iki kız kendileriydi. Bu yüzünden zorunlu başlayan arkadaşlık zamanla çok istedikleri bir dostluğa dönüşmüştü. Güz motorsiklet kullanmayı ve onunla uğraşmayı sevdiği için motor bölümüne daha sıcak bakmıştı. Alin ise dayısı ile büyümüştü ve dayısı araba tamircisiydi. Boş zamanlardında dayısına yardım ederdi ve dayısında çok şey öğrenmişti. Dayısı ölünce de tek bildiği işi yapmaya karar verdi. Arkadaş olduktan sonra da Güz'ün ısrarları ile motorsiklet kullanmaya başlamış ve artık bir tutku haline gelince de motorsiklet almaya karar vermişti.  

         İki arkadaş okudukları süre byunca dayısının Alin'e bıraktığı dükkanda birlikte çalış ve motor yarışlarına da katılarak para kazanmıştı. Aslında Güz'ün ailesinin durumu iyiydi ama Güz'in ailesi ile arası iyi olmadığından dolayı ailesinden asla yardım istemez, kendi hayatını kendi devam ettirmeye çalışmıştı. Okul bitince de Alin'in dayısından kalan yerleri satıp Konya'dan İstanbul'a yerleşmişlerdi. Şimdi İstanbul'da iki tamirhaneleri vardı ve hala motor yarışlarına katılmaya devam ediyorlardı.

          Alin'in sigarası bitmek üzereyken Güz koca sırt çantası ile kapıda göründü. 'Sonunda yola çıkabileceğiz değil mi Güz hanım?' diyerek sitemini dile getirdi Alin. 'Ne yapayım ya dün gece sırt çantamı hazırlamayı unutmuşum bebeğim anca hazırlayabildim' dedi. 'Bilirim ben senin unutmalarını hangi oyuna daldın da unuttun acaba?' diyerek ayağa kalktı Alin. 'Ama öyle deme kanki bak ağrı kesici almayı unutmuşsun onu da getirdim sana' diyerek Alin'e şirinlik yapmaya çalıştı Güz. Güz'ün bu şirin halini görmezden gelip garaja doğru yürüdü Alin ve Güz'de peşine takıldı. Önce garajı kontrol ettiler sonra evin tüm elektirik, su ve doğalgaz girişlerini iptal ederek yola koyuldular.