At Dawn| Ekkan

0•1

Hayatımın en kötü dönemlerini geçiriyordum bu süreçte tamamen çökmüştüm. Babam olacak adam tarafından evimizden çıkartılmıştık üstüne sevdiğim adamın aslında bir oyunu olduğumu öğrenmiş bir de üstüne uğruna tüm bu zorbalıklara katlandığım en yakın arkadaşım tarafından defalarca hançerlenmiştim şimdi de kapatılan gözlerimle yere atıldığımda kırılan cam sesiyle gözlerimi açmıştım ve önümde içimde tekrardan bir yıkıma sebep olan şeyi görmüştüm ama yine de susmayacak ve bu zorbaların önünde düşmeyecektim

6 Ay Önce..
Sabahın erken saatleriydi, en yakınımla leylamla deliler gibi şarkı söyleyip dans ediyorduk taa ki okula yetişmemiz için bizi uyaran alarmımın sesine kadar. Leyla her zaman ki gibi söylene söylene ve telefonunda biriyle yazışa yazışa yürürken gülmekten başka hiç bir şey yapmıyordum,üstün de ki sweat ilgimi çekmişti

"Kızım bu o çok gitmek istediğin okulun sweati değil mi nerden buldun sen bunu"
"Ahh ah hiç sorma be ekim hayaller bu sweatle okıula gitmek gerçekler ise bu sweatle kokuşmuş okulumuza gitmek"

Biraz daha söylendikten sonra telefonuna gelen bildirimle yavaşlayıp gülümsemeye başlamıştı dayanamayarak
"Bana bak senin flörtün sevgilin falan mı var kiminle konuşuyorsun böyle 32 diş"
demem üzerine leyla ciddileşmiş ve telefonunu saklamaya çalışmıştı bu daha çok ilgimi çekince telefonunu alıp kaçmıştım ve hayatımın en büyük pişmanlığını yaşamıştım, leyla telefonumu almak için peşimden koşarken bir araba leylaya çarpmıştı o şokla leylanın telefonu ellerimden kayıp gitmişti dizlerimin bağı çözülmüştü tabiri caizse, sürücüye bakmaya çalıştığımda tek hatırladığım sürücünün palyaço maskesi takıp hızlanarak kaçtığıydı, olanları algılayıp leylaya koşmuştum her yeri kan içerisindeydi gözleri açıktı ama adeta baygın gibiydi herkes etrafına toplanmıştı halil abi ise arabanın peşinden gitmişti. Hastaneye vardığımız da ameliyathanenin kapısına çökmüş dizlerimi kendime çekmiş hüngür hüngür ağlıyordum okuldan kızlar gelip soru üstüne soru sorarken bayılmak üzereydim bunu fark eden ayşe kızları susturup bana sarılmıştı.
•
Kaç saat geçmişti bilmiyordum zaman sanki hiç geçmiyor gibiydi son 3 saat bir ömür gibi geliyordu bana kendimi suçluyordum hep tek duam en yakınımın,kardeşimin o kapıdan sapa sağlam çıkmasıydı. Ben düşüncelerime kapılmışken doktor çıkmıştı kapıdan hemen koşup arkadaşımı sormuştum
"Doktor bey leyla nasıl ne olur bir şey söyleyin iyileşecek mi arkadaşım"
Doktor susuyordu o sustukça benim başımdan kaynar sular dökülüyordu bunu fark eden annem doktora tekrar sormuştu
"Elimizden geleni yaptık fakat olması gereken bir kaç ameliyatı daha var ama maalesef ki büyük hasar gördüğü için bir daha yürüyemeyebilir tabii fizik tedaviler yapılacak ve yürüyebilme ihtimali var ama çok düşük bir ihtimal"
Yürüyemecek dediği anda ben kopmuştum yere çökmüştüm saçlarımı çekiyordum benim yüzümden diye sayıklayıp ağlıyordum annem yanıma çökünce beni sarıp sarmalamıştı ama ben adeta krizdeydim, bunun üzerine hemşireler beni kaldırıp sakinleştirici vermişlerdi
•
Gözlerimi açtığımda muhtemelen acil serviste bir sedyenin içinde yatıyordum gözlerimi açmak üzereyken yanımdan ayrılmak üzere bir erkek görmüştüm tek hatırladığım oversize ipeksi bir gömlek giydiğiydi zaten yüzünü de görememiştim. Hemşiredir diye umursamamıştım tamamiyen gözlerimi açıp olanları anımsayınca yataktan fırlayıp leylanın nerde olduğunu öğrenmek için danışmaya gitmiştim danışmada bana leylanın odaya alındığını söylemişti koşa koşa leylanın odasına girmiştim kapısını açtığım da herkesin odada olduğunu görmek içimi bir nebze rahatlatmıştı. Kafamı içeri soktuğumda leylanın uyanık gözlerle bana baktığını görmüştüm koşarak ona sarıldım ama beklediğimin aksine leyla ilk defa bana karşılık vermemişti geri çekildiğimde onu incelemiştim yüzünde yara bantları elinde sargılar vardı o telaşla yanlışlıkla bacağının üstüne oturmuştum ve hiç bir şey hissetmediğini fark edince bacaklarını hissetmediğini anlayıp gözlerim dolmaya başlamıştı sonrasında herkes adeta koordine olmuş gibi benle leylayı yalnız bırakmışlardı. Kendimi ağlamamaya zorlayarak konuşmaya başlamıştım
"Leylam iyi misin nasılsın nasıl hissediyorsun kendini?" Bu dediğimin üstüne leyla bana histerik bir gülüş atmıştı
"Şaka mı yapıyorsun sen ekim? Nasıl olduğumu görmüyor musun bir de nasıl hissediyorsun diyor ya? Hissetmiyorum kızım! Lanet olsun hiç bir şey hissetmiyorum" ağlaya ağlaya kurduğu cümlenin sonunda göz yaşlarımı bırakıp ağlamaya başlamıştım
"Yakalandı mı o adam?"
"Hangi adam?"
"Hangi adam olabilir ekim? Bana çarpıp kaçan adamdan bahsediyorum"
Leylanın sorusu üzerine asıl sorunu hatırlamıştım ve göz yaşlarımı elimin tersiyle silmiştim ve leylanın meraklı yüzüne dönmüştüm
"Maalesef hayır sana çarpıp kaçtıktan sonra halil abi peşinden gitti ama yakalayamadı tek gördüğüyse malum yere girdiği"
"Hangi malum yer?"
"Gerçek kolejine"
Leyla şok olmuş bir şekilde bakarken ağlamaya başlamıştı kabullenemiyordu bunu titreyen ellerini tutup devam ettim
"Okula girdiğini gördükten sonra kapıyı kilitlemiş güvenlik bunun üzerine halil abi delirip tüm mahalleyi toplamış okulun önüne polisler falan dahil olmuş olaya okula girip arabaya ve kameralara bakmışlar ama her hangi şüpheli bir durum yokmuş bizimkiler dinmemiş yine de müdür de sonrasında kargaşaya son vermek için halil abiyi içeri almış göstermek için halil abiyse döndüğünde arabanın gerçekten orda olmadığını kameralara da baktığını söylemiş ve dağılmış herkes. Bana hiç inandırıcı gelmedi ama kesin altında bir şey yatıyor bunun" bu söylediklerimin üzerine leyla biraz  sakinleşip konuşmaya başlamıştı
"Tabi ya kapatacaklar hemen konuyu bana çarpıp kaçan o şerefsiz de elini kolunu sallaya sallaya dışarda dolaşacak. Umarım bulunur o adam ve umarım konunun o okulla hiç bir ilgisi yoktur"
"Sana söz veriyorum Leyla bu konuyu isterse tüm dünya kapatsın ama ben kapatmayacağım ve sana bunları yaşatanı bulacağım kardeşim söz veriyorum sana"
Bu söylediğim üzerine leyla gülümsemiş ve yorganının bir kısmını açarak beni yanına çağırmıştı birbirimize sokularak uyku pozisyonuna geçmiştik ama asıl savaş bugünden sonra başlayacaktı.

Ay selaaaam kafamda böyle bir kurgu vardı ama kendime güvenmediğim için yazmıyordum ve bir baktım aniden yazmaya başlamışım öncelikle bölümler en kısa sürede uzun uzun gelecek umarım ayrıca yazım yanlışları ve noktama işaretleri konusunda şimdiden çok özür dilerim hepinizden umarım hikayemi beğenirsiniz muaahhh❤️❤️❤️