Tanıtım

670 66 23
                                    

"Tanıtım"

"Kaybolmuş bir nefes ve o üç ruh. Sadece bir damla  ve tam üç hikaye. "

Eğer bir cinayeti okuyorsanız elbette cansız bir bedeni görmeyi beklersiniz. Sonra onun nasıl öldürüldüğünü, bunu nerede ve kimin yaptığını.

İliklerinize kadar hissedersiniz o heyecanı, katili bulmak için harcadığınız o çabayı. Sonra tek bir suçu yokken öylesine öldürülen o kurbanın katilini bulursunuz. Dersiniz ki "Canavar bu, soğukkanlı ve acımasız bir canavar". İşte o bendim o acımasız, soğukkanlı, herkesin en son nefret edeceği kişi Canavar bendim.

Cehennem suyu akıp ellerimin arasında kayboluyordu. O gün o gölün önünde bir katil olduğumu kabullendim. Ama neden? Öldürmek için neden beni seçti? Ah maalesef bunu hiçbir zaman öğrenmeyeceğiz.

Ellerini kana bulamış o üç kişi artık suç ortaklarıydı. O gece, bizi bu ormana getiren ve birleştiren tek bir sırrı mezara kadar saklamaya emin ettmiştik.

Hayatta hiç bir şey için savaşmak gerekmez sanırdım. Çünkü zaten her şeye sahiptim. Oysa şimdi bakıyorum. Toprak parmaklarımın arasını sinmiş, acıdan başka hiçbir şeye sahip değilim. Gözyaşlarımı sildiğim her an savaşmak zorunda olduğumu anlıyorum. Elimizden alınan, bizim daima kaybettiğimiz ruhlarımız için savaşacaktım.

  Şimdi ise tek bildiğim şey o günle savaşıyor olmam. O Ölüm damlasıyla. Btün renkleri karartan, kırmızının en koyusu olan o kan damlasıyla.

Kan izleri hiç geçmiyor. Savaşırken kazanmak istiyorum ancak ya savaştığım kişi kendimsem. Bir insan kendisine karşı galip gelirse ne olur?

O gün birinin canını aldık, o gün de ruhlarımızı çaldı. Ayna sandığımız insandı. O ölüm damlası bizim enkazımızdı. Bu hikaye bir damlayala başladı, ve bir yağmurlar biticek. Bu hikayenin kahramanları biz değiliz. Ancak biz Tuana Amil ve Ekin. Acının tadını en iyi bilen çocuklarız. Elimizi bir an bıraktılar, düşmemek için birbirimize tutunduk.

Belki de yaralarımızı aşk saracak, belki de içimizde kaybolan ölü umutlar. Belki hiç doğmayan güneş  yaralı ruhlarımızı ısıtıcak. Ancak yine de unutmayın kötüler mutlu olmaz, masallar hep der ki kötüler mutlu olmayı hak etmez...

Bir siyah vardı her şiyi karartan, sadece o zaman ışığı aradık....

Ölüm Damlası(Kitap Oldu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin