სასჯელი

-18-

-არიანას თვალთახედვით-

დღეს ქეთრინთან ერთად საქორწინო კაბის საყიდლად მივდივარ. დედაჩემსაც უნდოდა ჩვენთან ერთად წამოსულიყო, მაგრამ რეისი არ იყო..

ქრისტიანი: მიდიხარ?

არიანა: ხო. უნდა წავიდე. ახლა ზუსტად ეს მჭირდება. მიყვარხარ, ქრისტიან.

ქრისტიანი: მეც მიყვარხარ.

___

"საქორწინო კაბების მაღაზიაში"

___

არიანა: გამარჯობა?

მაღაზიაში არავინ იყო..

გამყიდველი: გამარჯობა, თქვენ მის მილერი უნდა იყოთ, არა?

უკან მივბრუნდი და ქალბატონი შევნიშნე..

არიანა: დიახ, მე ვარ.

გამყიდველი: თქვენი მეგობარი გელოდებათ. გამომყევით..

...

გავყევი, მაგრამ ადგილზე გავიყინე, როდესაც ნაცნობი სახე დავინახე..

არიანა: დედა?

ცრემლები მომადგა..

მარგო: ohh, ჩემო პრინცესავ..

არიანა: დედა!

მისკენ გავიქეცი და ძლიერად მოვეხვიე..

მარგო: პატარავ, ჰაერი მჭირდება.

არიანა: ბოდიში. აქ როგორ აღმოჩნდი??

მარგო: ქრისტიანმა ჩამოგვიყვანა.

არიანა: ჩამოგიყვანათ?

ენი: და აქ მოგვიყვანა.

მივბრუნდი და ახლა უკვე ქრისტიანის დედა და პატარა პრინცესა დავინახე..

არიანა: ღმერთო ჩემო! გამარჯობაა!!!

გრეისი: არიი!!

გამოიქცა და ფეხებზე მომეხვია.. მე კი გადავიკისკისე და მის სიმაღლემდე დავიხარე.

არიანა: არ მჯერა რომ ყველა აქ ხართ.

ენი: ქრისტიანს უნდოდა, რომ დაგესვენა და ეს წუთები მხიარულად გაგეტარებინა..