Complicated Love • Liskook

2-

Keyifli Okumalar💗

Titreyen dizlerime inat karşımdaki kapıya baktım. Son bir umut dedi içimdeki ses. Baban vazgeçmiyor, belki o geçer.

Tek çarem Jungkook'tu, belki o vazgeçerdi. Dolu gözlerimi kırpıştırıp zile bastım. Dizlerimde derman kalmamıştı artık. Yanımdaki duvara yaslanıp derin bir nefes aldım. Lütfen dedim, bu kez olsun lütfen. Kapı açıldığında kafamı kaldırıp gözüne siyah çerçeveli gözlüklerini takmış olan Jungkook'a baktım.

Göz göze geldiğimiz an gözümden bi damla yaş intihar ederken sesimin çıkmasını ümit ederek konuştum. "Jungk-kook, vazgeçemez misin? L-lütfen..." Sesim o kadar kısık ve titrek çıkmıştı ki, kafamı yaslandığım duvara vurup sürtmek istiyordum.

Yüzümde nasıl bir ifade vardı bilmiyordum, o kadar çok ağlamıştım ki, o kadar çok hıçkırmıştım ki. Hala daha kendime gelememiştim.

Gözlüklerini çıkartıp üstüme adımladığında kafamı eğdim. Belli ki dediklerimi duymamıştı.

"Lalisa..." Kafamı iki yana salladım. "L-lalisa deme bana." Gözlerimden yaşlar boşalıyordu. Hıçkırmamak için kendimi zor tutuyordum. O kadar birikmiştim ki. Dolup taşmak istiyordum.

Ya da sorumluluklarımdan kaçıp, her hangi bi apartman köşesinde yaşlanıp ölmek istiyordum. Bilmiyordum.

Yüzüne bakmamıştım Jungkook'un, zaten son hatırladığım şey yaslandığım duvardan aşağı doğru kayışımdı.

Jungkook'tan

Lalisa bitmişti. Yaklaşık bir saattir camdan izliyordum onu. Ağlaması durmamıştı. Ben eve geleceğini tahmin etmemiştim. Sadece kapının önüne kadar gelip, daha sonrasında vazgeçip geri döner sanmıştım. Ama yanılmıştım. Benden herhangi bir şeyi rica bile etmeyen Lalisa, karşımda bana yalvaracak dereceye gelmişti. Ve sonrasında bayılmıştı. Son anda belinden tutarak kendime çektiğimde beton zemine çakılmaktan kıl payı kurtulmuştu.

Şu an ise üstünde benim kalın sweat ve eşofmanlarımdan biriyle simsiyah yatağımı bembeyaz teniyle süslüyordu.

Siyah saçları yastığıma yayılmıştı. Kocaman yatağın üstünde küçük yavru bir kediden farkı yoktu. Vücudu buz tutmuştu resmen. Bu havada sadece gömlekle gelmişti buraya. Üstünde takımının ceketi bile yoktu.

Oturduğum deri koltuğu odanın diğer ucundan yatağın dibine kadar çekmiştim. Bembeyaz olmuş yüzünü izliyordum. Dudakları kurumuş, göz altları anında çökmüştü. Yanakları soğuktan kızarmıştı. Bayan Shin daha yeni gitmişti. Sol eline ufak bir serum takmıştı. Lalisa'yı odama getirdiğim gibi ne yapacağımı şaşırıp büyükannemi aramıştım. O ise bana bayan Shin'i çağırmamı söylemişti.

Dirseklerimi dizlerime yaslayıp yüzüne daha da yakından baktım. En son yüzünü bu şekilde çekimlerdeyken görmüştüm. O zamanlar bana karşı o kadar ters veya soğuk değildi.

Aslında soğuk bir insan değildi. Sadece kendini uzaklaştırıyordu. Kendini korumak için.

En büyük darbeyi babasından aldıktan sonra nasıl güvenebilirdi ki?

Cebimde titreyen telefonumu hissettiğimde bakışlarımı zar zor Lalisa'dan çekip elimi cebime attım.

'Kim Namjoon'