chociaż cierpię i sensu życia nie widzę
to cieszę się że jesteś ze mną
w tym samym co ja wrześniu
gdy mgła poranka duszę mą ogarnie
wychodzę z domu, gdzie idę - ja nie wiem?
przede mną pustka
już nic nie jest tym samym
otwieram drzwi - jestem kimś innym
.
CZYTASZ
Wiersze pisane w robocie
PoetryZbiór wierszy pisanych przeze mnie w pracy, natchnienie czerpię z obecnej tragicznej sytuacji w firmie, prototypy powstają na Skypie :')
wrześniowy poranek
chociaż cierpię i sensu życia nie widzę
to cieszę się że jesteś ze mną
w tym samym co ja wrześniu
gdy mgła poranka duszę mą ogarnie
wychodzę z domu, gdzie idę - ja nie wiem?
przede mną pustka
już nic nie jest tym samym
otwieram drzwi - jestem kimś innym
.