Sevgi seviyesi üst düzeyde olan bölümle karşınızdayım. Yorumlarınızı yapmayı ihmal etmeyin lütfen. İyi okumlar. 💛
.
.
.
.
O akşam bir birlikteliği daha taçlandırmak adına buluşacaklardı yeniden. Mine,Leyla'yı güzelce hazırladıktan sonra kendi kızına döndü. Onun içinde bir tulum çıkardı. Başına şapkasını geçirdikten sonra ayıcıklı örtüye sardı. Leyla Masal'ı kucağına alıp evin içinde dolanmaya başladığı sırada da Mine hazırlanmıştı hızlıca. Tamamen hazır olduklarında Mine Hakan'a mesaj atıp çıkacaklarının haberini verdi."Leylacım Masal'ın çantasını alır mısın? Ben alayım onu elbisen kırışmasın."
"Problem değil Mine abla."
"Aaa hayır bak olmaz."
"Sen neden böyle heyecanlısın?"
"Her zamanki halim Leylacım."
"Bana pek öyle gelmedi."
"Hadi hadi çıkalım. Anneciimm."
Kızı ağlamaya başladığında gözünün önüne düşen şapkasını biraz kaldırıp burnuna öpücük kondurdu. Hıçkırıkları arasında ellerini de ağzına götürüyordu.
"Acıktın tabi sende haklısın anne seni emzirecek tamam mı? Benim güzel kızım.."
Leyla kapıyı kilitlediğinde beraner aşağıya inip arabaya yerleştiler. Leyla sürerken Mine de kızını doyuruyordu.Bir yola bakıp bir tarif etmek zor olsa da sonunda mekana gelmişlerdi.Leyla yeniden Masal'ın çantasını aldı,beraber içeriye doğru yürüdüler. Hakan kapıda onları karşılayıp çantayı aldı.
"Mine biz arkada kalalım."
"Ah tabi doğru."
Gülümsediler birbirlerine. Leyla tedirginlikle adımlarını atarken Ömer'i gördü karşısında.
"Ödümü patlattın.."
"Seni bu tarafa alalım."
"Tabii de neden?"
"Hadi gel göreceksin.."
Leyla'nın elini tutup ortaya götürürken Turgut o arada Masal'ı kucaklamıştı. Yanaklarını öperken kendine özgü sesler çıkaran Masal sessizliğin tek sesiydi çünkü herkes heyecanla olacakları bekliyordu. Ömer Leyla'nın önünde diz çöktüğünde Leyla'nın gözleri direkt Mineyle buluştu. Onu mutlulukla izleyen gözler rahatlamasına sebep olurken Ömer cümlesine başlamıştı.
"Erken olduğunu düşünebilirsin..Belki zamanı değil diyebilirsin ama hayatın erken ve geçleri bize uymaz ve ben sana geç kalmak istemiyorum. Benimle evlenir misin Leyla?"
Gözlerini kapatıp firar etmek isteyen yaşlarına izin verdi. Arkadan gelen alkışlarla beraber Ömer'i kaldırdı.
"Evet..Evet seninle evlenirim.."
Birbirlerine sarıldıklarında Onur konfetiyi patlatınca bir çığlık duydular. Masal yüksek ses yüzünden korkup ağlamaya başlayınca Onur özür dileyerek geldi hemen yanlarına.
"Mine abla özür dilerim ben unuttum tamamen ya."
"Hadi al sustur bakalım."
"B-ben tutamam ki."
"Aa ama hadi. Bak annecim kim varmış burada. Onur abii."
Kızını Onur'un kucağına dikkatle verdikten sonra Hakan'a sarıldı. Hakan eşinin saçlarını öperken Leyla ve Ömer çalan şarkıyla dansa başlamışlardı. Turgut camdan dışarıya bakıyordu sessizlik içerisinde. Mine şaşırıp arkadaşının yanına geçti. Böyle sessiz görmeye alışkın değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YIKIM | Hakan & Mine
FanfictionHer şey bitti zannedilirken bazen yeni başlardı. Sonu geldiği varsayılan her olayın aslında bambaşka başlangıçları vardı. Onlarda kaderden darbeyi alıp yeniden buluşanlardı. Mine ve Hakan. Bambaşka bir evren,yepyeni bir başlangıç. ✨️