Zwanger voor het huwelijk.

Haat

De deur ging open daar stond hij dan . Ik kon aan zijn ogen zien dat hij van alles gebruikt had. Hij bleef me stil aankijken. Het liefst stak ik hem neer , het liefst trok ik zijn hart eruit. Zei ik hart? Na deze gebeurtenis betwijfel ik of hij er 1 heeft. Karim: Kijk wat voor monster je van me hebt gemaakt. Mijn ogen had ik gesloten ik wilde hem niet aankijken. Hij bleef praten en praten terwijl hij verschillende jointjes opstak. Zijn woorden kwamen niet tot me door. Ik voelde enkel haat bij het horen van zijn stem. Karim: KIJK ME AAAAN!. Ik opende mijn ogen en keek hem gevoelloos aan. Hij begon te huilen terwijl hij mijn kant op kwam . Ik zat op de grond tegen de muur en alhoewel ik niet meer achteruit kon deed ik mijn best om nog meer naar achteren te schuiven. Karim: IS DIT WAT JE WILDE?!!!. Karim: GEEF ANTWOORD!!. Mijn mond vertikte het om te praten maar mijn tranen gingen hun gang.. Binnen een paar seconden vloog alles door de kamer , karim sloeg alles maar dan ook alles kapot hij schreeuwde zijn longen uit het lijf. Zijn handen waren bebloed. Ondanks dat trok hij een wapen dat hij op zichzelf richtte. Karim: jij gaat de reden zijn dat onze kinderen zonder vader opgroeien.
Was dit de karim waar ik jaren geleden verliefd op werd? Wie is deze man? Hoe is dit zover gekomen?.
Terwijl hij nog steeds het wapen op zich had gericht stelde ik mezelf allerlei vragen. Ken je dat ? Dat het lijkt alsof alles stil staat? Dat ervaarde ik. Pas toen ik hoorde dat hij de trekker overhaalde schrok ik wakker. Karim: Jij hebt mij zo gemaakt. Hij huilde net een klein kind. Net op het moment dat hij zijn vinger wou optrekken duwde ik het wapen uit zijn handen . Ik rende de kamer uit naar buiten , ik zag er niet uit ik leek net een junk in the middle of nowhere..  erger nog hoe kom ik thuis? . Karim kwam mij niet achterna. Ik was opgelucht en tegelijkertijd in erge paniek. Heel mijn lichaam deed pijn. Er ging van alles door me heen.. ik bleef maar lopen en lopen het boeide me niet waarheen als ik maar ver van deze man was..
Terug in Nederland.
Alles was ingepakt en ik had mijn aangiftes gedaan , alles om deze man uit de buurt van mij & mijn kinderen te houden. Ik heb al ons spaargeld opgenomen en dit was gelukkig heel wat . De scheiding had ik ingediend. Wanneer je kinderen hebt heb je geen tijd om te treuren ik moest alles gehaast doen . Ik had nog niets verwerkt..
Bij de 150 reacties komt er een nieuw deel!