Kazanmak mı? Yoksa kaybetmek mi?
Kaç kere hayata karşı savaşımda kazandım, girdiğim her savaşta çoğunlukla kazanırdım..
Peki neden bu savaşta kaybettim...
Neden kalbim aşk savaşına yenik düştü?
"Bebeğim" dedi başımı kaldırıp ela gözlerimi siyah...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
{LÜTFEN BÖLÜMÜ BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN!}
{EDİT KONUSUNDA YARDIMA iHTİYACIM VAR HESABIMDAN YAZABİLİRSİNİZ}
HER TÜRLÜ BANA YAZABİLİRSİN HER DAİM SİZİNLEYİM.
İnstagram: mardinmasali5offical
Tiktok: Wattpadyazari5
Keyifli okumalar;
Yıllardır vicdan azabıçektiğiminsan. Her gece binbir parçaya bölüne bölüne rüyamda gördüğüminsandıAgir Aslan.
Belkide çocukkensevgisini iliklerime kadar hissettiğim, saçlarımıikinci kez okşayandı.Agir Aslan.
Odamdaki çatlakları boyayan, insanlara karşısavaşmayı öğretendi. Ağlamayı bana o öğretti.
Ağla dedi neden ağlamamı istemişti. Ruhundaki yaralar ağlayıncageçerdedi. Geçmedi ağlamama rağmen ruhumdaki yaralar geçmemişti.
Kumral saçlarında beyazlar oluşmuştu. Gözaltları morluklar ile kaplıydı, zayıflamıştı. Hâlâ sert bir yüzyapısı vardı. Hâlâherkesten nefret ediyormuşcasına bakıyordu. Yeşil harelerini gözlerime sabitledi, o nefret duygusunun içinde bende vardım.
Bana doğrubirkaçadımattıkarşılık verdim, her adımda daha fazla yaklaştım. İçimdeki öfke büyüyordu, tam karşıma dikildi.
Tokat. Evet onatokatattım. Herkesin kulaklarını sağır eden tokat sesiydi. Ellerim ile göğsüne vurmaya başladım.
Promoted stories
You'll also like
"Neden!" Diye bağırdımbirkaçadım sendeledi. "Neden vicdanımı yok ettin! Neden kendime bencil dememi sağladın.!" Geriye sendeliyordu. "Senin yüzünden ölüyordum ben"
Birkaçadım geriye gittimaramızdasadece iki adımlık mesafe vardı, elini beline atıp tam anlıma silah doğrulttu.
"Öldün mü?" Diye sordu Agir. Başımıhayıranlamındasalladım. "Ama öleceksin." Biri bileğimden tutup çekti. Yine Berzan'nın arkasınasığınmıştım.
"Denesene lan!" Diyebağırdı Berzan. Berzan'nın omzunun üstünden Agir'e baktım. "O siktiğim götün yiyorsa gel ve öldür!" Berzan birkaç adım ileri gidip Agir'in karşısına dikildi. "Sana diyorum! Git ve karıma dokun! O zaman parmaklarını teker teker kesip sana yedirmiyor muyum? İzle ve gör. Agir Aslan."
"Vay sevgisiz piç Lavinia kendisini sevecek insan bulmuş." Dedi Agir. Başını adamlarına çevirdi. "Alkışlayın lan! 5 dakikalık sevgi için abisini öldüren kadın sevgiyi buldu ama nasıl." Bakışları bedenimi baştan aşağıya süzdü.
"Çek lan kardeşimden gözünü!" Dedi Çınar tam yanımda durdu. "Belanı siktirme!" Bağırıyordu, o da sinirliydi.
"Aa onu seven iki kişi." Dedi Agir. Dudakları kıvrıldı. "Onların altına mı girdin sevgi için! Yine mi fahişe oldun" duyduklarım zihnime ateş etmişti.
"Orospu çocuğu!" Berzan Agir'e yumruk atmaya başladı. Ben ise hala dediği cümleyi zihnimde tekrarladım. "Ecdadını sikerim lan!" Berzan, Agir'i yere yatırıp üzerine çıktı. Üst üste yüzüne yumruk atmaya başladı.
"Amcasının koynuna." Dedi Agir. Başımı iki yana salladım, gözyaşlarım süzülmeye başladı. "Para için giren kadına fazla değer veriyorsun! Ne kadar verdin ona altına girmesi için" Berzan üst üste yumruklarını Agir'e savurdu, Agir tepki vermeden öylece onun yumruk atmasına izin veriyordu. "Ya da ne kadara altına girdi! Senin ve o Çınar denilen itin"
"Berzan!" Dedim Berzan Agir'e yumruk atmaya devam ediyordu. "Dur lütfen." Dudaklarım titredi. "Ben kendimi korumaya çalıştım yemin ederim! Ben Selim'in altına para için girmedim." Ellerim ile yüzümü kapattım, hıçkırdım. "Ben fahişe değilim. Değilim.."
Biri bana sarıldı. Kokusu gözyaşlarımı hızlandırdı. "Ben utanıyorum." Dedim bana sarılmıştı, sevdiğim adamın kollarında ağlıyordum. "Ben istismar sonucu doğmak istemedim."
"Baba adamlara söyle Agir ve adamlarını çıkarsınlar." Dedi Berzan. Belimden tutup bedenimi havaya kaldırdı, ayaklarımı beline dolayıp kollarımı boynuna sardım. İlerlemeye başladı.
Daha fazla ağladım. "Ağlama lütfen." Dedi Berzan. Cevap vermedim. Başımı kaldırdım, avlunun üst kat balkonundan bize bakan Zeyno, Heja ve Esma ablayı gördüm.