Uyandığımda yanıma bir adam oturmuştu. Ve uçak çoktan kalkmıştı .
Az sonra hostes ikram arabasıyla geldi. Canım kahve çekmişti.
Hostes sordu
- ne istersiniz?
Ben tam kahve diyecekken yanimda ki adam
- biz iki kahve alalım dedi.
Sesi çok masumdu sanki biri onu incitmiş gibiydi.
Hostes gittikten sonra sordum.
-kahve istediğimi nerden bildiniz?
Hafif gülümseyip
- içime doğdu diyelim .
Konuşurken yüzüme bakmamasi sinirimi bozmuştu .
- insanlarla konuşurken yüzlerine bakmalisiniz.
Önce yüzü düştü ve gözlerime bakarak cevap verdi
- Üzgünüm geçmişimdeki bir olayı hatırlattiği için bakmadım.
Gözleri hafif aglamakliydi ve o an kendime çok kızdım.
Özür dilemeliydim.
- Özür dilerim amacım sizi üzmek değildi.
Bana döndü ve cevap verdi
- önemli değil .
İsmini sorma gerekçesi duydum
- isminizi öğrenebilir miyim?
- ismim selim inan.
İsmini öğrendikten sonra ben de kendi ismimi söyledim.
- tanıştığıma memnun oldum ben de Şebnem Gürsoy.
Uzattığım eli sıktı ve hafif gülümseyip önüne döndü .
Uykum kapıyı çaldı ve ben yine gözlerimi kapattım.
Hafif bir sarsıntıyla uyandım .
Selim de kitap okuyordu.
Sonra aynı sarsıntı biraz daha şiddetlendi ve yine oldu .
Çok olmasa da uçak korkum vardı ve korktum.
Selim kitabı kapattı anlaşılan sarsıntıyı o da fark etmişti ama hiç panik yapmiyordu.
Ve bir kez daha aynı sarsıntı artık çok şiddetli ve hep olmaya başladı.
Panik yaptım ama etrafimdakiler gayet sakindi.
Panik yapınca astımım tutar ve nefes alamazdim yine aynı şey oldu.
Git gide nefes almakta zorlaniyordum.
Üstümdeki gömleğin iki düğmesini açtım ve derin derin nefes almaya başladım. Uçak iyice sallanınca artık nefes alamaz hale geldim selim beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
Bana soru sordu
- astımın mı var?
Cevap vermek yerine kafamı salladım.
Çantamdan ilacımı aramaya başladım . Yapamiyordum hem nefes alıp hem arayamiyordum.
Selim ilacımı aradığımı anladı hemen çantanın içini aradı ve buldu . Ben artık kafamı koltuğa yaslamiş zor nefes alıyordum. Selim elimi tuttu. Ben de onun elini sıktım .
Selim ilacı ağzıma sıktı ama işe yaramadı ilacım bitmişti. Kendi çantasından benim ilacımın aynısını çıkardı ve ağzıma sıktı . Anladım ki onun da astımı vardı. İşe yariyordu. Rahat nefes almaya başlamıştım.
Ve uçak indi. Ben yürüyemiyecek kadar kötüydüm . Uçaktan iner inmez hemen anbulansa bindik .
En son selim ambulansta elimi tutup bir şeyler diyordu sonrası karanlık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
aşkın bedeli
Randomben şebnem Gürsoy. bu benim hayat hikayem. hayatıma çok sevdiğim bir adam girdi . Her şey güzelken nerden bilebilirdim bir gün bu aşkın bedelini ödeyecegimi.
