Nagkayayaan ang magkakaibigan na mag-disco sa Ozone. Hindi ako makapaniwala. Alam kong ito ang disco na nasunog noong march 1996, jusko ito na ba 'yon? Kinilabutan ako habang pumapasok kami. Parang nag-flashback lahat ng nabasa ko tungkol sa trahedya dito. Sa isip ko, hindi ko maiwasang mag-alala kung anong mangyayari, pero dahil nakakaenganyo ang music ay inalis ko nalang ang takot at trahedya sa isipan ko.
The entrance into the club was a narrow staircase that led to a large dancefloor that is lined with tables and chairs, the walls are covered in black draping and neon lights illuminated the room in shaded of blue and purple while the 90's music was echoing through the disco, I cannot stop myself from staring at the dj booth, where it all started.
Napapansin ko rin ang mga tao sa paligid. Lahat sila ay mukhang walang kamalay-malay sa nangyari dito noon. Nagpapakasaya, parang walang problema. Sana kayanin kong hindi isipin ang nangyari. Sana kaya kong magpakawala at magsaya, pero parang ang bigat ng pakiramdam ko. Alam ko kasing may nangyari that traumatized me so bad.
Umupo na kaming apat at inoobserbahan ko ang bawat segundo na dumadaan, hindi ko mapigilan ang takot ko habang iniisip ko ang mga taong namatay sa sunog noon, their face was unrecognizable due to intense fire, nagulat ako nang biglang hinawakan ni Josephine ang balikat ko. "Snow okay ka lang ba?" Tanong nya pero nagsinungaling lang ako. "O-ok lang ako, wag kayong mag alala sakin." Sagot ko.
"Mag iinom ba kayo? Do you have friends to invite right now or tayo tayo lang?" Yvonne asked habang hindi ako makapaniwalang nakapunta ako sa loob ng disco na to nong hindi pa to nasusunog, pero isang taon nalang.
"I did invite any and tayo tayo lang kasi yung iba hindi pwede, pero kung pwede siguro si Tope ngayon edi lima sana tayo ngayon." Sagot ni Josephine habang hawak hawak ang isang itim na malaking telepono at ito yung mga telepono na ginagamit in 90's at puro pantawag lang ito at may antenna pa ito sa taas na kailangan mong hilahin pataas kung tatawag ka or sasagot.
"Bakit hindi available si Christopher ngayon?" Tanong ko. "Diba he came to the pool party sa bahay after ng finals nyo? Hindi pa ba sya nakapag take ng test non?" Tanong ko ulit.
"May extrang subject kasing tinetake si Tope kaya ngayon nya kailangan itake yon ngayon, siguro next time kapag nag aya ako sasama na yon, eh yun pa malakas sa inuman yung kurimaw na yon." Sambit ni Spencer at tinignan ko ko ang mga tao sa malayo pero may nakita ako na kamukhang kamukha ni Christopher.
Hindi ako sigurado kung sya nga yan kasi nakatalikod sya at kalahati lang ng mukha nya yung kita at naka akbay sya sa isang babae, at mukhang nag lalandian sila kaya agad na napakunot ang noo ko, sinigurado ko muna na si Christopher yon bago ko sya sugurin kasama si Josephine at humarap sya sa direksyon ko nang hindi nya ako nakikita, at confirmed! Si Christopher nga! Hayop na yon!
"Anong tinitignan mo Snow?" Tanong ni Yvonne at kita kong hinahanap nya rin kung saan ako nakatingin ngayon, napansin kasi nila na kanina pa ko may tinitignan. "May hinahanap ka ba sis?" Tanong ni Josephine at tumitingin din sya sa lugar kung saan ako nakatingin, ganun din si Spencer.
"Halika Josephine may pupuntahan tayo saglit." Sambit ko at padabog akong tumayo at hinila ko si Josephine papunta sa pwesto ni Christopher at kumalabit ako sakanya at nang napalingon sya samin, gulat na gulat ang tarantado at bigla syang napatayo, sumama ang tingin ni Josephine sakanya.
"W-what are you doing here guys? Hindi ko naman inexpect na nandito rin kayo,." Nauutal na sabi ni Christopher.
"Oh my god wow Christopher! I thought hindi ka makakasama samin kasi akala ko may examinations ka pang itetake pero guess what! Nandito ka pala flirting with other girls, you're such a cheater Tope!" Napakuyom ang mga kamay ko, pakiramdam kong umigting ang mga panga ko habang matalim ang mga titig ko sakanya.
YOU ARE READING
Memories Of The Past
Historical FictionTimeless Romance #1 In the midst of her unbearable present-day life, Snow Millicent unexpectedly found herself transported back to 1994. Intrigued by this time-travel twist, she saw an opportunity to change her bleak future. But, a mysterious curse...