“ 𝓕𝓸𝓻𝓰𝓲𝓿𝓮𝓷𝓮𝓼𝓼 ”
✍︎: 𝑷𝒓𝒆𝒎𝒐
Bryle and I broke up a few days ago because I found out he had someone else, yes niloko ako ng lalakeng minahal ko. And guess what, I was surprised to find out that na ang pinagpalit sa akin ay kapwa niya lalake. What theeee?!
I can't imagine that all this time? All this time na nagkakagusto si Bryle sa lalake? What theeee...
I always talk to Mayumi, my bestfriend since we were kids. Kasi siya lang lagi nilalapitan ko sa tuwing broken ako o may poblema akong pinagdaraanan. Hindi lang din sa broken ako o sa may poblema, pati na sa masasayang araw. Hindi ako selfish na lalapit lang sa kaibigan kung may kailangan, hello? Hindi ako ganun ka plastik.
Ang tawagan namin sa isa't isa ay “Gat/Igat” which means, “Malandi” pero hindi kami malandi okay? Just a call sign only.
*sa bahay ni Mayumi*
"Gat, bakit ganun? Anong meron sa lalakeng yun na wala sa akin? B-bakit pinag palit ako ni Bryle dun?" maiyak-iyak ko pang sabi.
"Hmmm... lemme guess..." nag-iisip sya na akala mo nama'y may utak (char.)
Hinawakan nya kaliwang balikat ko, "Gat, ang meron sa lalakeng yun na wala sayo ay..."
"Ano?" matamlay na sagot ko.
"Bakit, may sword of wisdom ka ba?" sabi nya sabay tumawa.
"Alam kong wala ako nun, pero bakit?! Ansakit sakit sa pakiramdam na akala ko—"
"Gat, you know that in our generation, both men and women can like each other. So you can't blame Bryle na maka gusto siya sa kapwa niya gender no, ano ka ba?" pag putol niya.
"Gat, you know how much I love him. B-but this is so unfair! Naapakan ang repotasyon ko bilang babae dito, masakit lang isipin at di ko tanggap!" pagalit na sabi ko at napaiyak nalang
Niyakap ako ni Mayumi at sinabi, "It's okay to cry, ilabas mo lang yan andito naman ako..."
At umiyak talaga ako sa balikat niya at niyakap ko siya pabalik.
Nihahagod niya likud ko, "Shhh Gat, sige lang ilabas mo lang yan.. lagi mong tatandaan... na kahit ilang beses ka pang mag mahal okay lang yun, masaktan nako okay lang yun, pero alam mo yung hindi okay?" wika pa niya.
"Ano?" diretsong sinabi ko.
"Na kahit anong pananakit o pang-aapak sayo o pangloloko, wag na wag kang gumanti sa mga taong nananakit sayo..." sabi pa niya.
"Bakit naman? Sinaktan ako eh, dapat desurb din nilang masaktan para fair kami" pilosopang sabi ko.
"Don't ever do that, kasi masama yan—" sabay alis niya sa pagkakayakap ko sa kanya.
"Bakit nga? Ang gulo mo kausap gat," pagputol ko sa kanya.
"Kahit anong pananakit sayo eh wag kang gumanti, kasi at the end wala ka namang makukuha kapag gumanti ka. If that's what makes you feel happy then go, pero na iisip mo rin ba na darating ang araw na kapag gumanti ka, di yan mababalik sayo?" sabi pa niya sa akin.
"Eh ano ba?" ako.
"Gat, mabuti man o masama ang ginawa mo sa kapwa mo, yun din ibabalik sayo ng tadhana. I don't believe in karma, I do believe in God's revenge. Labanan mo sa mga tuhod ang kaaway mo" pahiwatig pa niya.
Para akong na-loading sa sinasabi niya, kaya tinanong ko siya dahil hindi ko gets ang sinabi niyang laban ko raw sa tuhod mga kaaway ko.
"Eh bakit tuhod? lugi naman ako dyan, sa kanila kamay at mga masasakit na salita ang sa kanila, tapos akin tuhod lang?" curious na sabi ko.
