İşte böyle, hatırladım tamamen anlatabilirim. Gözüm dönmüştü, onu öldürme isteği içimi parçalıyordu. Koskoca dünyada sanki, sadece ikimiz vardık. Üstün olduğuma nedensel bir açıklama bulamayınca, fark gücümü kanıtlama hırsı içimi bürümüştü. Hayır, mükemmelliğe müsaade edemezdim. Aslında ben daha zekiydim, fakat o hep doğru cevabı bulurdu... Duygusal belirsizlik, iç çelişki, kabus...
Tekrar var olabildiysek olayı anlatayım: Elini uzattı ve ben selamlaşırken elini bütün gücümle sıkıyordum. Hemen teslim oldu ve yavaşça elini geri çekti.
Neyse, anlatmak istediğim daha önemli konular var. İnsanların insan yaratma yetilerini ellerinden almayı ilk isteyen bendim. Bir zamanlar herkes insandı ve kimin kimi yöneteceği bulanıklaşmaktaydı. Şu an bana sinirlenebilirsiniz, ancak bilin ki yerimde olsaydınız aynısını yapacaktınız. 30 milyar dişi insan ve hepsi de onlarca insan yaratma, eğitme hakkını kendisinde bulunduruyor. Zorla yaşatılan ağır akıbetleri bilemezsiniz. Bir tanrı değil, köleler tarafından yanlışlıkla yaratılmış olmanın verdiği yetersizlik duygusu yüzünden çıkan savaşları görmeden beni asla suçlayamazsınız.
Onlara bu hakkı nasıl geri vereceğimizi biliyorum. Fakat onlar yine de bu kutsal hakkı üremek diye küçümseyip hayatın anlamını arayacaklar da neyse. Zaten bunlar düşününce kendilerini çok zeki, hareket edince ise hayvandan farksız sanan aptallar. Karıncalara dönüşmek isteyen maymunları dönüştürdü. Fakat hayır, onlar herkesin karıncası, kendilerinin tanrı olmasını ister. Aslında ben de öyle istemiştim, hayret ihanete uğrayamayacak kadar zeki sanıyormuşum kendimi.
Silikon bazlı canlıların bilgilerini yapay zeka sayesinde alacağımızı da sanmıyordum. Fakat tanrılar ihanet etti, silikon ve karbon bazlı kimyadan oluşan hibrit yaşam formları. Bilgiye ulaşmak için gönderilen köleler, o bilgiyi aleyhimize kullandı.
İnsansı diyerek küçümsediğim birçok düşünce şekli, aslında evrendeki kendi siber makinelerine yenilmeyen tek ırk olmamıza yaradı. Irkçı güdülerimiz, bizim yaşamamızı sağladı. Daha makinelerimiz yeni yeni zekileşirken korkak maymun içgüdülerimizle onları odak haline getirdik. Bizden daha zeki makinelerin yerimizi tutması distopyaydı, fakat bizden daha zeki torunlarımızın evrimleşip yerimize geçmesine ütopya diyorduk. Kendi soyunu kutsayan ve soyundan olmayanın kendisini geçmesini kaba kuvvetle durdurmaya çalışandan daha aşağılık kim olabilir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NU
Science FictionÖyle karanlık ve kalabalıktı ki, ordayken kendimi unutmuş gibiydim; kafam uyuşuktu ve elerimin dokunduğu yüzlerce vücut olmasına rağmen, bilincimin kimin kafasının içinde olduğu çok bulanıklaşmıştı. İşte ben o gün anladım ki, kendimiz olduğumuz bil...
