- Chapter 7 -

5 1 0
                                    

The night before first day of classes...

Ay nakuu... ako nalang ang gising ngayon. Tulog na si mama at si bianca...

Makahanap nga ng pagkakalibangan ay eto yung.. box, na binigay saakin ni mama sabi nya, dito ko daw ilalagay ang mga remembrance ko.
Naghanap ako ng naghahanap..

Bigla kong nakita yung picture namin nila mama, bianca at si papa...

Hindi ko naramdaman na umiiyak na pala ako namimiss ko na si papa... ay hindi hindi maari
Bigla kong pinunasan ang mga luha ko...

At kinausap ko yung picture namin...

Wala kang kwentang ama!! Hindi kita dapat iniiyakan... sana hindi ka nalang dumating sa buhay namin...
Umiiyak ako that moment because of guiltiness... not happiness ok?

~ FLASHBACK ~

Pa! Wag na po kayo umalis sinabi ko sa tatay ko habang umiiyak ako..

Tatay! Pls. Wag nyo po kaming iwan. Sabi ni bianca

Hon! Wag mo naman kaming iwan ng ganto pag usapan natin toh! Ano bang problema(mama)

Anong problema!! Tinatanong mo ako kung anong problema!!! ANG PROBLEMA KO AY KAYO! Di mo ba maintindihan! HA! may bago na akong pamilya ngayon, hindi lang kayo ang pamilya ko! At higit sa lahat hindi na ako titira sa babasurahing bahay na ito.. at hindi na rin ako kakain ng puro itlog, pag andun ako maganda ang bahay namin dahil mayaman ang pamilya ko dun, at ang mga kinakain namin dun ay masasarap di tulad dito puro itlog nalang, sa totoo itlog na ngalang hirap pa tayong bumili nun eh.. so ano! Ngayon naiintindihan mo na itatak mo yan sa kokote mo ayun. Biglang umalis na si papa..

Ilang araw din nung hindi kumain si mama, kakaisip kay papa.

Tapos bigla kaming tinawag ni mama!

Mga anak! Hali kayo dito! (Mama)
Ma! Bakit po?(ako)

Mga anak ipapangako ko sainyo na mag susumikap ako hanggang yumaman tayo at marealize ng tatay nyo na dapat hindi nya tayo iniwan...

Ah nung nangyari yun 9 palang ako, tapos si bianca naman 8.

Pagtapos sinabi ni mama ang mga salita na yun, hindi nya nga kami binigo yumaman nga kami dahil sa company na itinayo namin.. na tinawag na SANTOS COMPANY!

~ end flashback ~

Hay naku hindi parin ako makatulog. Hay anong oras na hala 2:30 na pala kailangan ko ng matulog..

Wait iaalarm ko ang phone ko ng 6:00! Hay ano ba yan 3 hours ang 30 minutes nalang ako makakatulog...
Sige matutulog na ako unang araw pala namin sa school bukas .. ay naku baka anlaki ng eyebags ko nyan..gigil kong sinabi.

Makatulog na nga...

Prom Date 1 (third year edition)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon