Agapi

12. Bölüm ~ Duygular

Selam biz geldiiik upuzun ve ove aşırı pozitif bir bölüm oldu benden söylemesi. Keyifli okumalar 🤍

Songül yavaşça Sadi'den ayrıldı ve dağılan saçlarını düzeltip ayağa kalktı, Sadi de Songül'ü takip etti. Songül ellerini saçlarına geçirip dağıttığı etrafa baktı ve sıkıca gözlerini yumdu. "Mahvettim evi." Sadi gülümseyip etrafına baktı. "Hallolur boşver şimdi evi." Sadi Songül'ün cam batan elini hatırladı ve hemen elleri arasına aldı. "Pansuman yapmamız lazım mikrop kapacaksın." Songül Sadi'nin tuttuğu eline baktı. "Ciddi bir şey yok kestim sadece."
Sadi dikkatlica elini izlemye başladı. "Belki cam kalmıştır içinde acile mi gitsek?" Songül kafasını olumsuz anlamda salladı. "Hayır gerek yok acımıyor bile. " Sadi Songül'ün yüzüne baktı, Songül hayır dediyse ikna edemeyeceğini biliyordu. Sadi Songül'e koltuğu işaret etti. "Otur burda geliyorum hemen." Songül koltuğa oturdu ve Sadi'yi beklemeye başladı. Ne oldu ne yapmıştı tam hatırlamıyordu ama çıldırıp ortalığı birbirine kattığı apaçık ortadaydı. Derin bir nefes aldı. "Delireceğim diye diye delirip çıktın sonunda helal olsun sana Songül. " Sadi elinde bir çanta ile geldi. "Pansuman bari yapalım. " Songül Sadi'nin üzerine nasıl titrediğini gördü ve içinden geçirdi. 'Nasıl affetmeyeyim ki ben bu adamı?'
"Sadi bi yıkayıp geleyim bari her yerim kan."
Sad Songül'ün eline baktı. "Evet hadi yıka gel." Songül ayağa kalktı tam gideceği sırada Sadi'nin de yüzündeki kanı farketti. Muhtemelen gözyaşlarını silerken olmuştu diye geçirdi içinden.  "Sen de gel yüzünü yıka. " Sadi kaşlarını çattı. "Ben çok iyiyim şu an niye yıkayayım ki?" Songül güldü. "Kan var yüzünde, hadi."
"Kan mı?"
"Üstleme Sadi, hadi."
Sadi de Songül'ün arkasından banyoya girdi. Songül aynaya baktı kendi yüzü de kanlıydı. Dışarıdan biri evin halini ve ikilinin halini görse savaş çıktığını sanırdı. Sinirle gülümsedi. "Neye güldün?" Songül elini yıkarken yan tarafta kendisini bekleyen Sadi'ye döndü. "Kan olmuş yüzüm, dışarıdan biri görse evde savaş çıktı zanneder. " Sadi banyo kapısına doğru kafasıyla işaret etti. "Çıktı gibi sanki. " Songül kaşları çatık bir şekilde Sadi'ye döndü. "Hakettin ki çıktı itirazın mı var?"
Sadi elinin tekini yukarı kaldırdı. "Yok itirazım falan ben gayet memnunum."
Songül gözlerini aştı. "Yuh Sadi o kadar da değil, memnunum ne demek?"
Sadi omzunu silkti ve lavabonun önünde Songül'den açılan boşluğu doldurdu.
"Hadi geç içeri pansumanı yapalım. "
Songül içeri geçti arkasından da Sadi yüzünü kurulayıp içeri geçti. "Dikkat et cam her yer bir de ayağını yaralama."
Songül koltuğa oturdu, Sadi de hemen yanına oturdu. "Nasıl oldu anlamadım  usul usul bulaşık yıkıyordun. " Songül özenle elini batikon ile temizleyen adama baktı. "Anlamadım ki elimde patladı. "
Sadi Songül'ün eliyle uğraşırken gözlerini Songül'e çevirdi. "Özür dilerim benim yüzümden oldu." Songül kafasını olumsuz anlamda salladı. "Konuyu kapatsak olur mu? Evin içi zaten yeterince canımı sıkıyor bir de yeniden bu konuyu açmayalım. " Sadi kafasını salladı. "Tamam peki."
Sadi Songül'ün elini temizleyip bitirdikten sonra gazlı bez ile sardı. "Hadi yat artık geç oldu." Songül eline baktı. "Teşekkür ederim." Sadi güldü. "Ne demek canım. " Songül ayağa kalktı ve yeniden içeriye göz gezdirdi. Sinirle kafasını salladı. "Hadi iyi geceler, sen de geç kalma yat uyu." Sadi güldü. "Yatarım, iyi geceler. " Songül odasına girdi. Sadi mutfağa geçip telefonunu aldı ve Yaver'i aradı. "Uyudun mu Yaver?"
"Hayır ağam uyumadım daha."
"Iyi. Şimdi sana birkaç bir şey söyleyeceğim alıp eve gel ama sakın zile basma olur mu?"
"Tamam ağam. " Sadi telefonu kapattı. Az önce yaşananları düşündü. Mutluydu. Hiç beklemediği bir anda her şeyi konuşmuşlardı ve hikayeleri asıl buradan sonra başlayacaktı.

Sadi mutfaktan faraşı alıp içeri geçti ve sessiz olmaya özen göstererek yerdeki cam parçalarını temizlemeye başladı.

Songül pijamalrını giymiş yatağında uykusunun gelmesini bekliyordu. Düşündü iyi mi kötü mü olmuştu karar veremiyordu ama çok iyi bildiği bir şey vardı. Birkaç aydır ilk kez huzurla uyuyacağıydı.