"Çok yakınımdasın kedicik. Dikkat et, ısırabilirim."
"O halde sana yeni bir bilgi daha çıngıraklı." Öfkesi birden çekilmişti. "Bir Aslanın dişleri de çok keskindir. Dikkat et. Ben sadece ısırmam, parçalarım."
"Vay be!" dedim hiç oralı olmadan. "Nası...
Sırıttım. "Hayır, dikemezsin. Ona ihtiyacın olacak." ⚔
At nallarının yere vuruş sesini dinlerken ara ara aslanın kükrememeleri kulağıma çalınıyordu. Esilian ile hemen arkamızdan geliyorlardı. Vücut sıcaklığı o kadar fazlaydı ki nerede olduğunu fark etmemek imkansızdı. Vilas bana küfürler ettikten sonra sessizleşmişti. Gözlerimizi ve ellerimizi bağladıklarında bir kez daha küfürler etmişti ve sonra yine sessizleşmişti. Şimdi at arabasının içinde, yağmacılara ait at arabasının içinde, başını kucağıma koymuş uyukluyordu. Aslında küfürlerine biraz ara verdiği bir an bana uyumamı söylemişti ama o benden çok daha beter bir halde olduğu için önceliği ona vermiştim.
Hiçbir şey göremesem de başım pencereye dönüktü, en azından orasının pencere olduğunu düşünüyordum. Aslanın her kükreyişi beni hem biraz ürkütüyor hem de heyecanlandırıyordu. Eğer görebilseydim şüphesiz her nereye götürülüyorsak, oraya varana kadar onu izlerdim. Şimdi ise sadece vücut sıcaklığının görüntüsüyle yetiniyordum. Hayatım boyunca birkaç hayvan görmüştüm, en çok da yılanlar... Ama bir aslan... Onu ilk defa görmüştüm. Aslanlardan tiksinirdim ama hayvanına kesinlikle tiksinti duymamıştım, aksine hayran olduğumu bile söyleyebilirdim. İçimden elbette, böyle bir şeyi dile dökmek bir Yılan için utanç verici olurdu.
