Chapter-158

1.2K 86 1
                                    

အခန်း (၁၅၈)

ဆေးရုံသို့ အသွားအပြန်ခရီးသည် ၃ နာရီခန့် ကြာမြင့်ပေသည်။ ဟိုတယ်သို့ပြန်ရောက်သောအခါ ၁၀ နာရီကျော်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။ လုလီရှင်းသည် ကျီချင်းချင်းအား အခန်းတွင်းသို့ ပွေ့သွားလျက် ကျန်နှစ်ယောက်အား ပြန်နားကြရန် ပြောလိုက်သည်။

လမ်းကြမ်းသော အပြန်ခရီးတွင်မူ ကျီချင်းချင်းသည် ထပ်နိုးမလာချေ။ သူမအား အိပ်ရာပေါ်ချလိုက်ချိန်အထိပင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေဆဲဖြစ်လေသည်။ သူမ၏မျက်နှာသည်လည်း စောစောကလောက် ရဲမနေတော့ချေ။

ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီးသောအခါ လုလီရှင်းသည် အိပ်ရာဝင်လေသည်။ ကျီချင်းချင်းလည်း ထုံးစံအတိုင်း သူ့နားကပ်လာကာ ခါးကိုလာဖက်လေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြား အကွာအဝေးသည် အလွန်နီးကပ်နေပေသည်။

ယနေ့တွင်မူ ယခင်နေ့များနှင့်မတူသည်က သူမကိုယ်အပူချိန်သည် အနည်းငယ်မြင့်တက်နေဆဲဖြစ်လေသည်။ အေး‌စက်နေသော လုလီရှင်း၏ ကိုယ်ကိုထိမိသောအခါ သူ့ရင်ခွင်ဆီသို့ တိုးမိသွားလေသည်။

လုလီရှင်းမှာလည်း လိင်စိတ်ရှိသော သာမန်ခင်ပွန်းတစ်ယောက် ဖြစ်လေသည်။ ကျီချင်းချင်း၏ ပူနွေးသောအသက်ရှူထုတ်မှုများသည် သူ့အောက်မေးရိုးဆီရောက်ရှိလျက်ရှိကာ အဖျားကြောင့် နီနေသောမျက်နှာသည်လည်း သူ့ထံမှ လက်မအနည်းငယ်သာ ကွာဝေးလေသည်။ သူ့လည်ချောင်းသည် ပြင်းထန်စွာလှုပ်သွားလျက် သူမ၏လက်များကို လက်တစ်ချောင်းတည်းဖြင့်ကိုင်လျက် အသံဩဩဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ "ကျီချင်းချင်း"

ကျီချင်းချင်းသည် ပြန်ဖြေခြင်း မရှိချေ။

-- "နေ့စဉ်တာဝန် ပြီးမြောက်မှု မရှိသေး၊ ၅ မိနစ်အတွင်း ကျန်းမာရေးအမှတ်များ သတ်မှတ်ပေးမည်"

"ကျီချင်းချင်း"

ကျီချင်းချင်း၏ မျက်မှောင်ကြုံ့သွားသည်။ အသံကြောင့် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေပုံရလေသည်။

"ထပါဦး"

ကျီချင်းချင်းသည် မျက်လုံးတစ်ဝက်ပွင့်လာလျက် လုလီရှင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။

You'll also like

          

သူမ၏ နားများနီရဲနေသည်ကို တွေ့ရသောကြောင့် လုလီရှင်းလည်း နားနားသို့ကပ်ကာ တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။ "ဘေဘီ"

အသံသည် မပြတ်သားသဖြင့် ကောင်းစွာမကြားလိုက်သောကြောင့် "ဟင်"ဟုသာ ပြန်ဖြေလေသည်။

"ဘေဘီ"

"ဘာလဲ၊ လာရှုပ်မနေစမ်းပါနဲ့၊ အိပ်ပါရစေဦး"

လုလီရှင်းလည်း သူမ၏နားရွက်ကို ခပ်ဖွဖွဆွဲလိုက်ကာ အောင်မြင်စွာပြုံးလိုက်သည်။ "ဘေဘီ"

"ဘာလိုချင်လို့လဲ" ကျီချင်းချင်းမှာ စိတ်ရှုပ်လာလေသည်။ သူမ၏နားရွက်များကိုအုပ်လိုက်ကာ တဖက်သို့ လှည့်သွားလျက် သူ့ထံမှစောင်စကိုပါ ဆွဲယူသလိုဖြစ်သွားသည်။

-- "နေ့စဉ်တာဝန် အားလုံးပြီးမြောက်၊ ကျန်းမာရေးအမှတ် + ၃၊ လက်ရှိတွင် ၃ နာရီ ကျန်ရှိသည်။"

လုလီရှင်းလည်း ကျီချင်းချင်းထံမှ စောင်ကိုပြန်ဆွဲယူလိုက်သည်။ သူမ၏ရင်ဘတ်နှင့်ကပ်နေလျက် ဆွဲယူ၍မရချေ။

လုလီရှင်းသည် လောမနေချေ။ အိပ်ရာပေါ်တွင် လှဲနေလျက် စိတ်ထဲမှ ရေတွက်နေသည်။

၅, ၄, ၃, ၂... ၁

ကျီချင်းချင်းသည် ပြန်လှည့်လာလျက် ဖက်လုံးကဲ့သို့ထင်မှတ်လျက် လက်များဖြင့် သူ့ခါးကိုဖက်ကာ ခြေထောက်များကို သူ့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ သူ့အားဖက်လိုက်သောအခါ သူမသည် ကျေနပ်သွားလေသည်။

နောက်တနေ့မနက် ကျီချင်းချင်းနိုးလာသောအခါ နေအတော်မြင့်နေလေပြီဖြစ်သည်။

မျက်လုံးဖွင့်ကာ နှဖူးနှင့်ပါးများကို စမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ အနည်းငယ် ရီဝေနေသေးသော်လည်း အဖျားကျနေပြီဖြစ်လေသည်။

အချိန်ကို ကြည့်လိုက်သောအခါ ၁၀ နာရီခွဲနေပြီဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

ကျီချင်းချင်းလည်း ရိုက်ကူးရေးနောက်ကျပြီအထင်နှင့် လန့်သွားလေသည်။

လုလီရှင်းသည် အပြင်မှ ပြန်လာသည်။ အိပ်ရာမှထကာ အဝတ်အစားလဲရန်ပြင်ဆင်နေသော ကျီချင်းချင်းအား ကြည့်လိုက်သည်။ သူမထံ လမ်းလျှောက်သွားလျက် နှဖူးအား လက်ဝါးဖြင့် စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အပူချိန်ကျနေပြီ ဖြစ်ကြောင်းသိသောအခါ "မင်းမနေ့ညက အဖျားတွေတက်သေးတယ်၊ အဲ့ဒါကြောင့် ဒါရိုက်တာကျိုးကို မင်းအတွက် ခွင့်တိုင်ပေးထားတယ်"ဟု ပြောလိုက်သည်။

ငါ့ဇနီးက ငါ့ဘဝပဲ (MM TRANSLATION)Where stories live. Discover now