Ang Boss Kong Masungit

chapter fourteen

STILL RHIANNA POV...

Nakita kung bumukas ang pinto ng cr, inuluwal nun si Xyrus nakaliligo lang

Napatingin ito sa akin

Wala nanaman syang emosyon, pshhh

“sir bakit hindi po kayo pumasok?”mahinahong tanong ko dito

“remember ako ang mag aalaga sayo”malamig nitong turan

“pero sir kaya ko na po ang sarili ko”saad ko, inalis ko ang comforter sa akin at dahan dahan akong tumayo

Kahit nilalamig ako at nanghihina, pinipilit ko paring tumayo, di ko pinapahalatang hindi pa ako ok

Pagkatayo ko naglakad ako, kahit na nahihilo ako pinipilit ko pa ding maglakad, huminto ako sa harapan ni sir

“tignan niyo po sir, kaya ko po ang saril—”hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng bigla akong mapaupo

Arghh! Di man lang makisabay ang katawan ko, kahit ngayon lang sana makayanan kung tumayo para mapakita ko sa kanya na kayo ko, para pumasok na sya at hindi umabsent

Napatingin ako kay Xyrus na nakatayo, naupo ito sa harapan ko “see? Hindi mo pa kaya ang sarili mo kaya huwag kang makulit”taas kilay nitong saad kaya, napabusangot na lang ako

“*/cough */cough”napatakip ako sa bibig ko

Nako inuubo ako!

Nagulat ako ng bigla akong buhatin ni sir na parang bridal at dahan dahan ako nitong ini-upo sa kama, tsaka nya kinuha ang comforter at kinumot sa akin

“dyan kana na muna kukuhaan kita ng pagkain sa baba”seryoso nitong saad at lumabas ng kwarto

Hayts, nakakahiya naman kay sir

Napabuga na lamang ako sa hangin

Maya maya pa ay dumating na si sir, dala dala na nito ang pagkain, inilapag nito ang pagkain sa harapan ko

“kumain kana para makainom kana ng gamot”saad nito, umiling naman ako

“sir nasaan po ang phone ko?”mahinahong tanong ko dito

“aanhin mo naman ang phone mo?”pabalik nitong tanong

“tatawagan ko po sana ang Lola ko”sagot ko

“pero nabasa ang phone mo kagabi”napabusangot ako sa sinabi nito

Bakit kasi kagabi pa umulan, tuloy wala na akong phone

“here”inilahad ni sir ang phone nya

Taka ko naman itong tinignan “ano pong gagawin ko dyan?”

“hiramin mo muna ito at tawagan mo ang Lola mo, aalis na muna ako bibilhan kita ng gamot para mamaya gumaling kana”saad nito

Alam kung ngayon lang magiging mabait si sir sa akin kaya susulit-sulitin kona

“salamat po sir”nakangiting saad ko dito

“pagkatapos mong tawagan ang Lola mo, kumain kana para pagkauwi ko iinom kana lang ng gamot”saad pa nito, nakangiti naman akong tumango

Kinuha ko na ang phone nito, tsaka sya lumabas

Sana nga gumaling na ako mamaya, first time ko pa namang magkasakit

“*/cough³”ubo ko

Woahhh, ang hirap ubuhin

Inopen kona ang phone ni sir, mabuti na lang at walang password

Tinawagan ko na si Lola

TIME SKIP