Quin
"Di ka pa nakabihis?"
Napatigil ako sa pagsasalita sa kausap ko sa kabilang linya nang bumukas yung pintuan ng kwarto ko at sumungaw yung ulo ni Dylan.
I covered the mouthpiece of my phone while mouthing Dylan, "What?"
"Di ka pa din nakakaligo."
This time ay halata na yung dismaya sa boses nito ng makita na suot ko pa din yung damit kong pambahay kanina.
Naiinis na pumasok ito sa loob ng kwarto. Napaangat pa nga yung kilay ko nang mapansin na bihis na bihis ito at nakaayos pa.
"May lakad ka?" I couldn't help but to ask. Totally forgetting that I have Kaylee on the other line. "Ang aga naman ng date mo." hindi ko din pinigilan yung sarkasmo sa boses ko.
Ang alam ko kasi ay may lakad kami mamaya. Kaya nga inaayos ko na lahat ng mga tatapusin ko para mamaya ay wala na akong aasikasuhin. Gusto ko kasing nandito na lang yung atensyon ko mamaya at wala ng iba pang iniintindi. Saka kahit wala sa bokabularyo ko ang manghingi ng pabor, ay heto at ginagawa ko.
Yet, may lakad pa pala ito bago yung lakad namin.
"Di ba ngayon tayo manonood ng concert?" Eksaheradong bumuntong-hininga pa si Dylan at padabog na naupo sa kama. "Pero di ka pa nag-aayos. Di ka pa din nakakaligo. Anong oras pa tayo aalis?"
Nagtatakang napalingon ako sa wall clock. 8pm pa yung oras ng concert. Four o'clock pa lang. Anong gagawin namin doon? Tutunganga?
"It's too early, Dylan. Hindi naman ako yung magseset up ng stage at mag-aayos ng sound system. Anong gagawin don ng ganito kaaga? Tatanga? Magsasayang ng oras?"
Kung kanina ay nakasimangot na si Dylan, bigla naman itong tumahimik ng marinig yung sinagot ko. Pagkatapos ay tiningnan yung itsura ko. Tumuon pa nga sa phone ko na hawak ko at nasa tenga ko pa.
Napailing na lang ako sa inaasal nito.
"No, Kaylee. That's Dylan. Ang aga aga pa. Gusto na agad pumunta ng concert." I answered Kaylee on the other line while my stares are still fixated to Dylan. She's biting her lower lip na para bang may gusto pang sabihin pero mas pinili na lang manahimik. Inangatan ko lang ito ng kilay. Lalo pa at nagsisimula na naman mangantyaw sa kabilang linya si Kaylee. Kelan ko pa daw naging idol si Taylor Swift? Baka daw mamaya, kabisado ko pa ang mga kanta non.
Akala ko ay magsosorry ito pero nagulat na lang ako ng mabigat yung mga hakbang na lumabas ito ng kwarto at saka pabagsak na isinarado yung pinto.
Napatingin ako ulit sa orasan. Masyado pa talagang maaga.
I took a deep breath before deciding to end the call with Kaylee.
Wala sa loob na nagdesisyon na din akong maligo at mag-ayos kahit pa nagsisimula na naman akong mairita kung bakit ako apektado ng ginagawang pagdadabog ni Dylan.
Totoo naman na maaga pa at pointless kung maghihintay lang kami doon gayung alas otso pa nga yung start. We don't even need to fall in line like the normal ones because I've got the VIP passes and we can just take the private entrance going to our designated seats. Saka kaya ko nga kinausap si Kaylee dahil kakilala nito yung organizer ng event. She can get us the privilege of a backstage pass. Just for Dylan. Tapos ito pa yung may gana mainis.
Binilisan ko yung paliligo at pag-aayos para hindi ito masyadong mainip sa paghihintay kahit sanay naman na ito. Baka kasi imbes na matuloy yung lakad namin ay tuluyan na lang akong mainis at naisin na wag na umalis.
Akala ko nga ay aabutan ko ito na matyagang naghihintay sa sala. O kaya naman ay nakasimangot pa din. Pero hayon, panay pa yung tawa nito habang may kausap din sa kabilang linya. Akala mo teenager na kinikilig pa.
"Sinong kausap mo?"
Imbes na sumagot ay parang batang inirapan lang ako nito.
Naiinis na inagaw ko tuloy yung phone nito.
"Quin, ano ba—"
Tiningnan ko yung caller id.
Cielo.
Ibinalik ko yung phone dito. Saka walang lingon-likod na tinungo ko yung front door.
"Bilisan mo dyan. Pag nainip ako, dyan sa kausap mo ikaw magpahanap ng tickets at magpasama manood."
Pagkasabi niyon ay ginaya ko din yung ginawa nito kanina sa pinto ng kwarto. Pabagsak na isinara.
Mula sa labas ay dinig na dinig ko pa yung malakas na pagtawag ni Dylan sa pangalan ko. Halatang takot maiwan.
Walang imik na binuksan ko yung pintuan ng passenger seat ng sasakyan ko at hinayaan lang na nakabukas bago tinungo yung driver seat.
I started the engine as I saw Dylan rushing from the doorway. Dahil naiinis ako ay binusinahan ko pa ito para lalo itong magmadali.
Napangiti pa ako ng bahagya ng makitang patakbo itong lumapit sa sasakyan kahit nakasuot ng heels at bihis na bihis. Dylan is so sexy and pretty right now. Have I mentioned that? Mabuti nalang at hindi sya nag dress dahil ayaw kong masilipan lang sya doon ng mga tao.
Nang makasakay ito ay nakasimangot na naman ito.
"Nakakainis ka na naman, Quin!" Inis na sita nito.
Hindi ako umimik at tinignan ko lang sya.
Kumuyom yung kamay nito na nakapatong lang sa lap nito saka nag-iwas ng tingin.
The whole drive was silent. It's as if Dylan is trying her best not to push me further on my edge. Takot yata na bigla kong ihinto yung sasakyan at pababain sya. At hindi na nya tuluyang makikita ang singer na idol na idol nya.
Kagabi, kumatok pa sa kwarto ko yan. Hindi daw sya makatulog sa sobrang excited. Sinarahan ko nga ng pinto. Aba! Pati ako iistorbohin.
Pero muli lang bumukas ang pinto ng kwarto ko at para itong pusang bigla nalang pumapasok sa kumot ko at doon sisiksik sakin.
Tuwing pasimpleng susulyap ako sa gawi nito ay iirapan ako nito pag nagtatama yung paningin naming dalawa at sasagutin ko lang iyon ng pagtataas ng kilay. At dahil pikon ito, ito pa yung sisimangot at saka bubulong-bulong.
Nang makarating kami sa venue ng concert ay hindi naman ako nahirapan makakuha ng parking. I just mentioned Kaylee Montello's guest and I was given the access sa reserved parking para sa mga VVIP's.
Kahit nang makababa kami ng sasakyan at makarating sa venue ay kusang nakakakuha kami ng VVIP treatment sa tuwing babanggitin ko lang yung pangalan ko. Mukhang naibilin na din ako sa loob.
"Bakit dito tayo?" Nakasimangot na reklamo ni Dylan nang imbes na sa main entrance kung nasaan karamihan ng tao ay nasa private lounge kami naghihintay.
Sinulyapan ko yung relo ko. Masyado pang maaga. Pero siguro sapat na oras na iyon dahil sa haba ng pila sa main entrance kung saan nagpapapasok ng guests.
"Why?"
"Bibili ako ng merch habang maaga pa. Baka mamaya masyado ng madaming tao at siksikan doon tapos maubusan ako."
"Don't worry about it. Nakapagpareserve na ko. Kukunin natin mamaya bago umuwi." kalmadong sabi ko habang prenteng nakaupo at nagtitingin tingin ng mga nakadisplay na fashion magazines sa rack.
