bölüm -4-

322 163 420
                                    

Kaderin acılı Ağları geleceğimi karartıyordu. Senin geleceğin yok! Evet benim bir geleceğim yoktu. ölmüştüm ve yabancı bir bedende uyanmıştım. elimi ister istemez boynuma götürdüm.işten kovulduğum günün sonrası çantamda yabancı bir kitab fark etmiştim, fakat kitabın başlığı kolyenin içindeki yazı ile aynı olması bir tesadüf olamazdı. artık tesadüflere inanmıyordum inanmayacaktım da.

aklımda o kadar çok soru vardı ki... ama hepsinin cevabı yoktu

 tıpkı benim de yok olmam gibi.

gözlerimi açtığım beden, benim bedenim değildi.

 bu hayat bana ait bile değildi. gözlerimi kapattım ve elimi kolyeme götürdüm.

Çok garipti fakat kolyeye dokununca garip bir şekilde rahatlama hissediyordum. bilinmezlikler içinde yüzüyordum fakat bildiğim şeylerde vardı.

burası normal bir dünya değildi. buranın işleyişi normal dünya ile kıyaslanamazdı bile.ben bir kitabın içindeydim ve bir kitabın içinde tutsaktım.

Kitabı bir kere bile okuma şansını elde edememiştim. okumaya çalıştığım an harfler silikleşmişti. bu kaderin bir oyunu muydu ?

Ben nasıl bir oyunun içine düşmütüm böyle ?
Varlığımı unutan annem acaba şu an ne yapıyordu? benim için ağlıyor muydu ?

Ya babam ? Pişman mıydı? Ölümümü,sorumlu tutuyor muydu? Hiçbir şey bilmemek canımı daha fazla yakıyordu.

Pekala eğer bir kitabın içindeysen başıma gelecek olayları da bilmem gerekti, ama ben bir sayfasını bile bilmiyordum. tek bildiğim şey mavi adında bir kadının bedeninde oluşumdu.

A ve B planını çoktan kafamda kurmuştum. A planı mavinin yaşayan bir ailesi varsa bulmam gerektiğiydi. B planı ,düşmanları varsa bir an önce öğrenmek di.

bu evde yaşayalı neredeyse bir gün bile olmamıştı.batın ve tuhaf kız büyük ihtimalle mavinin kuzenleriydi.bu bilgiyi beynimin bir köşesine not ettim.

Aklımda bin tane soru vardı. ve en baskını bu kitaba nasıl uyum sağlıyor olacağımdı.  peki bedeninde ikinci şans yakaladığım kadın nasıl biriydi? hiçbir bilgim yoktu fakat, savunmasız da değildim. 

yatakta oturur pozisyona geçtim. saatlerce düşünmekten başıma kramplar girmişti fakat kendi dünyamda ölmüştüm ve bir kitapta uyanmıştım.

 o an aklımda başka bir düşünce belirdi burada ölürsem yeniden kendi hayatıma dönebilir miydim? bu imkansız gibi geliyordu .

Çünkü diğer dünyamda ölmüştüm.

 ama bunu hafızama kazıdım. bu bilgi yararıma olabilirdi.hiçbir şey bilmiyordum fakat yine de hemen pes etmeye niyetim yoktu.

 karakterin nasıl biri olduğunu bilmiyordum.kibirli miydi? sevecan mıydı?en önemlisi kötü müydü? hiçbir fikrim yoktu fakat eğer kötü ise benim,mavinin bedeninde uyanmamla kitabın kaderini değiştirmiş olacaktım.

  yataktan kalktım ve odamda bulunan elbise dolabına doğru yürüdüm.fakat ben elimi daha sürmeden  kendiliğinden açılmıştı. muazzam olduğu kadar da etkileyiciydi.

 bu evdeki çoğu eşya büyülü olmalıydı. dolaptaki elbiseleri,incelediğimde kesinlikle hepsi muhteşemdi. renkli bir elbise bulmak imkansızdı.karakterin renkli bir yapısı olmadığı kesindi.

 siyah bir bluz , kahve tonlarında bir pantolon ve  siyah bir çizme çıkardım. aynanın karşısına geçtiğim sırada yansıyan görüntümle birlikte kendimi beğeniyle süzdüm. etkileyiciydi.

TUTUKLUWhere stories live. Discover now