5.Bölüm

467 39 13
                                    

Uçağın merdivenlerinden aşağı doğru iniyordum .Valizlerimiz görevliler tarafından kamp alanına teslim edilecekmiş .
Ben inmiştim,gözüm uçaktan inenlerde idi . İdil nezaman inecek diye merakla beklerken Oğuz'un indiğini gördüm.Bana baktı ve gülümsedi anlam veremedim cidden veremedim.Neden bunu yapıyor ben ondan uzaklaşmaya çalışıyorum ama o bana gülüyor ve üstelik kız arkadaşı var .Kafayı yiyorum herhalde diyip,inenlere bakmaya devam ediyorken,Sağlıkçıların indiğini fark ettim ve evet İdil hanım da sonunda inmeyi başardı .Onların buradan gitmesine sadece yarım saat vardı ve ben idil iner inmez ona sarıldım .
"Seni pislik,hani ben sana yardımcı olacaktım , yardımcı olmak adına kendi stajımı tamamlamaya gelmişim de haberim yokmuş ve üstelik seni uzun süre göremeyeceğim bu arada ben askerlerden kimseyi tanımıyorum ne yapacağım" diye idil'e isyan ederken ,
"İyi de kızım yanına kimse oturmadı mı hiç mi sohbet etmedin kimseyle illa bi kişide olsa arkadaş olmuşsundur"
"Of idil yaramı açma" diye söze girdim ,
"Bak şimdi bi tane asker oturdu yanıma onu ilk gördüğümden beri birşeyler hissediyo gibiydim ,hatta çocuk ben kemerimi takamadığımda eğilip kemerimi taktı hani ne bileyim böyle çok samimi biriydi . Fakat sonra bi kız geldi adı Aylinmiş bu kız çocukla çok samimiydi güle oynaya konuşuyordular ,kesin sevgililer diye çocuktan hoşlanmayı bırakmaya çalışıyorum fakat her seferinde bana bakıp duruyor .Ben gerçekten böyle birine aşık olup kendimi yıpratmaktan korkuyorum, hem kız arkadaşı var ve hemde bana bakıp gülüp duruyor , ben buna aşık olmaktan çok korkuyorum" diyip idil'e sarılıp hüngür hüngür ağladım .
İdil bana teselli vermeye başladı,Salakmısın ağlama diyip durdu.

Bir süre sonra ağlamayı bıraktım çünkü idil ile neredeyse uzun zaman görüşemeyeceğimiz için onla oturmaya karar verdim .
Bir erkek için kendimi üzemem diyip içimden kendime güzel mesajlar gönderiyordum .
Oturup sohbet etmekten başka bir şey yapamıyorduk .

Vakit dolmuştu idil'e son kez sarılıp vedalaştım ,onların aracı geldi binip gittiler .

Umarım bu ayı güzel geçiririm diye söylendim .

Kocaman bir askeri araç geldi ona sırayla biniyorduk . Ben cam kenarında bir yere oturdum , kulaklığımı takıp biraz müzik dinleyip dışarıyı izleyecektim ,fakat hiçbir şey istediğim gibi olmadı .Çünkü yanıma Oğuz oturdu hiç yanıma oturmamış gibi kulaklığımı taktım , kafamı cama yasladım ne güzel müziğimide açmışken ,sol kulaklığımı biri dokunup aldı . Kim aldı diye bakınırken oğuz'un alıp kulağına taktığını gördüm,hemen müziği kapattım ardından öfkeli bir şekilde:
"Pardon da ne yapmaya çalıştığını anlayamadım"dedim.
"Kulaklığım yok da alt tarafı müzik dinlemek istedim lal"dedi.
"Aa öyle mi sonra ödünç veririm ,şimdi ben dinlemek istiyorum"diyip kulaklığı aldım tam kulağıma takıcakken bi soru sordu .
"Az önce dışarıda neden ağladın?"dedi.
Şok olmuştum gerçekten oturup benimi izledi .
"Sen benimi izliyordun"diye yanıt verdim.
"Hayır ne alakası var sadece neden ağladığını sordum"dedi .
"Önemli bir şey olmadı Arkadaşım idil benim kardeşim gibi çok uzun süre ondan ayrılacağım aklıma geldi , ondan ağladım"
"İyi de hiç mi ayrı kalmadınız?"diye sordu.
Yani aslında sanane diyesim var ama,
"Yok" dedim.
"Müsade edersen müzik dinleyeceğim"
"Tamam müsade senin"dedi
Of buda neydi şimdi kız arkadaşı nerde bunun niye onun yanında değil ,diye söylenip durdum .

Yaklaşık bir saat sonra patlama alanına geldik .
Bir sürü pmyo staj öğrencileri vardı fakat hiçbirini tanımıyordum.
Askerler bizi sıraya dizdiler ,ardından komutan geldi.
"Merhaba arkadaşlar"dedi
Ardından biz cevap verdik ,komutan konuşmaya devam etti ;
"Sizler buradaki askerler tarafından sorumlusunuz, bende onlardan ,kadın askerler ,kadın stajerlerden sorumlu ,birazdan kıyafetleriniz verilecek. Giyinip herkes karışık bir şekilde gruplar halinde yerlerine geçecekler"
Of ne karışık grubu ya bi de bumu var ya diye söylendim.
Aylin denen kız tarafından tüm staj kızlar bir çadıra götürüldü , bize kıyafetler verildi çelik yelek,silah ,formalar vs bu arada benim üniformamda adım yazıyordu bi nebze olsa yüzüm güldü adımı görmek ben onurlandırdı.
Giyinmem bitti tam dışarı çıkacakken arkamdan bir ses geldi ve bu aylin'in sesiydi .
"Şey ıı lal oğuz'u hiç gördünmü" dedi.
"Hayır" dedim
of banane senin erkek arkadaşından diye mırıldandım .
"Dışarı bakarmısın orada mı eğer oradaysa onu sorduğumu söylemen yeterli"diye devam etti.
"Tamam görürsem söylerim" dedim ve diyeceği şeyi dinlemeden çıktım çadırdan,oğuz'u aramakla meşguldüm söyleyip işime bakacaktım . her yere baktım ama bulamadım derken birden arabaların orada olduğunu gördüm.Yanına doğru giderken oda bana doğru geliyordu .
"Kız arkadaşın seni sordu"deyiverdim.
Of nasıl çıktı bu ağzımdan anlamıyorum.
Şöyle bir cevap gelmesiyle anlık şok oldum,
"İyi de benim kız arkadaşım yok ki"

İSTİKLAL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin