Köreltilmiş Kalpler

4. Bölüm Kaçış

Köreltilmiş Kalpler'in yeni bölümüne hoş geldiniz .

Tiktok 'ta 841 kişi olduk , Wattpad'de de 3 bölümde 3000 okunmayı geçtik hepinize teşekkür ederimm
R ee
E
Ütü

Çok uzatmak istemiyorum yazım yanlış gözünüze çarparsa yazarsanız sevinirim

yorumlarınızı merakla bekliyorum hepsini okuyacağımdan şüpheniz olmasın .

İyi okumalarrr

.........

1999 istanbul / Konvera Laboratuvarı

Genç kız göreceklerinden bir haber Balvin'in yanına gitmek istemişti . Tam Bay Albret'in odasının önünden geçicekken odanın ortasında öylece durmuş gri saçlı kızı gördü. Alev kapının kenarına sindi ve içeriyi dinlemeye başladı.

" O özelliklerin sana geçmemiş olması imkansız . 11 yıldır seni gözlemliyoruz ve ağızını açıp bir kelime etmedin. İşitme duyunun fazlasıyla iyi çalıştığını zaten verdiğin tepkilerden anlıyoruz neden hâlâ sana yaptığımız onca şeye rağmen konuşmamakta ısrar ediyorsun."derin bir nefes aldı Albret . Denek003 fazlasıyla inatçı bir karaktere sahipti. Onun huyuna gitmeliydi. "Denek003 özelliklerini göstermemeye devam ettiğin taktirde Laboratuvardan atılacaksın."

Nefes , Alev'in geldiğini fark etmişti. Saçını kulağının arkasına attı.

Albret'in kaşları çatıldı. Gözü kapıya kaydı . Alev yakalanmak üzere olmanın verdiği heyecanla nefesini tuttu ve kapının arkasına iyice sindi.

Nefes , Albret'in kapıya baktığını farkedince " çünkü burada bize insan gibi davranmıyorsunuz ." diye mırıldandı.

Albret bir anda Nefes'e döndü. Kapıyı çoktan unutmuştu . Nefes ilk defa konuşmuştu. Konuşabiliyordu. Duyabiliyordu . Bu demek oluyordu ki Albret'in projesi kusursuz işlemişti . Doğan hiçbir deneği başarısız olmamıştı.

Albret gözleri parlayarak bakıyordu Nefes'e. Alev'se şaşkındı . Nefes daha çocukken bile hiç konuşmamıştı. Diğer deneklerle bile konuşmamıştı. Diğer denekler konuşamadığını düşünmüştü . Onu hiçbir zaman kendilerinden ayırmamışlardı. Konuşamıyor olabilirdi bu laboratuvardaki hiçbir çocuk normal değildi zaten. Birinin içerisinde öldürücü bir zehir akıyordu, diğeri ellerinden ısı ve elektrik verebiliyordu,bir diğeri yaşıtlarından kat ve kat daha fazla kasa sahipti , birisi çok uzaktaki kokuları bile alabiliyordu ve çok daha nicesi varken konuşamamak onlar için en normal olaydı.

Nefes'i ne zaman oyunlarına çağırsalar gelir ve uzak bir köşeden onları izlerdi elinde , bir not defteri ve kalemle.

Albret , not defteri ve kalemi ona konuşamadığı için vermişti . Belki kendisiyle yazarak veya çizerek iletişim kurmaya çalışır diye , ama ne zaman o deftere baksa sayfaları bomboştu çünkü Nefes yazı yazdığı sayfaları çoktan yırtmış ve saklamış olurdu.

Şimdiyse konuşmuştu . Buna şahit olan iki kişi vardı . Albret heyecanla "sen " dedi kahkaha attı. " sen konuşabiliyorsun."

Nefes için bu kadardı . Kafasıyla onayladı . Kulağı kapıdaydı . Kapıdan uzaklaşan ayak seslerini duydu ve bütün odağını Albret'e çevirdi tekrardan.

Alev şaşkındı . Balvin'in yanına gideceğini unutmuş kendi odasına doğru yürüyordu. "Konuşabiliyor." diye sayıklayıp duruyordu. Genç kızın gözünden bir damla yaş düştü. Mutluluk göz yaşıydı bu. Bir damla daha yavaşça yanağından süzüldü. Bir bedene çarptı.

"Alev sen iyi misin ?" Barçın kızın halini hiç iyi bulmamıştı. "Alev" diyerek kızın gözünün önünde elini salladı. Kızın gözleri koridordan yavaşça Barçın'a kaydı . "Konuşabiliyor." diye fısıldadı.