Berk üsteledi.
- Ares cidden iyi gözükmüyorsun.
- Berk abarttın ama gerçekten alt tarafı bir ağladım, zaten geçti ya hadi gidelim sınıfa.
- Tamam ama biri bir şey derse söyleyebilirsin tamam mı?
- Tamam.
Ares önden çıktı, düşündü. Berk'in neden bu kadar onu önemsediğini sorguladı kendi kendine. Ama bir türlü anlam veremedi.
Çok da bir yakınlıklıkları da yoktu aslında.
Fazla kulak asmadan sınıfa geçti.
Yerine oturdu, Rehber Öğretmeni sınıfa girdi ve sınıfa döndü.
" Oturun çocuklar." Dedi. Yoklamayı alıp elindeki kağıtları sınıftaki öğrencilere dağıttı. Öğrenciler şaşkınlıkla kağıda bakıp sordular.
" Bu ne hocam"
- Sizin için bir form gençler, doldurup bana getirin.
Ares kağıtta yazılı olan soruları okudu. Hepsini cevapladı, fakat en alttaki soruyu boş bıraktı. O soruda şöyle yazıyordu.
"Birileri tarafından baskılanıyor, tahrik edici sözlere maruz kalıyor musunuz." Diyordu.
Ares kağıdı öğretmenine verdi diğer arkadaşları da verdikten sonra teslim ettiler. Öğretmen kağıtlara göz gezdirdi. Sıra Ares'in kağıdına gelmiş onun kağıdına bakıyordu ki bir sorunun boş bırakıldığını fark etti.
Ares'e seslendi.
- Ares oğlum bir yanıma gelir misin?
- Tabii hocam.
Ares öğretmen'in az çok neden çağırdığını tahmin edebiliyordu, yanına gitti.
- Buyurun hocam ne oldu?
- Aresciğim dağıttığım kağıt ile ilgili bir şey söyleyecektim de.
- Evet hocam dinliyorum sizi
- Son soruyu boş bırakmışsın neden çocuğum?
Ares sessizleşti, gerçekleri anlatsa mı yoksa unuttum diyip üstelesemiydi?
Ama yine gururu önde gelmişti, ve şöyle dedi.
"Gözümden kaçmış hocam kusura bakmayın."
Kağıdı alıp Hayır'ı işaretleyip yerine koyup geri oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİZ BİR "BİZ" OLAMAYIZ
Teen Fiction" Hayat hassas ruhlar için bir cehennemdir." Bu hikaye eşcinsel bir bireyin, içinde kaybolduğu hayatını aile içi yaşanmışlıklarını, hayallerini, pişmanlıklarını ve yaşadığı zorluklarla kalkınmaya çalıştığı mücadele ettiği, çevresindeki homofobik in...
