Barlas'la beraber yürüyordum. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi.
-Geldik.
Eve gelmişdik. Evleri gerçekten güzele benziyordu. Kapıyı yaşlı birisi açmışdı.
-Hoş geldiniz yavrularım.
-Hoş bulduk teyzecim.
İçeri girdiğimizde. Başka birileri yokdu. Büyük ihtimal Barlas'ın anneannesi felan olmalıydı.
-Kızım adın neydi?
-Alara
-Adınla yaşa kızım. Osman almamış seni eve.
-Evet teyze. Dedem biraz takdığına takıyor sanırım.
-Evet o öyledir. Sevmesi bile takıntı.
-Anlamadım ama.
-Boşver kızım.Buraya yeni gelmişsin. Ailen nerde kızım.
-Çok karışık ve uzun hikaye teyzeciğim.
-Siz konuşun. Ben yatıyorum yavrularım. Barlas sende ayarlarsın. İyi geceler
Barlas'la beraber aynı anda
-İyi geceler.
Evi taradım. Bu zevk dedemin evinin üst katı gibiydi. Aklımdan birşeyler geçti ama öğrenirim daha sonra.
-Güzelim iyi misin?
-Bilmem iyi miyim?
-Ben nerden bilebilirim.
-Bilme o zaman.
-Sen neden böyle uzak konuşuyorsun. Güzel sözlerinide duyamadım.
-Fark etmedim. Derim belki.
-Peki sarkan çocuk birşey yapmaya kalkışdı mı?
-Hayır.
-Nasıl kaçdın? Onlar serserinin teki.
-Isırdım.
Gülmeye başladı. Yani ısırmak komikdi ama o an aklıma o geldi.
-İyi yapmışsın.
-Şeyyy başka birşey yapamaz mıydın? Barlas yani şey demek istiyordum. Yakın olmaya ne gerek vardı.
-Iıı... Şeyy aslında... Ben... Bilmem aklıma o geldi.
-Dövebilirdin mesela.
-Kavgaya karşıyım.
Güldüm.
-Yoksa kendini güçlü görmediğin için mi kavga etmedin mahpericik?
-Yoo. Ederdim kavgamı. Yenerdimde. Sadece istemedim.
-Yenemezdin bence . Yani dövemezdin.
-Kaslarımı görmedin herhalde. İstersen gösteririm.
-Gerek yok. Fazla etki bana zararlı.
-Etkilendim diyorsun?
-Yoii ne alaka. Ondan etkilencek değilim herhalde.
-Orda öyle gözükmüyordun. Kedi yavrusu gibiydin.
-Olabilir her neyse.
-Film açalım izleyelim istersen.
-Nasıl istersen.
Barlas bir kaç film getirdi. Aralarından birini seçip izlemeye başladık. Güzel bir kurgu filmiydi. Sonra resim çizen birileri vardı. Aklıma Barlas'ın çizimi geldi. Kumandayı alıp durdurdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYRILIĞIMIZLA BİRLEŞİRİZ
Teen FictionBazı ayrılıklar vardır, insanın canını yakar. Bazıları vardır çok iyi olmuş der gibi... Ölümlü ayrılıklar, terkedilmeler, yanlız bırakılmalar... Ayrılıklara doyamayan, her anı neredeyse ayrılık olan,ayrılmakdan korkan bir kızın hayatı... Bir ümidim...
