"CEO Kim's Husband" ( part - 4 )

1.8K 67 8
                                    

*ဒေါက်...ဒေါက်....ဒေါက်....*(တံခါးခေါက်သံ)

"ဝင်လာခဲ့"

"CEOကို ကောင်လေးတစ်ယောက်က တွေ့ချင်လို့တဲ့"

"ဘယ်သူတဲ့လဲ?"

"နာမည်တော့ မပြောဘူး ဟို အကိုလေး ဂျောင်ဂုရဲ့
သူငယ်ချင်းလို့တော့ ပြောတယ်"

"ဟုတ်လား ဒါဆို ဝင်လာခိုင်းလိုက်"

"နဲလ်"
(ဝန်ထမ်းမလေး ထွက်သွားပြီးနောက်)

"အကိုက ဂျောင်ဂုရဲ့ အမျိုးသား ကင်မ်ထယ်ယောင်းလားဗျ"

"ဟုတ်ပါတယ် ဒီက ညီလေးက အကို့နဲ့တွေ့ချင်တာ
ဘာကိစ္စများရှိလို့လဲ"

"အရင်ဆံုး အကို စိတ်အေး"ထားပေးပါ"

"ဟင် ပြောပါ ဘာများလဲ"

"ဂျောင် ဂျောင်ဂုလေ"

"ဂျောင်ဂု သူဘာဖစ်လို့လဲ!"

"ဂျောင်ဂု car accident ဖြစ်လို့
အခုဆေးရုံရောက်နေတယ်"

"ဘာ!သူ အဆင်ပြေရဲ့လား ဟမ် ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ"

"အကို စိတ်အေး"ထားပါ ကျတော်အကို့ကို သူ့ဆီ
လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်"

"အခု သွားရအောင်"

*မောင့်သတင်းကြားပြီး လူက မေ့လဲချင်သလိုတောင်
ဖြစ်သွားရတယ် အဆင်ရောပြေရဲ့လား အခုလိုဖစ်တာတောင်
သူက ဘာလို့ နောက်ကျမှ သိရတာလဲငါတကယ်ပဲ အသုံးမကျလိုက်တာ*

"ရောက်ပြီ အကို"

"ဟင် ဒါက အကို့အိမ်လေ"

"ဝင်သွားလိုက်လေ အကို ဂျောင်ဂုက စိုးရိမ်ရတယ်"

"ဘယ်လို!"

*ဆေးရုံလို့ ပြောပြီးခေါ်လာပေမယ့် သူ့အိမ်ကိုရောက်‌လာတော့ ကြောင်သွားမိတယ် ဒါပေမယ့် အခုချိန်စိတ်ထဲ မောင့်ကို စိုးရိမ်တာပဲသိတာမလို့ အိမ်ထဲအပြေးဝင်သွားလိုက်တယ်* အိမ်ထဲရောက်တော့ တစ်အိမ်လုံးက မှောင်မဲနေပြီး ဘာမှ သဲ"ကွဲ"မမြင်ရ*

"မောင်ရေ မောင် ဘယ်မှာလဲ"

"အာ... မောင်က ဒီမှာလေ ကိုကို"

"အမေ့!"

*ရုတ်တရက်မီးတွေလင်းလာပြီး သူသည်လည်း တစ်စုံတစ်ယောကိရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကိုရောက်နေမှန်းသိလိုက်ရသည်*

          

"Happy April fool day ကိုကို"

"မောင်!!"

"ဗျာ ဗျ ကိုကို"

"အဲ့လောကိတောင် ဧပရယ်ဖူးစရာရှားလားဟမ်"

"ဖူးပါတယိဆို ရင်ခုနိစရာကောင်းမှပေါ့ ကိုကိုရဲ့"

"တကယ်ပါပဲ မောင်ရာ လူကိုနှလုံးသွေးရပ်အောင်
လုပိနေတာလား မောင်တစ်ခု"ဖြစ်ပြီအထင်နဲ့အတည်လန့်သွားတာပဲ သိရဲ့လား"

"မောင်က ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ကိုကိုရဲ့ စူပါဟီးရိုးကြီးလေ"

"တော်ပါ လူဆိုးလေးရယ်"

"တကယ် ညတိုင်း ကိုကိုရဲ့စပိုက်ဒါမန်းလေး ဖြစ်ပေးတာကို"

"ဟာ မောင်ကွာ ညစ်တီးညစ်ပက်တွေ တော်တော့ ကိုကို
သွားပြီ"

"ဟင် ဘယိလဲ"

"Company ကိုလေ အလုပ်တွေအကုန်လုံးကို ပစ်ထားခဲ့ရတာ"

"မသွားရပါဘူး"

"မရဘူးလေ မောင်"

"အော သိလိုက်ပါပြီ ကိုကို"

"ဟင် ဘာကိုလဲ မောင်"

"ကိုကို အလုပ်က မောင့်ထပ် ပိုအရေးကြီးတာကို"

"မဟုတ်ဘူးလေ အခုက မောင် နောက်တာကို အတည်ထင်ပြီး လိုက်လာခဲ့တာ အလုပိတွေကို ပစ်ပြီးတော့လေ"

"ခုနက နောက်နေတာ မဟုတ်ပဲ တကယ်ဆို ကောင်းမယ်" အဲ့တာမှ ကိုကိုက မောင့်ကို အများကြီးအချိန်ပေးမှာ"

"မပြောကောင်းမဆိုကောင်းတွေ မပြောရဘူးလေ"

"အင်းး"

"သူက စပြီး သူက ပြန်စိတ်ဆိုးတယ်ပေါ့လေ"

"မဆိုးဘူး!"

"အာရီးဂူး ရုပ်‌လေးက မုန်လာဥ မစားရတဲ့ ယုန်ပေါက်လေးလိုပဲ"

"ဟုတ်တယ်ယုန် ဒါမယ့် မုန်လာဥတော့ မစားဘူး
ကင်မ်ထယ်ယောင်းကို စားမှာ"

"ဟာ မောင် ပြန်ချပေးကွာ ကိုကို အလုပ်..."

"စကားကို နှစ်ခါမပြောဘူး အလိုမလိုက်ရင်
မချစ်လို့ပဲ"

"ဒီနေ့တော့ အလိုမလိုက်‌နိုင်ဘူးကွာ"

"ကိုကို!မောင် ငိုမှာနော်"

"ဟော်ဗျာ"

"အင့်ဟင့် ကိုကိုက မောင့်ကို မချစ်‌ေတာ့ဘူးဟင့်"

"ဟမ် မောင် အတည်ငိုနေတာလား"

"အင့်ဟင့်ရွှတ်"

"ဟာ တိတ်"

"ဟင့်"

"တိတ်နော် မောင်က လိမ္မာပါတယ် လာ"ကိုကို့ကို
လာစားနော်"

"တကယ်နော် ကိုကို တကယ်ခွင့်ပြုတယ်လား"

"တကယ်ပါ ကိုကို့ ယောက်ျားလေး သဘော"
စိတ်ကြိုက်သာလုပ်"

"ချစ်လိုက်တာ ကိုကို့ကို"

*ခဗျားတို့ပဲ ကြည့်‌ေတာ့ မောင်က တကယ့်
ကလေးဆိူးလေး*

Btw ဧပရယ်ဖူးစရာ ရည်းစာ‌ေရာရှိလို့လားဗျ?

//Thank for reading// by Ruby Kim

"CEO Kim's Husband"[Complete]Where stories live. Discover now