A Date with BTS V

Chapter 4

*Minzy's POV*

Monday ngayon, nandito ako sa cafeteria ng school inaantay ko sila yuri at jessica.. Di ko pa kasi nasasabi sa kanila na sa saturday na yung alis ko papuntang korea

"Minmin, kanina ka pa ba dyan" - jessica.

"Ahm. Hindi kararating-rating ko lang din" - me.

"Anu nga pala yung sasabihin mo? Diba sabi mo kanina may sasabihin ka" - yuri.

"Oo. Kasi sa saturday aalis na'ko papuntang korea" - me.

"Ha? Anu namang gagawin mo dun? Malayo pa naman ang bakasyon ah" - yuri.

"Dun kona ipag papatuloy ang pag-aaral ko" - me

"Ano? Bakit naman?" - jessica.

"Gusto kasi ni dad eh! Kagabi lang din sinabi sakin ni mom tapos ayos na daw lahat ng papers na kaylangan ko kaya, no choice na" - me.

"Sa saturday kana ba talaga aalis? Hindi kana dito mag se-celebrate ng christmas?" - jessica.

"Oo eh, ewan ko ba kasi kung bakit ako pa yung kailangang papuntahin ng korea" - me.

"Wahhhh... Mamimiss ka namin minmin" - yuri.

"Bibisitahin ko naman kayo dito eh. Tsaka mag i email ako sa inyo, tatawagan or itetxt ko din kayo" - me.

"Mahal kaya ang load" - yuri. Ang kuripot talaga nito

"Okay lang, mayaman naman kayo eh haahaha" - me.

"Hindi no" - yuri.

Umuwi na'ko after namin mag-usap nila jessica at yuri, tapos na naman yung class ko eh and wala na akong gagawin sa school so idecided na umuwi nalang. Wala naman kasi akong kasama kung mamasyal pa ako, busy kasi yung dalawa.

*Minho's POV*

Hello, im minho ang nag-iisang gwapong kapatid ni minmin :)

Close kami since sya lang naman yung nag-iisa kong kapatid.

Narinig ko yung pinag-usapan ni mom at minzy kagabi. Aalis na sya sa saturday papuntang korea, ayaw nyang umalis pero kaylangan. Naawa ako sa kanya dahil malalayo na naman sya saamin ni mom, alam kong galit parin sya kay dad dahil sa ginawa nya samin noon pero ito parin sya.. Sunod-sunuran sa gusto ni dad! Bata palang kami, lahat ng sabihin ni dad kaylangan sundin namin, sobrang strict nya samin ni minzy kaya kapag gusto namin maglaro sa labas noon tumatakas nalang kami pero nabalik din agad para hindi malaman ni dad. kaya sya hiniwalayan ni mom kasi minsan nasasaktan na niya kami ni minmin at isa na din sa naging dahilan ang pagkakaroon nya ng ibang pamilya, kaya naghiwalay sila at umuwi kami dito nila mom sa pilipinas. And now, ito? Malalayo samin ni mom si minmin just because of him.. Dahil sa mga gusto nya! Ang selfish nya, hanggang ngayon yung company parin ang iniisip nya. Sana isipin nya din ang nararamdaman ng anak nya sa mga ginawa nya. Si minzy lang ang nag-iisa kong kapatid kaya ayokong nakikita syang nasasaktan at nahihirapan.

Dumating na si minmin galing school, nakakapag taka kasi ang aga yata nya at hindi sya nag mall.

"Minmin, ang aga mo yata ngayon?" - me.

"Maaga natapos yung class ko eh" - minmin.

"Hindi kaba aalis ngayon?" - me

"Huh? Saan naman ako pupunta?" - minmin

"Sa mall?" - me

"Wala akong kasama kaya hindi na'ko nag mall, nakakatamad kasi mag mall mag-isa" - minmin

"Nasaan ba sila yuri at jessica?" - me

"Busy sila" - minmin.

Umakyat na sya sa kwarto nya, mukha syang walang gana. Sobrang naapektohan talaga sya na sa korea na sya mag-aaral at sa saturday na ang alis nya.

*Minzy's POV*

"Hoy! Uod"

"UOD TUMAYO KANA NGA DYAN!"

Hayyy!! Ano ba , ang aga aga sinisigawan na agad ako ng mabait kong kapatid.

"Five minutes!"

"FIVE MINUTES KA DYAN! BUMANGON KANA NGA DYANG UOD KA, MALE-LATE KANA SA FLIGHT MO" He keep on calling me 'UOD' every morning, ang bagal ko daw kasi kumilos kapag umaga.

"Oo na! Tatayo na" inaantok pa'ko ang aga aga pa kasi eh -_-

Grabe! Ang bilis talaga ng araw, Saturday ngayon means ngayon na ang alis ko papuntang korea.

Nag-ayos nako tapos bumaba na din para mag breakfast.

Okay na ang lahat, ako nalang pala ang inaantay nila kaya umalis na din kami papuntang airport. Nakarating din agad kami dito sa airport after 1 hr. Medyo malapit lang din naman kasi yung bahay namin dito .

Andito din sila yuri at jessica.

"Mag-iingat ka doon minmin ha, wag ka mag boboyfriend" - oppa.

"Oo na" - me.

"Minmin bibisitahin mo kami dito ha" - yuri

"Mag email ka samin, Sobrang mamimiss ka namin minmin" - jessica.

"Try nyo din akong bisitahin doon, Sobrang mamimiss ko din kayo eh!" - me.

"O sige na minzy, baka ma late ka pa sa flight mo" - mom.

"Sige na! Bye! Mamimiss ko kayong lahat *fake smile*" - me.

Tumalikod na'ko at nagsimula ng lumakad. Nagsimula nang tumulo ang luha ko! Kasi naman, kung hindi ko lang talaga kaylangang pumuntang korea hindi naman talaga ako aalis eh.