9.bölüm Beraber

2.8K 71 70
                                    

-"Onur ben çocuklara bakıp geliyorum.."

-"Tamam güzelim.."

Ardından odalarına gittim. Bilgisayarda oyun açmış oyun oynuyorlardı..

-"Gece, Güneş.." der demez bana döndüler.

-"Anne babam nerede?" dedi Gece merakla.

-"Tatlım babanız biraz hasta olmuş.. O yüzden odada dinleniyor."

-"Aaa ya ben simdi babamı öperim sonrada geçer."

-"Hayır!" dediğimde sesim biraz yüksek çıkmıştı ama çocukları azarlama amacında değildim.

Çocuklar bana şaşkın bir şekilde bakarken kendimi düzelttim.

-"Olmaz tatlım çünkü sana da geçer sende hasta olursun olmaz.. Biraz daha iyileşsin öpersin onu öyle tamam mı?"

-"Tamam!" dedi

Allah'tan paçayı son dakika kurtarmıştım. Çocuklar öğrenirse etkilenecekleri için bu olayı onlardan saklıyorduk.

Odadan çıkmadan önce çocukların konuşmalarını duydum.

-"Ben ne kadar yakışıklıyım ya?" dedi Güneş.

Güneş'in cümlesiyle beraber güldüm.

-"Hayır babam senden daha yakışıklı bir kere! Kıskanma babamı!"

-"Ne alakası var ya?! Bende demek ki yakışıklılık genini babamdan almışım!"

-"Ne demezsin yaa!"

Gözlerim dolu bir şekilde gülüyordum. İster istemez gözlerim dolmuştu. Çok zor zamanlar atlattık ama yine bir aradaydık. Başarmıştık...

Ardından mutfağa geçtim ve annemlere yardım etmeye başladım.

-"Yavrum çorba hazır Onur'a götürde içsin kendine gelsin." dedi Zuhal annem.

-"Tamam annecim."

Odaya geldiğimde Onur uyuyordu.
Tepsiyi kenara koydum.

-"Onur.." diye fısıldadım.

Gözlerini yavaşça açtı.
Ela gözlerine kurban be adam..

-"Bak sana çorba getirdim.. En sevdiğin hemde.." dedim gülümseyerek.

-"Teşekkür ederim güzelim.."

-"Teşekkür mü edersin?" dedim gülerek.

Gülümsedi hemde içten bir gülümsemeydi.

-"Yaklaş bakalım iyi misin?" diye devam ettim ve ardından doğrulup sırtındaki yastığı düzeltmeye çalıştım.

Sonra beni kendine çekti.
Ben ona şaşkın bir şekilde bakarken o ise bana gülümseyerek bakıyordu.

-"Bu halde bile yapıyorsun Onur aferim sana böyle devam et.." dedim utanarak.

-"Karımdan aferin almak benim için bir gururdur.." dedi.

-"İyi ne güzel. Şimdi şu çorbanı içiyorsun hadi bakalım.."

-"Hayır içmek istemiyorum.." dedi çocuk gibi omuz silkerek.

Ardından tek elimle kulağını çeker gibi yaptım.

-"Ahh güzelim yapma!" dedi şaka dolu bir sesle bir yandan da gülüyordu.

-"Onur! Çocuk gibisin ya, uslu dur! İçeceksin şu çorbayı!"

-"Tamam pes ettim tamam..." diyince kulağını bıraktım.

Kapıda çocukların fısıltı sesleri geliyordu.

-"Ya Güneş bir sessiz ol bak eşim bizi duyucak!"

O an ikimizde kaşlarımızı çatarak birbirimize baktık.

-"Gece! Yalnız eşim dediğin adam senin baban baban! Utanman olsun biraz!"

Sonra Onur ile gözlerimizi fal taşı gibi açtık ve gizlice gülmeye başladık.

-"Allah razı olsun Güneş, ne güzel teselli veriyorsun! Kardeşlerin yüz kararsısın yüz karası! Sence babam aşık olunmayacak bir insan mı?" dedi sinirle Gece.

-"Yav ablacım, bir kız babasına aşık olur mu?"

Onlar kapıda tartışırken gülerek ofladım ve ayağa kalktım. En sonunda kapıyı bir anda açınca ikisi de önüme yığıldı!

-"Çocuklar!" dedi Onur gülerek.

-"Ş-Şey babacım merhaba.." dedi Gece utanarak.

Onur ile hala kahkaha atıyorduk. O kadar komik bir durumdalardı ki..

-"Siz şeyi duymadınız değil mi?"

-"Her şeyi duyduk güzel kızım.. Babana aşık olduğunu da duyduk.." dedim ve kahkaham daha şiddetlendi.

Onur ise gülmekten kızarmıştı. En sonunda durdu ve söze girdi :

-"Gelin bakayım babanıza.."

-"Geliriz babacım gelmesine de, ilk olarak yerde kaldık ve ikinci olarak da senin koluna ne oldu? Üçüncü olarak ise sen hasta değil miydin sesin iyi geliyor?" dedi Güneş merakla.

Onur ile birbirimize baktık sonra Onur tereddütle söze girdi

-"Ben şuan gayet iyiyim ve dengemi kaybettiğim için merdivenlerden düştüm bu yüzden de kolumu kırdım.."

-"Ya baba.." dedi Gece ağlamaklı bir sesle.

Bu kız yine başladı drama queenliğine.. Geçmiş olsun..

-"Benim ela gözlü, yakışıklı babam, ben şimdi öperim seni geçer gider.."

Onur küçük bir kahkaha attıktan sonra Güneş söze girdi:

-"Gece kusacam şimdi var ya.. Çok iğrençsin."

-"Hey sen karışma baba-kız ilişkisine kıskanç Güneş!"

-"Çocuklar hadi kalkın bakalım, üşütüceksiniz.." dedim ve çocuklara doğru gidip onları yerden kaldırmaya çalıştım.

-"Doğru annecim, eğer Gece üşütürse maazallah altına kaçırır felan." dedi Güneş ve kahkaha attı.

Gece ise ona çok kötü bakıyordu..

-"Güneş ablacım sen gelsene bir buraya, sadece dövcem korkma.."

Ardından Güneş içeri kaçmaya başladı ve Gece de peşinden gitti. Bende kapıyı kapattım.

-"Kafaları çok güzel.." dedi Onur gülümseyerek.

-"Evet.. Ama bu senin o çorbayı içmeyeceğin anlamına gelmez.."

-"Off peki." dedi triple.

______________________________________

Kısacası bu bölümü hem çok kısa yazdım hemde zor yazdım kaç günden beri yarısı taslaktaydı bir yarısını da bugün yazdım Allah nasip ederse yayınlayacağım İnş hehejrfk bölüm adını da resmen salladım. Neden böyle oldu bilmiyorum.

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum görülmek üzere, sizleri seviyorum <3

Karantina 6Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin