Callin'

Hoofdstuk 31: Mini-mini-mini tussen hoofdstuk

Wow xD Ik ben lang inactief geweest x3 Maar ja, dat had natuurlijk z'n redenen. Die ik ook liever prive hou, dus ja. Ik baal er zo erg van dat dit niet eens het einde is. Maar het volgende hoofstuk is het einde. Dit is slechts een mini-mini-mini tussen hoofdstuk. Dus uh,ik weet dat bijna iedereen is gestopt met lezen. Dus ja, het spijt me ;-:

 ***

Ik lag met mijn hoofd tegen het raam aan, terwijl ik keek hoe Ethan zijn gordel omdeed en de auto met een zucht startte. Ik glimlachte naar hem om hem gerust te stellen, en hij glimlachte terug. Hoewel ik zag dat hij zich nogal veel zorgen maakte, ik wist niet om mij of om hem zelf, zei ik niks. Ik sloot mijn ogen, terwijl de auto begon te rijden en ik mijn twijfels zo ver mogelijk probeerde te duwen. 

"Waar denk je aan?" hoorde ik Ethan twijfelend vragen en ik beantwoordde zijn vraag glimlachend. "Niks", ik zuchtte "gewoon zenuwachtig." Het was veel meer dan zenuwen, wist ik. "Begrijp ik," zei Ethan terwijl hij op z'n lip beet. Hij focuste zich op de weg, maar ik zag de twijfelende blik in zijn ogen, maar toch durfde ik er niks van te zeggen. 

"We zijn er," fluisterde hij toen hij de auto stil zette. Ik maakte een vaag geluidje dat leek op een zucht en stapte uit. "Wat is dat toch met jou?" mompelde Ethan zacht en volgde mijn actie. "Wat?" vroeg ik met een frons en begon te lopen naar het gebouw waar ik waarschijnlijk mijn grootste blunder ooit zal maken. "Niks," zei hij snel en liep voor me uit. "Kijk naar die boom," zei ik en wees naar een grote boom met een dikke stam, ergens in de verte. Ik was niet zeker van mijn zaak, zeg ik eerlijk, maar ik wist dat ik dit moest zeggen voor dit allemaal begon. "Waar denk je aan?" Ethan stopte met lopen en draaide zich om. Hij keek me aan met een grote frons en vroeg verward: "Bladeren? Seizoenen?" Ik beet op mijn lip. "Inderdaad ja." Ik liep voor hem uit en zuchtte.

"Maar wat is je punt?" zei hij verward en probeerde naast me te lopen. "Jij denkt aan de kenmerken van een boom", zei ik glimlachend en focuste mijn ogen op het grote gebouw voor ons. "Ik denk aan al de dingen die een boom moet overleven om zo groot te worden."