Acı Zevk bxb

3

Keyifli okumalar.🌸
Bol bol yorum yapın ve oylayın.🙏

        Bitmiş tükenmiş bir şekilde ikimizde yan yana yatıyorduk sanırım oda benim gibi düşüncelere dalmıştı neydi peki sorunu.Şuan farkettiğim şey inanılmaz bir şeydi ilk defa baktığım tavanda acılarımı görmüyordum. Aklımı öyle bir başımdan almıştı ki ben acılarımı değil adımı bile unutmuştum şuan. Bunun şaşkınlığıyla kalırken ona doğru döndüm,döndüğümde ise daha da şoka sokacak bir manzarayla karşılamıştım.O ağlıyor muydu? Sessizce gözyaşlarını döküyordu peki neden? Pişman mı olmuştu?Konuşmama kuralımı şuan sikip atmak istiyordum.Benimle olan hiçbir insanın bir pişmanlık içerisinde olmasını istemezdim ve bu zaten gururumu incitirdi.

      Çok fazla düşünmeden ona doğru döndüm hala aynı vaziyetteydi,üzülmedim desem yalan olurdu ne yaşamıştı acaba o da benim gibi bir şey mi yaşadı onu üzen neydi çok merak ediyordum.Merakıma yeni düşmüştüm. Konuşmaya nasıl gireceğimi bilmiyordum.

      "Normalde yattığım insanlarla konuşmam sikişir gönderirim ama gözyaşlarının neden aktığını merak etmekten alamadım kendimi. Yoksa benimle sikiştin diye pişman mı oldun bu benim için çok kırıcı bir durum."

      Seks partnerlerimle konuşmayı bırakın en uzun ve tek konuşmayı yapacağımı hiçbir zaman düşünmemiştim.Ama hiçte rahatsız etmedi umarım bana cevap verirdi de kendimi kötü hissetmezdim.Hala ona bakar vaziyetteydim gözyaşları hala akıyordu nedense içim gidiyordu kendi gözyaşlarıma alışıktım ama başkası heleki az önce saatlerce sikiştiğim üstüne deli gibi zevk aldığım bir insanın bu hale gelmesi hoşuma gitmemişti.

      Kafasını bana doğru çevirmişti uzun süre elalarımda takılı kaldı acaba birini mi hatırlatıyordum.Onun kömür karası gözleri heleki yaşlı gözleri beni dipsiz bir kuyunun içine düşürüyordu.Neden bu kadar duygu yoğunluğu yaşadığımı anlayamadım galiba ondan bana geçiyordu.

      "Seninle sikiştim diye pişman olmadım,ben birkaç gün önce birini kaybettim,sadece kafamı toparlamak istemiştim ama sadece seninle sikiştiğim zaman kafam boşlamıştı şimdi yine başa döndüm hala aynı yoldayım."

      Söylediği şeyler bir yandan hoşuma giderken bir yandan üzüntüye sebep olmuştu. O da benim gibi birilerini kaybetmişti onu anlayabilirdim,peki kaybettiği kimdi?Bunu sormaya hakkım var mı yok mu diye kafamda tartarken bu kadarına girmişim daha da sorsan en fazla seni ilgilendirmez der ve konu biterdi.

      "Pek haddim değildir belki ama kimi kaybettin,seni anlamadığımı düşünme bende bu dünyada çok insan kaybettim."

      Söylediği şeylerde kendimden bir parça bulmuş olarak böyle bir cümle kurmuştum, gerçekten söylediği şeylerde sanki benden bir şeyler vardı bu kadar merakımda bu yüzdendir sanırım.

      "Beni ne kadar anlarsın yada anlamazsın bilmiyorum ama bu dünyada elimde avucumda kalan tek varlığımı annemi kaybettim."

      Annesini kaybettiğini söylediği zaman çok üzüldüm bende anne ve babamı kaybetmiştim hemde ikisini aynı zamanda benim içinde acı verici olmuştu ama şimdi alışmıştım onlarsızlığa da.Kendime engel olamayıp elimi kaldırıp yanağına dayadım avuç içimi,baş parmağımla gözyaşlarını okşayarak sildim. Bilmiyorum ama bu çocuk evimden içeri girdiğinden beri ben,ben gibi davranamıyordum.O da elimi yanağına koymamla gözlerini titrekçe kapattı ve yine titrekçe nefes verdi.Ne kadarda ihtiyacı varmış sıcak bir dokunuşa aynı benim gibi.

      "Bunu duyduğuma çok üzüldüm,anne kaybetmek nedir bilirim.Bende üç sene önce anne ve babamı kaybettim."

      Anne ve babamla ilgili ilk defa bahsediyordum uzun süredir bu konu hakkında biriyle konuşmayı bırakın kendinle bile konuşmuyordum.