Don't Break You're Heart- (Deanna Wong x Jema Galanza)

Chapter 1

Chapter 1

Deanna Wong POV

Habang nasa concert kami ay ramdam kong parang nawala ang presensya ko sa entabladong na ito.

Maingay ang mga tao na nakapaligid samin dito sa Arena. Maraming mga boards at ilaw na nakapalibot samin na karamihan iyon ang gamit nila.

10pm nang matapos na ang concert. Nasa likod na kami ng stage ay grabe 'yung pawis ko pati na katawan ko parang nanghihina na.

Ako 'yung taga kos-kos ng guitara at singer. Substitute lang ako sa nawala naming kabanda.

Feeling ko hindi maganda ang nae-perform namin dahil narin sa misunderstanding ng grupo.

Labas na sana ako sa issue ukol sa pinag-aawayan nila, pero ako parin ang iniipit na salarin.

Hindi naman talaga ako 'yung dahilan ng paghihiwalay namin magkabanda sa isang kaibigan namin na si Enchie. Isang singer din. Hindi lang basta-basta na singer kundi pinaka-idolize pa ng karamihan. Sa madaling salita, famous.

Nangako ako sa sarili ko na pagkatapos nitong events na'to ay magba-backout na ako.

Halos lahat ng oras ako 'yung na blame nila kaya masakit para sakin ang pagbintangan na walang sala.

" Final decision mo naba 'yan?" Tanong ng manager namin habang nag-aayos ako ng gamit para umalis.

Yumakap ako sa kanya at tinatanaw kong utang na loob ang tulong niya sakin kong bakit ako nakapasok sa grupo na meron ako ngayon.

" I'm sorry po. Pero siguro this is the time na kailangan ko ng magpahinga. Salamat po sa lahat ng naitulong niyo sakin."

" Wala 'yun. Sige na, baka ma-traffic kapa."

Pagkarating ko sa bahay namin ay bumungad naman ang pag-aaway ng parents ko.

Nasa pintuan pa ako nakabitbit ng guitar na isinablay ko sa balikat.

Parati nalang silang ganito parang masasabi ko ako na ata ang pinamalas na tao sa buong mundo.

May fiancé na si papa sa ibang babaeng nabuntis niya. Kaya lang siya uuwi dito para makipagkita samin ng kapatid ko na babae.

Hindi sila kasal ni mama at kaya lang niya nagawang sustentuhan kami dahil sa pamilya niya na kagustuhan gawin keysa piliin na kaming samahan sa iisang bobong.

Alam ko sobrang strict ng parents ni papa halos hindi kami papasukin sa bahay nila noon pero ngayon matanda na sila.

Ganon parin ang pag-uugali ng mga lolo at lola ko.

Hindi nila matanggap tanggap na napabuntisan ng anak nila ang mama ko na gawain lang pala na pampalipas oras lang.

Hindi ko ba maintindihan kong bakit pilit paring isiniksik ni mama ang sarili niya sa isang lalaking kahit kailan hindi kami mapili.

Hindi na siguro minsan kinasusuklaman ko ang aking ama na hindi kami ituturing na tunay na anak. Hahanapin lang kami kapag wala na siyang ibang mapuntahan at masabihan.

Hindi na ako nagpatuloy sa pakikinig ng mga walang kwentang salita na napagbitawan nilang dalawa.

" Deanna!."

Nasa hagdanan ako ng marinig ko ang tawag ng pangalan ko kaya walang ganang lumingon.

" Ma, I'm tired."

" Hindi Kana naman ba kumain?."

" Ma, i know my self"

" Better?"

Kinwestiyon ako, kaya nagpabingi-bingihan lang ako at nagpatuloy sa pag-akyat.

Sumisid ako sa kama at niyakap ang unan na nanunumbalik ang mga masasayang moments namin. Sa panahong okey pa ang lahat, sa panahong wala pang gulo. Akala ko sa pelikula lang 'to pero sa totoong buhay na.

Nag flashback lahat kaya hindi ko mapigilang maiyak o humahagikhik sa sakit.

Tears of Joy and sadness.

Umagaw atensyon nang tumunog ang cellphone ko.

Tinitingnan ko si Ponggay pala ang tumawag kaya sinagot ko. Kabanda ko.

" Hello?."

" Buds. Balik kana dito "

Umiiyak ata siya.

" I don't know."

" Hindi naman kasi ikaw 'yung may kasalanan eh."

" Pongs. Not now hindi ako okey."

" Sige. Pero magkita naman tayo baka aalis kana iwan mo'ko."

" Luko. Nasa Pilipinas pa naman ako eh, hindi naman ako aalis."

Imbis hindi ko pa oras tumawa ayan tuloy napangiti niya ako ng biglaan.

"Bukas may rehearsal kami pwde kabang dumalo?kahit para sakin nalang oh. Pls......."

" I think of it. Bye na."

Nalulula na ako at parang lutang na utak ko kaya tumihaya sa kama upang matulog na habang nasa isip ang mga kagimbal-gimbal na problema na kinahaharap namin.

Bakit wala akong maisip na iba. Bakit nahila lahat sa isang imahinasyon. Kong pwede lang sanang kunin ko 'yung utak ko tas tignan ginawa ko na para matigilan na ako sa lahat.

Haystt....anyere bahh sayo deanna!