Don't Break You're Heart- (Deanna Wong x Jema Galanza)

Chapter 2

Chapter 2

Deanna POV

Nagising ako dahil sa malakas na impact ng alarm ng phone ko. Kinapa ko sa may unan at tiningnan kong anong oras na ba.

9am na pala kaya bumangon ako at bumababa.

Ang panget ng araw ko sasalubong pa ako ng bati ng mga yaya dito.

Pumunta ako sa kusina pero nawalan akong ganang kumain nang makita sina papa at mama na magkasama.

Kumuha ako ng keso sa kabinet dumaan lang ako sa gilid nila wala man lang bati ng umaga para sakin.

"Deanna, may keso pa naman dito"

" Magbukas nalang ako ng iba "

" Kumain ka na nga ng food oh, tsaka ako 'yung nagluto niyan"

" I'm on diet"

"Kailan pa?"

" Now"

" May surprise ako sayo anak"

Nagsalita ang magaling kong ama at may pinakita siya sakin ng box na may ribbons na kulay blue.

Hindi ako interasado kong anong regalo meron man siya.

Umupo ako sa tabi ni mama kahit nakaka-ilang tiniis ko nalang.

Walang kibong lumamon ng tinapay.

"Pati ba yang utak mo may hang-over?"

Pang-iinis ni mama sakin. Silang dalawa nakatingin kaya ako nag-iwas ng matitig sa kanila.

" It wasn't meant it. I'm tired ma" kapolido ng plastik na ngiti ko.

"Papa mo may o-offer sana sayo na trabaho"

" I'm fine. I'm good"

" Sayang naman anak kong tatanggihan mo masasayang lang 'yung pera na ginastos niya para sa---"

Hindi ko na siya pinatapos nakabalagbag ng isip.

" --- I'm okey with this"Mahinang sabi ko na pumiyok sa dulo.

" Mag-aaral ka pa ng kolehiyo. At itutuloy mo pa 'yung coffee shop endorsement natin"

We have a small coffee shop, bigay ng yumao kong lola na ina ni mama at ang tanging kakampi ko lang sana sa buhay.

" I don't want to pursue my colleges degree.  Gusto lang ayusin ang career ko"

" 'Yang pagbabanda ba yan ang pinagmamalaki mo ha?Deanna?!!!" Tumaas ang boses ni mama.

" I love it ma"

" So ano nga!" Dinukol ni mama ang lamesa gamit ang kotsilyo.

" Hon!"

Awat ni papa napatayo siya dito at nang kumalma si mama bumalik din sa kinauupuan.

" I liked to honor my self. Not just what am I, i was born a musicians so I used this potential to the opportunity I have. It's useless if I lose it," tumayo ako at bumuntong hininga. "I lose everything pati ba ito ngayon?" Tumingin ako sa kawalan.

" Hell!no"

Salitang nagpatahimik sa kanila habang wala ako maski isang boses ng iwanan ko ang mesa iyon.