Don't Worry / Tk

Otuz üç'

Bölümün fazlasıyla geciktiğinin farkındayım bunun için üzgünüm. Adım adım sonlara yaklaştığımız için yazma hevefim malesef ki baştaki kadar yok belkide bitirmeye hazır olmadığımdandır. Yinede sabırla bölüm bekleyenlere teşekkür ederim. İyiki varsınız.

Bir hafta öncesinde hayatımın korkusunu yaşadığım evde şuan mutluluktan havalara uçacak durumdaydım. Dudaklarımda tebessüm her geçen saniye artarken Taehyung'a utangaç ve kaçamak bakışlar atıyordum. O ise sakin bir şekilde yanımda oturuyor ve kahvesini yudumluyordu. Geldiğimden beri ufak tefek sohbetler haricinde pek konuşmamıştık.

Aslına bakılırsa telefonda mesajlaşmak yüz yüze konuşmaktan çok daha kolaydı. İnsan yüz yüze gelince içindekileri çekinmeden dışa vuramıyordu. En azından benim için öyleydi.

Taehyung ile olan ilişkimiz başından beri oldukça karmaşık ve sıradışı ilerlemişti. Biz bile daha neler olduğunu anlayamamıştık. Birbirimizin hayatında nasıl bir konumdaydık onu bile kavrayamamıştık.

"Jungkook"

Taehyung'un konuşması ile bakışlarım ilgiyle yüzünü buldu. Ne söyleyeceğini merak ediyordum.

"Daha önce hiç bir hastan sana aşık oldu mu?"

Kaşlarım beklemediğim soru karşısında çatılmıştı. Bu soru Taehyung'un aklına nerden gelmişti? Belkide bir şeyler biliyordu ve bildiklerine dayanarak bana bu soruyu sormuştu. Yüzündeki ciddi ifadeye bakılırsa da net bir şeyler biliyordu. Ve ona anlatan kişi de büyük bir ihtimal Namjoon hyungdu.

"Nereden çıktı bu soru?"

Şaşkınlığım sesimin titremesine sebep olurken, Taehyung omuz silkerek

"Namjoon bir şeyler zırvaladı açıkçası bana pek inandırıcı gelmedi söyledikleri, o yüzden sana sormak istedim" dedi.

Tahmin ettiğim gibiydi. Ama anlamadığım şey Namjoon hyunyun bunu neden yaptığıydı? Ona bir kötülük yapmamama rağmen benimle bu kadar uğraşmasını anlayamıyordum.

"Doğru" diyebildim yalnızca, yalan söyleyecek ya da inkar edecek halim yoktu. Hem konu uzatılacak bir konuda değildi. Geçmiş bir meselenin bugüne taşınması bile saçmaydı ama Taehyung'un aklında benimle ilgili en ufak bir soru işareti olmaması adına gerekiyorsa bugüne de taşırdım bu konuyu.

Taehyung elindeki kahve kupasını masanın üzerine bırakıp olduğu yerde bedenini bana döndürmüş ardından kucağımda olan ellerimi avuçları arasına almıştı. Yüzüne baktığımda az önceki ciddi ifadeden eser dahi yoktu. Yüz hatları  gevşemişti.

"Geçmişin ve geçmişte yaşadıkların umrumda değil, sadece Namjoon anlattığı için doğru olup olmadığını senden duymak istedim. İnan bana gerisi umrumda değil"

Konuşması ile her geçen saniye kalbimde ferahlama oluşurken tebessüm ettim. Taehyung gerçekten mükemmel birisiydi. İnsanları ve insanların düşüncelerini umursamıyordu yalnızca kendi hislerine önem veriyordu. Ve bu benim için her şeyden önemliydi.

"Belkide tekrardan aynı durum ile karşılaşmak istemezsin, yani bir hastanın sana aşık olmasını istemezsin. Bunu anlayabilirim Jungkook. Dışarıda milyonlarca sağlıklı düşünce yapısına sahip insanlar varken. Hasta birinin sevgisini kabul etmek istemeyebilirsin"

Söyledikleri bir ok gibi kalbime saplanırken nasıl olurda böyle şeyler düşünebilirdi. Nasıl aklından böyle şeyleri geçirebilirdi. Hiç mi tanımamıştı beni? Ben başından beri boşuna mı sadece Jeon Jungkook olmaya çalışmıştım?

Yüzüm düşüncelerimin akıntısına kapılıp asılırken bakışlarımı Taehyung'un gözlerine çevirdim. Ellerim hâlâ daha avuçları içerisinde yer alırken bu sefer konuşmayı ben üstlendim.

"Seni böyle düşünmeye ne zorladı bilmiyorum. Bildiğim tek şey başından beri sana karşı bir doktor olarak yaklaşmadığım. Evet belki bir doktor hastasıyla ilişki yaşamayı uygun bulmaz kabullenmez. Ama ben senin hiç doktorun olamadım ki Taehyung"

Konuşmama kısa bir soluk verip bedenlerimiz hiç yakın değilmiş gibi bedenimi biraz daha Taehyung'a yaklaştırdım.

"Ben hep Jeon Jungkook oldum sende hep Kim Taehyung. Biz adımızın önüne gelen sıfatları baştan yıkıp geçtik. Şimdi gelipte bunları bir bahane olarak bana sunamazsın"

Belkide hayatımda yaptığım en net konuşmaydı bilemiyorum bildiğim tek şey Taehyung'un gözlerinin içinin bu konuşmam ile parladığıydı.

Biliyordum o da engellerden ve kısıtlanmaktan yorulmuştu, özgürlük ve huzur istiyordu. Her ne kadar korkuyor olsada, güven problemi yaşasada. Taehyung bana tekrar tekrar güvenmeyi seçiyordu, kalbinin kapılarını korkmadan açmaya çalışıyordu. Taehyung bizim için çaba gösteriyordu. Daha bir kaç ay öncesinde biz diye bir şeyin olmayacağına kendimi inandırmış olsamda şuan ikimizde oturduğumuz bu koltukta bizim için dil döküyorduk birbirimize. Başlanılacak herhangi bir ilişkinin temelini sağlam tutmak içindi tüm bu konuşmalar.

Biz şuan farkında olmadan hayatımızı değiştirecek adımlar atıyorduk ve ikimizde bundan memnunduk.

"Jungkook bir hastanın yükünü üzerine alabilecek misin? Kalbinde hasta bir insanı misafir edebilecek sabrın var mı?"

Şaka mıydı bu adam?

Ellerimi avuçları arasından çekip yanaklarına usulca yerleştirdiğimde gözleri anlık kocaman olmuş ardından eski boyutlarına dönerken bu seferde kaşları çatılmıştı.

"Sen bizden vazgeçmediğin sürece ben her şeyi üzerime alırım." Dedim ve alnımı alnına bastırarak konuşmama fısıldayarak devam ettim.

"Ayrıca sahipler asla misafir değildir"

Taehyung'un gülüşü dudaklarımı doldururken ne kadar doğru bir karar verdiğimi çok net bir şekilde anlamıştım. Onu ömrümün sonuna kadar güldürmek istiyordum. Çünkü bu hayatta gülmeyi hakeden bana göre tek kişi oydu. Gülüşünün öyle bir tınısı vardı ki kelebek duysa ömrü uzardı. O derece can veriyordu insana,

Nefeslerimiz birbirine karıştı bir süre, ikimizde sessiz kaldık. Yapmamız gereken itirafları ikimizde tam açık olmasada kapalı bir şekilde yapmıştık. Korku, endişe, belirsizlik bunların hiçbiri yoktu.

Taehyung'un kolları belimi sardığında alnımı alnından çekip kollarımı boynuna dolayarak başımı boynuna gömdüm.

Huzurun tabirini sorsalar, net bir şekilde Taehyung'un kokusu derdim. Öyle bir kokusu vardı ki insanı ayıkken bile sarhoş edebilecek bir etkiye sahipti. Diğer yandan buram buram huzur kokuyordu.

"Karanlığımı aydınlatan ışığım olduğun için teşekkür ederim güzelim"

Şimdi şurada bayılsam fazla mı abartmış olurdum?

Bundan sonra sevgili taekook mu geliyor yoksa?

Ehh tabiki

Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi buraya bırakırsanız çok mutlu olurum.

(Gecikme için tekrardan özür dilerim💜)