Bad girl meets good guy (✔)

24. Wanhopig

Het duurt een paar minuten voordat ik besef dat hij weg is. Toen ik naar het toilet was is hij gewoon ontvoerd.. Maar wie hebben het nu dan weer gedaan? Die mannen van de loods zitten nog steeds vast, lijkt me.

Toen die rechtszaak voorbij was dacht ik echt dat al het gedoe voorbij was. Ik had het dan alleen nog allemaal moeten opbiechten aan Luke, maar ik dacht tenminste dat alle levensgevaarlijke en criminele dingen verleden tijden waren.

Karma heeft me nog helemaal niet gespaard. Ik snap al wat karma probeert te doen. Karma probeert het lijden juist zo lang mogelijk te laten duren.

Maar Luke is hier de dupe van geworden. Dat was hij eigenlijk sowieso al, maar toen wist hij nog niet. Wie weet waar hij nu is. Misschien wordt hij wel vast gehouden in een vreselijk smerige kelder en wordt hij vreselijk behandeld en laten ze hem wel verhongeren of zo.

Dat zou zo gek nog niet zijn. Want het maakt die mensen toch geen flikker uit. Als ze ruzie hebben met iemand dan pakken ze gerust een van zijn dierbaren die er totaal niets mee te maken heeft, zo zijn ze.

Met trillende handen pak ik mijn telefoon weer van de grond en stuur ik een sms terug.

Wat moet ik er voor doen dan?

Dat worden waarschijnlijk geen leuke dingen.. Meteen vliegen termen zoals moord weer door mijn hoofd. Ik ga echt geen moord meer plegen.. Maar wie weet wat ik zou doen als dat Luke zijn enige redding zou zijn..

We geven je drie opdrachten. Elke dag één. Als dat je lukt dan zeggen we waar je vriendje is. Alleen moet je hem dan nog wel weg zien te krijgen hier..

Mijn hart begint nog sneller te kloppen. Dit menen ze niet. Dit gaat toch nooit lukken? Die opdrachten dan misschien wel, maar Luke weg krijgen niet..

Wanneer krijg ik de eerste opdracht?

Ik draai geschrokken om als ik getoeter hoor. Ik heb al de hele tijd midden op de parkeerplaats gestaan zonder dat ik het doorhad. Ik zucht even en loop de parkeerplaats af en ga op de trap van het rechtsgebouw zitten.

Nu... Je moet ene David Shay, een jongen van vier jaar met een smoes van school halen en op Vrijheidslaan 88 afleveren. Dit moet nu, en dus niet pas om half vier als hij uit school is. Ik wil hem binnen één uur hier hebben.

Ik slik even. Dit betekent niet veel goeds. Ik denk namelijk niet dat die man zijn vader is en dat hij mij vraagt om even zijn zoontje op te halen of zo. Hij is vast iets van plan met het jongentje.

Of misschien is het wel zijn vader en heeft hij een contactverbod en wil hij het kind ontvoeren..

Wat ben je met hem van plan dan?

Ik kan dit toch niet doen. En het is trouwens heel moeilijk om zo maar een kind van school te halen. Je moet dan eerst kunnen aangeven dat je familie van hem bent. Want vaak kennen de leraren de ouders van de kinderen. En zullen ze dus raar opkijken als ik in eens een vreemde aankomt.

Dat zijn jouw zaken niet. En ik zou maar opschieten als ik jou was. Hij zit op de openbare basisschool de Olifant.

Ik zucht even en ik stop mijn telefoon in mijn zak. Op die basisschool heb ik ook gezeten. Dus ik hoop niet dat ik een docent tegen kom die me nog herkent..

Ik snap niet waarom ik juist dit moet doen. Als die kinderen uit school komen is het juist veel makkelijker om ze gewoon even mee te nemen. Maar aan de andere kant heb je dan de kans dat de moeder me ziet of zo.

Ik word al misselijk bij het idee dat die ouder straks naar school komt om zijn of haar zoontje op te halen en dat hij dan weg is.. Ik kan dit ook eigenlijk niet doen, maar ik moet wel..

--

Als ik de school nader lijkt het wel als of er niets is veranderd de laatste zes jaar. Er hangen nog steeds de zelfde posters aan de muren en het plein ziet er nog steeds het zelfde uit. Ik kijk even naar het hek waar mijn moeder me altijd kwam ophalen samen met mijn vader. Dat waren nog goede tijden..

Ik slik even en loop de school binnen naar groep één, ik ga er tenminste van uit dat een jongetje van vier in groep één zit. Pas nu bedenk ik me ook dat ik helemaal niet weet hoe hij eruit ziet. Dat komt dus ook al lekker geloofwaardig over.. En hoe moet ik hem in godsnaam weg krijgen hier?

''David! Ik heb al het juiste lego blokje voor je!'' hoor ik een meisje roepen. Ik draai me om en zie een jongen en een meisje op een kleedje spelen in de gang. ''Dank je wel,'' zegt het jongetje lief en hij gaat weer verder met bouwen. Dit moet dus David zijn..

Ik wil net naar hem toe lopen als ik een bekende stem hoor. ''Melanie? Ben jij dat nou?'' Ik draai me verschrikt om en kijk recht in het gezicht van mijn oude kleuter juffrouw. ''Uh... Ja..'' mompel ik. Maar al meteen bedenk ik me dat het dom is om mijn eigen naam nu te zeggen.

Want David wordt waarschijnlijk als vermist opgegeven en dan denkt iedereen dus dat ik hem heb ontvoerd.. Al is dat eigenlijk ook zo..

''Wat kom je hier doen?'' vraagt ze vriendelijk. ''Uh.. Ik moest David op komen halen,'' stamel ik. ''Hoezo?'' vraagt ze verbaasd.

''Nou.. Mijn moeder is bevriend met zijn moeder en ik weet het ook niet precies, maar ik moest hem komen ophalen omdat er wat aan de hand was in de familie,'' zeg ik snel. Ik hoop maar dat dit een beetje betrouwbaar klinkt..

''Oh.. Nou dan moet je hem maar snel meenemen,'' zegt ze twijfelend. ''David? Ga jij maar met Melanie mee naar huis,'' zegt ze en ze pakt David zijn jas van de kapstok.

David kijkt teleurgesteld naar zijn bouwwerk en staat dan op en laat de juffrouw hem helpen met zijn jas aan te trekken. ''Maar wie ben jij dan?'' vraagt hij verbaasd.

Shit.

''Kent hij je niet?'' vraagt de juffrouw verbaasd. ''Nee.. Uh.. Ik heb hem ook nog nooit eerder ontmoet, alleen op foto's gezien,'' zeg ik.

Ze fronst even en knikt dan. ''Het is omdat ik je ken, Melanie. Anders had ik je niet geloofd,'' mompelt ze. Ik glimlach even en loop samen met David de school uit.

Om hem te gaan afleveren bij een stelletje idioten die ik weet niet wat met hem van plan zijn..

--

Rare opdracht.. Wil je weten waarom ze deze opdracht kreeg, hoe het verder afloopt met die opdracht en of ze Luke ooit nog terug haalt? Vote & comment dan ♥

Fijne week! x