Çığlığım ile birlikte yanımdaki ,tanıdık yoğun tarçın kokulu kişinin de Çığlık atması ve yerinden sıçrayarak uyanması bir oldu
"Ne bağriyosun be "
Dedi Carlos olduğunu yeni idrak etiğim kişi
"Asıl sen niye bağırıyorsun"
"Sana uyum sağliyorum"
Güldüm ve gülüşlerimin arkasından devam ettim
"Bağırarak mı "
Dedim be tekrar güldüm gözümü avuşturarak etrafa bakındım. burası benim odam değildi korkarak sordum
"Burası neresi ve nasıl geldim"
"Odam olur kendisi"
Aynı tonda bir çığlık daha attım
Ve oda yine aynı tondan bana eşlik edercesine çığlık attı
"Bu seferde mi uyum sağlamak için di?"
"Hayır sadece canım istedi "
Diyip doğrulduğu yerde kendini ,sırtı bana dönük olacak şekilde attı
"Nası geldim buraya ?"
Vücüdunu hafiften bana çevirip salak mısın yoksa röl mu yapiosun der gibi bir bakış attı
" kağıtan uçak yapıp seni ona bağladım sonrada buraya fırlatım.nası güzel fırlatmışmıyım?"
Dedi ve göz devirerek tekrar sırtını bana döndü
"Şimdi lütfen sesiz ol uyumak istiyorum"
Dedi sırt kaslarını bana sergileyerek sahiden carlos neden üstüne bir şey almamıştı ve ben neden onun odasında olamya çığlık atmışda üstü çıplak olmasına tepki vermemiştim ve neden hala onun sırt kasını izlemekle meşgülsün bilemem
"Tamam ben eve dönuyorum sen uyu"
" Ev? Ev dediğin şey sadece eski ve bir odadan oluşan o yuvarlağımsı çamur çiçek yığını mı "
Dedi ve yatakta yuvarlanarak bana döndü ve bir elini başına koyarak beni izlemeye başladı
"Artık orda kalamazsın "
"Neden ?"
Güldü
"Ne mutfağı ne banyosu nede salonu var orda mı yaşamak istiyorsun cidden "
"Orda yaşanmicaksa ilk geldiğimde neden ordayım"
Baktı gözlerimin içine derinlemesine ve boğulmasına baktı ,masmavi deniz gözlerimde intihar etmek istermişcesine uzunca baktı. odanın her yerini ve özelikle şuan bulunduğum yeri kaplayan yoğun tarçın kokusu başımı döndürürken belki mantıklı düşünemiyordum çünkü Carlosun pespembe ve pas parlak dudaklarına gözüm kayıp duruyordu kokunun etkisi miydi bu yoksa farklı bir büyü mu vardı burdada neslini devam ettirme büyüsü
"Gözlerin ne renk?"
Dedi gayet normal ve sakin bir ses tonu ile .şayet ben salak yada Carlos kör değilse gözlerime uzaktan bakan biri bile mavi renkte olduğun hatta kenarlarındaki lacivert ve göz bebeğime yakın arada bir parlıdayan ışıltıyı fark edebilirdi. Ama Carlos aranızda 20 santime yakın bir mesafe bile yokken gözlerimin rengini mi bilemiyordu ? Ama hak veriyorum çünkü ben Carlosun yanında salaklaşiyordum ha normalde değilsin yani ve belkide Carlos da benim yanımda körleşiyordur
"Fosforlu pembe"
Dedim ve göz devirerek onun bana bakarken boğulduğu ve benim bilemem kaç dakikadır izlediğim siyah ama kenarlarında benim tam aksime bordoya kaçan kırmızı siyahla karışmıl halkayı ve göz bebeğinin yanında çok nadiren beliren turuncu renkteti ateş topunu izlerken ateşten çok korksamda onun her detayını izlerken kendimi resmen ateşe atığım gözlerinden ,onun gözleri karşısında gayet sade kalan halılara, duvarlara çevirdim
Tamam avanda Carlosun gözleri çok güzel evet
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kutsal Güç
Teen Fiction4 büyük element koruyucuların hikayesi "Seni seçtik avanda" "Seni seçtik avanda, çünkü biliyorduk. tüm kainatın ölümü senin bir nefesin ve tüm kainatın yaşamı senin bir damlana kalmış. Bir damla ter , Bir damla kan , Ve bir damla göz yaşın"
