၄၄၉။အားအနည်းဆုံး အဖွဲ့လော, အားအကောင်းဆုံး အဖွဲ့လော-၂
ဂျန်ဝုရီက တိုတိုတုတ်တုတ်ဖြင့် ဖန်ဂျင်နှင့် ကျောက်ချူကို မိတ်ဆက်ပေးသည်။ ကျောက်ချူက ခဏလေးဖြင့် ပြန်ပြုံးလာလေ၏။
ဟားဟား... မင်းကို အများကြီး ကျေးဇူးတင်တယ်၊ ငါတို့ ရှီလေးကို စောင့်ရှောက်ပေးလို့၊ ငါတို့ အင်မတန် စိတ်သက်သာသွားရပြီ။
မဟုတ်ပါဘူး, ငါ အများကြီး လုပ်ပေးမထားပါဘူး။
ယဉ်ကျေးပျူငှာစွာ စနောက်ကျီစယ်ပြီးနောက် ဂျန်ဝုရှီက သူတို့ကို စူးစမ်းလိုစွာ ကြည့်၍ ပြောသည် ငါတို့နဲ့ တောအုပ်ထဲ လိုက်ခဲ့မလား။
ကျိန်းသေတာပေါ့၊ ငါတို့လည်း အခုပဲ မင်းကို လာရှာတော့မလို့။ ကျောက်ချူက ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် ပြောသည်။
လိပ်ပြာသားရဲတောအုပ်သို့ ယာယီအဖွဲ့အနေဖြင့် အတူတူ ဝင်ရောက်ရန် သူတို့ သဘောတူကြသည်။ ဌာနခွဲမှ ကျောင်းသားများက ဂျန်ဝုရှီတို့နှင့် အတူ သစ်ပင်အောက်မှ ထွက်ခွာသွားသော ကျောက်ချူတို့အဖွဲ့ကို ကြည့်ကြသည်။ သူတို့ အားကျကာ မနာလို ဖြစ်သွားကြ၏။
မဟာဌာနမှ ကျောင်းသားများက ဖန်ဂျင်အား ဌာနခွဲမှ ကျောင်းသားအနည်းငယ်နှင့် အတူ အဖွဲ့ဖွဲ့သည်ကို တွေ့မြင်၍ ကျယ်လောင်စွာ ရယ်မော လှောင်ပြောင်လာကြသည်။
ဖန်ဂျင် အရမ်းနိမ့်ကျသွားတာပဲ၊ အမှိုက်ကောင်တွေကိုတောင် မှီခိုနေရပြီ၊ အသုံးမကျတဲ့ ကောင်တွေက လိပ်ပြာသားရဲတောအုပ်မှာ အကူအညီဖြစ်မယ်လို့ သူ တွေးနေတာလား။ ယင်ယန်က အတော်လှမ်းလှမ်းမှာ ရှိနေသော ဖန်ဂျင်ကို ကြည့်၍ အေးစက်စက် ရယ်လျက် ပြော၏။
နင်ရှင်းက ခဏတဖြုတ် လှည့်ကြည့်၍ ချက်ချင်းပင် ပြန်လှည့်သွားသည်။ သူ့မျက်လုံးအတွင်းမှာ အူမြူးခြင်းကို ဖုံးကွယ်ထားသည်။
သူ့ဘာသာ ရုန်းကန်နေပါစေ, ဘာဖြစ်ဖြစ် အဆုံးသတ် အဖြေက အတူတူပဲ ဖြစ်မှာ။
ယင်ယန် ပြုံးသွား၏။ ဖန်ဂျင်၏ ယုတ်နိမ့်သွားခြင်းက သူ့ကို အတော် ဝမ်းသာစေ၏။
