Seokjin ve Jeongguk
Seokjin: Hey çocuk
Annen sana yüksek yerlerde oturmaman gerektiğini öğretmedi mi
Düşeceksin diye aklım çıkıyorJeongguk Çevrimiçi
Jeongguk: Selam hyung
Neredesin
Göremiyorum seni?Seokjin: Ağaçların olduğu alandayım
En köşedeki banklardaJeongguk: Tahmin etmiştim
Neden yanıma gelmiyorsun?Seokjin: Senin aksine ben canıma önem veriyorum
Jeongguk: Çok komiksin hyung
Buraya seninle ilk çıktığımız zamanı hatırlıyor musun?
O gün ceketimden sımsıkı tutmuştunSeokjin: Düşeceksin diye aklım çıkıyordu
Jeongguk: Öyle
Çok korkuyordun
Ben de sana inat hep burada oturuyordum
Beni tutmanı seviyorum
Her manâda
Fark etmesen de sen beni hep sıkı sıkı tuttun hyungSeokjin: Jeongguuk
Bugün neden bu kadar duygusalsın
Seni küçük şeytan
Hadi yanıma gel de sana yemek ısmarlayayımJeongguk: Beraber yemek yapsak ya
Senin yaptığın yemekler dışarıdakilerden daha güzel oluyorSeokjin: Şımartma beni
Ama istiyorsan beraber yapabilirizAklıma ne geldi
Sen hastayken biz sana Namjoon'la yemek yapmaya çalışıyorduk
Salak Namjoon'na senin için havuç doğramasını istedim
O aptal ise bir türlü beceremediJeongguk: En azından sakarlığı ile bir yerlerini kesmedi
Seokjin: Havucu da kesemedi
Bütün çorbayı ben yapmıştımJeongguk: O yüzden güzel olmuştu zaten
Seokjin: Namjoon'u da çağıralım mı?
Kesin spordan dönmüştür şimdiJeongguk: Olur
Seokjin: Artık in oradan gguk
Seni beklemekten şu ağaçlar gibi filizlendimJeongguk: Demesene öyle
Hyung biliyor musun?
Eskiden ağaçları hiç sevmezdim
Şimdiyse keşke bir ağaç olsaydım diyorumSeokjin: Neden böyle diyorsun peki?
Jeongguk: Neden olacak hyung
Baksana onlara
Rüzgarın yapraklarını hareket ettirmesi çok güzel bir his olmalı
Ben de bunu hissetmeyi isterdim
Meyve veren ağaçları da çok büyüleyici buluyorum
Bir yerde okumuştum hyung
Öldüğümüz zaman toprağa gömüldüğümüzde bizden beslenen bitkiler ve böcekler oluyormuş. Bunu herkes bilir. Asıl garip olan bizden beslenen bu varlıkların da büyüyor ve ölüyor oluşu. Tamamen dünyadan yok olamıyoruz. Aksine bulaştıkça bulaşıyoruz her yere. O yediğimiz meyvelerde bile, her yerde biz varız. Garip değil mi?
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Küçük Prensin Solmuş Gülü | Jinkook
FanfictionSanma ki derdim güneşten ötürü; Ne çıkar bahar geldiyse? Bademler çiçek açtıysa? Ucunda ölüm yok ya. Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten Güneşle gelecek ölümden? Ben ki her nisan bir yaş daha genç, Her bahar biraz daha aşığım; Korkar mıyım? Ah, dostum...