Eve çıktığım da hemen camdan baktım. Ateş daha yeni biniyordu arabaya. Kapıyı açacağı sıra birden bana döndü. Hemen camı kapatarak içeri girdim. Ateş gittiğin de, derin nefes aldım. Yarın saate yedide, ne yapacaktık?! Ne söyleyecekti ki bana? Tüm gece düşünmeğe bir şey çıktı bana da. Yada yine fazla abartmıştım. Yemek yiyecektik.
🦋'
Sabah kalkar kalkmaz saate baktım. Sanki her an yedi olacakmış gibi. Aklımda dolanıp duruyordu, ne söyleyecekti bana?" Üstümü giyerek aşağı indim. Hava dünkünden daha soğuktu. Arabasına binen Akını gördüğüm de yanına gittim. "Günaydın" uykulu gözlerle bana baktı. "Günaydın nasılsın?" Hafif güldüğün de bende güldüm. "İyiyim sen nasılsın?" Başını salladı.
"İşe gidiyorsan bırakayım istersen?"bir gün Ateşle bir gün Akınla hiç yanlız gidemiyordum. Sözde kendi ayaklarımın üstünde duracaktım. Başımı hayır anlamında salladım. "Çok teşekkür ederim, ama ben kendim gitsem daha iyi" bir şey demedi. Arkamı dönerek gittiğim de, ismimi söylemesi ile durdum. Ellerimi bir birine bağlayarak ona döndüm. "Nare"
"Seni..rahatsız eden biri yok değil mi?" Ateşi kast ediyordu. Başımı hayır anlamında salladım.. "Yok, ilgilendiğin için sağ ol" dedim. İlgilenmesi çok iyi bir şeydi. Ben kimsessizdim, kimsesizlere yardım etmek iyi bir şey. Taksiye binerek gittiğimmde, iş yerinde indim. Mutfağa girdiğim de, benim yaptığım pastadan yiyorladı. Yüzümde gülümseme oluştu.
"Çok iyi olmuş kızım, sen mi yaptın?" Dedi hepsi bir ağızdan. Başımı salladım. "Afiyet olsun" dedim. Önlüğümü giydiğim de hepsi benim yanıma geldi. Dibime kadar girdiklerinde kısık sesle konuştular. "Ateş Vuralla yaptığını duydum? Doğru mu?" Dedi, Leyla. Ne diyecğimi biliemiyordum. Yanlış anlaşıla bilirdi. O yüzden,
"Bir birimizi daha önceden tanıyoruz" dedim kestirip atarak. Hepsi şaşkınca bana baktı. "Şaka?" Dediler. Cevap vermedim. "Şaka mı yapıyorsun? Gerçekten onla bir ilişkin mi var? Onun kim olduğunu biliyormusun?" Tekin işler yapadığını anlamıştım elbet.
"İlişkim yok, evinde çalıştım" dedim. Aralarından biri, "Onun abisi ölmüştü değil mi? Dedi. "Ben..ben bilmiyorum" diyerek hızla aralarından çıktım. Ellerime baktığım da, katil olduğumu bir kez daha hatırladım. Keşke o gün hiç olmsaydı!
***
İşlerimi bitirdiğim de, eve gittim. Üstümü giydiğim de, hafif makyaj yaptım. Odaların tüm ışıklarını açık koymuştum. Karanlıkta kalamazdım. Saçlarımı düzleştirerek kulak ardıma sıkıştırdım. Dudağıma vurduğum toprak rengi bana yakışmıştı. İnce bileğime bileklil taktım. Ayakkabılarımı giyerek son kez aynadan baktım. Hiç bir şeyi gözüm görmüyordu bir tek bana ne diyeceğiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıyafetimin göğüsü açık olduğu için Ateşin aldığı kolyeyi taktım. Çok güzel olmuştu. Heyecanlydım. Kapı çaldığın da, gözlerimi kapattım. Derin nefes alarak açtığım da, üstünde ki siyah takımı ve siyah gömleği ile beni bekleyen Ateşi gördüm. Bakışları beni bulduğun da, başımı aşağı saldım. "Çok güzel olmuşsun Nare.." dedi ismimi dudaklarından firar ettirirken.
Bakışları hala bendeydi. Aşağı indiğim de arabamın kapısını açtı. Hiç yapmazdı. Arabanın şöför koltuğuna oturdu. Tırnaklarımı avuç içime batırıp duruyordum. Bakışlarım ise etraftaydı. Elimin üstüne değen sıcak şeyle hafif irkinerek oraya baktım. Ateş tek eli ile elimi tutarken, tek elle arabayı kullanıyordu. Bakışları hala yoldayken,
"Elini acıtacaksın, yapma" dedi.
Elimi elinden çektiğin de, bana baktı. Bense başımı cama çevirdim.
🦋'
Araba durduğun da, restoranın önünde ki adam kapımı açtı. "Hoş geldiniz Ateş bey" dedi. Ateş arabanın kilidini adama verdi. İçeri girdiğimiz de başımı kaldırdım. Buranın tavanı o kadar büyüktü ki! Ve koca ışığı gördüm. Çok büyüktü. Camlarıda öyle, ve kimse yoktu. "Sen mi kapattırdın?" Dedim ona dönerek. Bana dönmeden, "Evet" dedi.
Merkezde ki masaya oturduğumuz da, göz göze geldik. Ben hala bakışlarımı kaçırıyordum. Masa benim sevdiğim şeylerde dolduruldu. "Beyaz giyeceğini biliyordum" dedi. Şaşkınca ona baktım. "Nerden?" "Biliyordum işte" dedi umursamaz tavırla. Tahmin etmiş, çoğu zaman beyaz giyerdim ya o' yüzden.
"O yüzden sana beyaz güller aldım, beyazın en güzel yakıştığı kadın"
Hala şaşkınca ona bakıyordum. Niye böyle cümleler kuruyor? Çok hoş ama , anlamı ne? Önüme koyulan beyaz güllere baktım. Allahım ölürüm ben bu güllere. Daha kırmızısının etkisinden çıkamazken beyazı o kadar güzedli ki. Anlatamazdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
