Things She Never Knew

01

Relax lang, Sol. Ibibigay mo lang naman sa kaniya 'yan. Ang gagawin mo lang ay ibigay mo lang at sabihin mo , "Para sayo, Jack, Happy Birthday!" Practice kong sabihin habang ini-akting kung paano ko ibibigay sa kaniya.

The goal is, ibigay sa kaniya ng maayos, pero bakit parang ang hirap naman masyado!? 

"Argh! pano ba kasi 'to?" I exclaimed in frustration, running a hand through my hair. It wasn't my first-time giving Jack a gift, but the nerves still got to me. "Focus, Sol, for goodness' sake. We practiced this yesterday," I reminded myself, taking a deep breath to calm my racing heart.

Matapos ang isang oras, napag-isipan ko na rin na ibigay ito sa kaniya. "It's now or never, Sol," I whispered to myself.

As I step towards the second floor where their classroom was located. My heart was racing as if there was a battle inside, sa sobrang lakas nito tila lalabas na dahil sa kaba. I paused and placed my hand on my chest, "Aatakihin ata ako sa puso nito."

Ganito ba talaga kahirap magbigay ng isang cake sa crush mo? Hindi ito ang unang pagkakataon pero ito ang unang pagkakataon na ako mismo ang magbibigay sa kaniya.

AKO MISMO!

Sol, concentrate okay, it's Jack's birthday, kaya normal lang na magbigay ka sa kaniya ng cake.

I was gaslighting myself that it's normal to give him a birthday cake because it's his birthday. But no, hindi 'to normal. We're not that close para bigyan ko siya ng cake, ni hindi niya nga siguro alam na that I exist eh.

Pakiramdam ko ay nasa isang entablado ako, kung saan ang lahat ng mga mata ng mga tao ay nakatutok sa akin. Nanginginig ang mga kamay ko dahil sa sobrang kaba, at ang dami ng mga what ifs na pumapasok sa isip ko. What if itapon niya sa mukha ko? What if pagtawanan lang niya ako?

I feel like my soul has left my body. Iniisip ko palang na gagawin sakin ni Jack 'yun, parang hindi ko kaya. The fear and uncertainty grip me, making every breath I take seem like a daunting task.

I shook my head, Sol, enough with your what ifs for goodness's sake. Pano kung magkagirlfriend na s'ya? edi iiyak ka na naman?

I don't want to wake up one day and regret not trying because of my pride or embarrassment. It's been years of hiding my feelings for him. Enough is enough.

Nong nakarating ko sa 2nd floor, I paused for a moment and took a deep breath. I have spent years admiring him from a distance, and now I am finally ready to confess my feelings for him.

"Kaya mo 'yan, Sol."

Napansin kong walang tao sa hallway. Mayroon ba silang P.E. class? pero Miyerkules ngayon, kaya bakit walang tao sa hallway?

Napatingin ako sa mga classroom na nadadaanan ko, walang tao sa loob maliban sa mga gamit lang nila. May event ba? pero wala naman announcement ang school.

Huminto ako at kinuha ang cellphone mula sa bulsa ng uniform ko. I check my messenger account, ngunit wala naman announcement na may event ngayon.

"Ano kaya ang meron? bakit kaya walang tao sa building nila..."

Lord, tinutungan mo ba ako para hindi ako mapahiya?

I'm not sure if this is a perfect timing or not; siguro hindi pa ito ang tamang panahon para sabihin ko sakaniya yung nararamdaman ko.

Since there was no one in the entire building, I quickly entered their classroom. Maingat kong inilagay ang cake sa upuan ni Jack; it was a simple vanilla cake, made with effort and love, as it was his favorite flavor.