Bugün sizlere "acılar unutulur mu?"sorusuna cevap vericem.Ve bunuda bir hikayeyle anlatacağım.
Başlayalım
Kendi hayal Dünyanız da bir ülke kurun.Ve bu ülkenin başkanı sizsiniz.Siz ne isterseniz o anında oluyor.Sonra başka bir ülke sizin ülkenize savaş açıyor.(Tabi buda sizin hayal Dünyanın daki birisi veya düşman gördüğünüz biri olabilir.)
Sizde ülkenizi kurtarmak için asker topluyorsunuz.Bu savaşta bir çok kişi ölüyor.Sadece sizin için.Iciniz tabiki acır ama siz sizin için ölenleri asla UNUTMASSISINIZ...
Burada anlatmak istediğim şuydu.Sizin bir rafınız var ama sadece size air bir raf.Bu rafta da sadece acılarınız olsun.Bu rafta teker teker hepsini aşağıya atın. (Tabi bi acılar birer kavanozun içinde.)Bunları aşağıya attığımız da kırılırlar.Ve onları toplarken elimize batıp canımızı acıtabilir. Yani acılar geçer ama izi sonsuza dek KALIR...
