KANLI TAHT

PRENSES

Leya

Leo

Yıl 1809 hava soğuk benim gibi evsizseniz, soğuk gecelerden nefret ederdiniz, kendime bu gecelik kalabilecek bir yer arıyordum, üstümdeki poşetten farksız giysilerle daha fazla dışarıda kalırsam galiba donarak ölecektim. Sonunda kalacak bir harabe bulmuştum hemen içine girip kıvrılmıştım. Zaten yorgun olduğumdan hızlıca uyuya kaldım.

Üstümde birşeyin gezindiğini hissetdiğimde hızla uzaklaştım, bu bir kediydi, beni gördüğü an yavaşça kaçmaya başladı, ama benim en sevdiğim hayvan kediydi, ben de bu tatlı şeyin peşinden gittim bir yerde durdu oraya baktığımda çığlığı basmak istedim bu... Vahşetti yerde kanlar içinde yatan 4 muhafız 2 hizmetçi 1 de çok güzel bir prenses. Hepsi hançerlenerek ölmüştü ben şoklar içerisinde bakakalırken kedi kaçmıştı bile.Bu olaya üzülmüştüm evet ama kendimi düşünmem gerekiyordu arabanın içine girip ne var ne yok diye baktım bir elbise makyaj malzemeleri su ve yemekler vardı.Ah tabii nasıl unuttum bu araba prensesi sarayına götürüyordu çünkü prenses doğduğundan beri başka bir saraydaydı ve eğitim görüyordu maalesef ki bu süreçte onu gören tek kişi yani annesi ölmüştü.Benimle yaşıttı ben o sırada çok üşüdüğüm için arabanın içine girip o elbiseyi giydim,yüzümü yıkadım,saçlarımı taradım tam bir prenses gibi olmuştum...

Prenses gibi olduğumu düşünürken birilerinin gelebileceği aklıma geldi beni suikastçi sanarlardı hayatım boyunca mapusta olmak istemediğim için onları saklamalıydım ilk önce prensesi aldım sürüklereyek bir kayalığın arkasına koydum büyük ihtimalle çürür sonrada kayalığın yanındaki denize karışırdı.Oradan geri döndüğümde 10 saniye sonra endişeyle buraya koşan muhafızları görünce korktum prenses için gelmişlerdi.

Aklını kullan kızım!

Evet bunu yapacaktım beni prenses sanacaklardı ve  bu çöplükten kurtulacaktım."Ah muhafızlar yetişin bana ve hizmetlilerime saldırdılar"Oscarlık rol kesmiştim muhafızlardan biri "İyi misiniz prensesim!"diyerek beni kucağına aldı ve başka bir arabaya bindik."Nereye gidiyoruz muhafız?"  "Saraya prenses" diye yanıtladı beni.Sarayda ne yapacağımı bilmiyordum 5 dakika sonra saraydaydık.Gerçek adım Leyaydı ama prensesin adı Nastasya olduğu için onu kullanmaya alışsam iyi olurdu.Saraya indiğimde düşündüm insanın babasının bile onun yüzünü ilk defa görecek olması... çok garipti.Prensesin 2 erkek kardeşi 1 kız kardeşi vardı adları Micheal Zeze ve Seulgiydi en küçükleri Zeze en büyükleri ise Michealdı.Sadece Nastasya başka bir sarayda eğitim alıyordu çünkü geleneğe göre 2. çocuk daha hayırlı olurdu.

"Hoşgeldin kızım "diyerek bana sarılan krala sarıldım sonra kardeşleriyle sarıldım falan... Sonrasında odama geçtim.Prenses olmadığımı söyleseydim beni oracıkta öldürürlerdi bu yüzden bunun doğruluğunu düşünmedimBanyoya girdim, kirlerimi akıttım bu beni rahatlatmaya yetmişti.Odamın kapısı çalındı,giyinmiştim "Gel"dedim ve kız içeri girdi"Prensesim buakşam kralımız sizi yemeğe davet ettiğini ve bir şey açıklayacağını söyledi"dedi."Peki başka kişilerde olacak mı?" "Elbette prenses" diye yanıtladı beni.

Sonunda akşam olmuştu iple çekmiştim bu saati.Yavaş adımlarla kralın yanına gittim ve selam vererek masaya oturdum.Aslında prenses olmadığım için kötü bir selamdı bu ama anlamamasını umdum."Evet bu akşam çok önemli bir akşam,"diyerek konuşmaya başladı kral."Bu akşam  biricik kızım Nastasyanın evliliğini kutluyoruz tez zamanda kızım Nastasya,komşu ülkünin en büyük prensi Leoyla evlenecek."konuşması bittiğinde buz kesmiştim.Planlarımın arasında böyle birşey yoktu,ah olamaz neredende çıktı bu Leo?Napacaktım kabul etmesem kral Samin gözünden düşerdim,bu isteyeceğim son şey bile değildi.Bana doğru dönerek"Kabul ediyor musun kızım?" bağazımdaki yumruya rağmen "Evet"diyebildim.Kral sevinçle gülerken içim yanıyordu evlenmek istemiyordum,sadece prenses gibi yaşamak istemiştim.Bunu hesaba katmamıştım hiçbir zaman geride kalamazdım yeterince kalmıştım şimdi parlama vaktiydi. Ve bunun için ne gerekiyorsa yapmaya hazırdım.

EVET BU BÖLÜM BİRAZ BAŞLANGIÇ BÖLÜMÜ GİBİ ÇOK KISA OLDU AMA SIKINTI YOK BU KONUDA AMATÖRÜM OKUYAN HERKESİN BEĞENMESİ DİLEĞİYLE(: