Allah'tan birşeyim yoktu ve bisikletim sapasağlamdı,galiba yaratık haklıydı eskisindende iyidi. Onu hatırlayınca gülümsedim,not! Not neredeydi? Cebimde,çantamda hiç bir yerde yoktu. Kaybolmasını en son istediğim şeydi ve kaybolmuştu daha okumamıştım bile. Şu an gerçekten mutsuzdum,şanssızlık yakamı bırakmıyordu...
Kütüphanede adeta ruh gibiydim,aklım o nottaydı. Eve dönerken gözüm hep yerdeydi,belki bulurum umuduyla. Peki ona ne yazıcam kaybettim diyemem çok utanç verici. Eve geçip hiç birşey yemeden uyudum. Başka birşey gelmiyordu elimden.Sabah olmuştu bir umutla uyandım belki başka not bırakmış olabilirdi,koşarak bisikletimin yanına gittim vee hazin son hiç birşey yoktu. Umutsuzluk kaplamıştı çoktan her yanımı,dönerken pijamalı olduğumu farkettim ne önemi vardı ki. Etrafta birilerinin olduğunu anladım ama kimin umrunda başımı bile kaldırmadan kapımı açıp içeriye girdim.
Bu gürültülerdende artık daha fazla rahatsız oluyordum karşı komşu olayındanda epeyce sıkılmıştım. Sessizlik istiyorum,huzur istiyorum. Hareketli yaşam benim neyime,aşık olmalar,notlar,komşular ve daha bir sürü şey bana göre değiller. Yaşantıma geri dönüyor ve bütün bu olayları yaşanmamış gibi sayıyorum evet kesinlikle böyle yapıyorum. Bu kararımın ardından kapım çalmıştı bile,bana kafa tutmaya başlamıştı hayat ama üstesinden gelinebilir. Artık açtığımda kimin çıkacağı bile umrumda değildi.
Kapıyı açtım ve karşımda duran oydu. Sürekli gözümün önünde olmaya başlamıştı ve benim buna sevinmem gerekirken içimde burukluk vardı sanırım notlar ondan daha önemliydi. Bu konuyu uzun uzun düşünmem lazım ama şu an kapımdaki insana odaklanmalıydım. Bu sefer kendimdeydim üstelik daha önceki rezilliklerimi aklıma getirmemeye çalışıyordum tabi ki imkansız.
-Merhaba. Ben Mert daha önce de karşılaşmıştık?
Dedi ve ses tonu Engin Altan misaliydi gerçekten hoştu,demek adı Mert'di. Hatırladığımı ima ederek kafamı salladım.
-Karşıda bir eğlence düzenliyoruz saat 10'da katılırsan sevinirim.
Ne diyecektim ki o an zaten birşey söylememe kalmadan eğlence için malzemeler gelmişti sadece gülümsedik ve ilgilenilmesi gereken işinin başına döndü. Kapıyı kapadım... Gitmeli miydim?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
HATUN KİŞİSİ
ChickLitRüyaların gerçek olması mümkün müdür? Yada gerçek bildiğimiz şeylerin sadece rüyadan ibaret olduğunu görmek... Üşengeçsen,uykuyu seviyorsan ve birde aşıksan bu senin rüyan bende tercümanın